Tekst: Dietmar Terpstra
Er hoeft niks. Met die aangenaam relaxte instelling beschouwt zanger/gitarist Jeroen Ligter het relatieve succes van zijn band Giant Tiger Hooch, dat eind vorig jaar aangenaam verrastte met het albumdebuut ‘76’. De plaat, in een dag opgenomen bij Ralph Verdult (Bitterzoet/Wooden Saints) en gemastered door Darius ‘de tovenaar’ Van Helfteren staat bol van de prettig rammelende garagepunkblues, om het beestje maar een naam te geven. De bedoeling was het album een fijne Fat Possum/Chess Records –achtige feel mee te geven, en dat is ruimschoots gelukt. Maar eigenlijk is het gewoon muziek uit het hart, niet topzwaar van het technisch kunnen en vernuftige studiotechniek, maar gewoon lekker losjes ingespeeld uit liefde voor muziek, en met de wortels in het hartzeer en de levenslust van mensen als RL Burnside. Jon Spencer, Dylan, Stones en de punk.
In 2009 ontstond de band, met de eenvoudige wens lekker blues te maken. “We waren erg slecht, dat was af en toe een blamage, qua samenspel. Maar gaandeweg ontstond er iets. We speelden in kroegen, voor een cola en een biertje, we leerden naar elkaar luisteren, en zo is het uitgebouwd.”
In een thuisstudio in het kunstenaarsdorp Ruigoord werd al vrij rap een EP opgenomen, en na een support voor Cuban Heels kwam de band in aanraking met het Cool Buzz-label van Robert Koole en Frank Satink. ‘’Dat zijn echt gouden gasten, die twee. Zij snappen het, hebben geen gladde praatjes zoals in 95 procent van de muziekbusiness te doen gebruikelijk is. Aan hen hebben wij veel te danken’’, aldus een enthousiaste Ligter.
“Deze cd hebben we in twee dagen op de band gegooid, live ingespeeld, met minimale overdubs. We zijn dan ook al bezig met de opvolger.”
De band houdt zich zoveel mogelijk afzijdig van de Amsterdamse muziekscene, en is alleen al door het gekozen genre een buitenbeentje. “Het DNA van de band bestaat uit een instelling die geen mallemoer geeft om roem, management praatjes, torenhoge verwachtingen en targets. Sterker nog, het muzikale gezelschap ergert zich suf aan het huidige muziekklimaat, het hipstergelul en het quasi-interessante geneuzel van de muziek nazi’s. De band etaleert zich volgens de critici met eclectische hoogstaande garage blues waar zelfs Howlin’ Wolf en Johnny Jordaan spontaan tranen van in hun ogen krijgen.”, aldus de bio.
Het succes wordt dan ook gezien als een kadootje. “We hadden dit nooit verwacht, alles wat op ons pad gekomen is. We hopen alleen lekker te kunnen spelen, gaan wat festivalletjes doen, en dat is het. Zoals gezegd: er hoeft niks!”
De minuut @ DWDD:
Videoclip: MOJO:
Website Giant Tiger Hooch: www.gianttigerhooch.tumblr.com
Vette shizzle, de Buzzers zijn weer goed bezig……