Foto Interview en concertverslag Laura Cox
Interview en concertverslag Laura Cox op Rheder Open Air (D) 20-08-2022.
Tekst en foto’s Andre Wittebroek

Laura Cox trad 20 augustus op het Rheder Open Air en dat was een goede gelegenheid een concertverslag en interview met haar te doen. Ze is al een paar keer in Bluesmagazine besproken en kreeg goede recensies. Het laatste concertverslag is van de show in De Groene Engel 10-05-2019 door Jos Verhagen.

Een interview was niet met haar afgesproken maar de vraag een interview te doen werd direct positief en zeer vriendelijk beantwoord .
Na het optreden met haar band konden we beginnen.

Foto Interview en concertverslag Laura Cox

Interview.

– Je komt uit Frankrijk en speelt erg stevige blues waarin de gitaar domineert. Hoe ben je daartoe gekomen?

Mijn vader is Engels en mijn moeder is Frans maar ik ben opgegroeid in Frankrijk. Mijn vader luisterde veel muziek, van alles eigenlijk, van rock and roll, country tot hardrock. Vooral de gitaar in de stevige rock boeide me en dan wil je zelf ook zoiets gaan doen. Met vrienden luisterden we er ook veel na. In het begin waren AC/DC, Slash, Joe Bonamassa voorbeelden voor me en in the bluesscene van nu bands als Larkin Poe, Tyler Bryant, Rival Sons bijvoorbeeld. Toen ik gitaar begon te spelen heb ik eerst vier jaar les gehad en heel veel oefenen, eerst licks naspelen om de techniek onder de knie te krijgen en om me steeds weer te verbeteren. De laatste tijd concentreer ik me meer op songwriting en de zang. Vanaf 2008 zette ik video’s op You Tube en die werden veel bekeken, er waren toen nog niet veel vrouwelijk gitaristen die dat deden. In 2013 dan mijn eigen band begonnen.

– Hoe zit het met de blues in Frankrijk, zijn er genoeg mogelijkheden om op te treden , is er animo voor?

Die is niet zo populair en de stevige bluesrock die wij spelen ook niet. We merken dat die in andere landen en dan vooral Duitsland veel populairder is, Duitsers houden van rock. Net voor de Coronacrisis speelden we steeds meer, en in steeds grotere zalen in Frankrijk en ging het dus beter en toen kwam Corona. Nu de Coronaregels zo goed als voorbij zijn is het gelukkig weer een stuk beter en zijn de optredens er weer. We wilden altijd een keer zo graag op een van de grootste rockfestivals van Europa het Hellfest in Clisson Frankrijk optreden en 17 juni dit jaar was het zover! Geweldig!

– Over Corona, hoe ben je die tijd doorgekomen?

Een tijd rust genomen en in 2020 naar Portugal gegaan om te gaan surfen. Alles was uitgesteld, afgelast en even afstand van alles nemen.

-Op het album ‘Hard Blues Shot’ schrijf je de nummers samen met gitarist Mathieu Albiac. Hoe schrijf je die, eerst de muziek of de teksten en waarover? Je speelt er ook banjo op, vanavond ook?

Mathieu Albiac was vanavond verhinderd en is vervangen door Maxime Vaugon. Op het nieuwe album dat we in februari opgenomen hebben, zijn de meeste songs door mij geschreven. Deze gaan over plezier, schik hebben en minder over problemen, die zijn er al genoeg. Eerst komt het gitaargedeelte en dat komt eigenlijk vanzelf en daarna de teksten die overal geschreven worden. Als ik thuis ga schrijven moet ik mij er wel toe zetten, het gaat niet vanzelf. Het nieuwe album komt waarschijnlijk eind november uit. Het is een wat rustiger, zachter album geworden en heb me meer op de zang geconcentreerd, zanglessen genomen om mijn zang te verbeteren. In totaal dus een iets ander album. Je blijft je ontwikkelen. De banjo is een prachtig instrument net als de lapsteel zoals beiden in de bluegrass gebruikt worden, prachtig Ik zit erover te denken om een lapsteel te gaan gebruiken in de shows, geeft ook variatie en de stijl is mooi. Duesenberg bouwt goede.

– Over instrumenten gesproken, welke bespeel je zoal?

Vooral Gibson gitaren, de classics, een Les Paul Junior, de Gibson Firebird maar ook een Fender Telecaster. Voor het geluid altijd Orange versterkers. Het Gibson geluid is mijn favoriet; het warme, volle geluid.

– Bluesmagazine bedankt je voor dit niet van te voren geregelde interview. Top dat je het meteen toezegde en voor het zeer prettige gesprek.

Wederzijds en misschien tot een volgende keer!

Foto Interview en concertverslag Laura Cox

Het optreden.

De band gaat er meteen vol in met een rockend intro van bas en drums waarna de dubbele gitaren inspringen in de nieuwe song One Big Mess. De toon is gezet voor een heerlijk avondje rockblues en het publiek wordt direct gegrepen door de muziek en het enthousiasme van de band. Het pakkende Too Nice Voor Rock and Roll, met ZZ Top riffs volgt naadloos. Gitarist Maxime Vaugon speelt een geweldige solo en het valt op hoe goed het geluid is afgestemd. Vet en diep en nergens schril. Van het nieuwe album is Bad Luck Blues met zeer stevige riffs, meer zang, prima tweede stemmen van Maxime en Adrien met sferische breaks naar de climax en daarna volgt rustiger southern rock met Laura op slide in River en prima gezongen. Ze beschikt over een mooie wat zachte stem maar kan geweldig uithalen. Fire is zo knallend, bijna metalblues (Eric Steckel) waarna The Australian Way komt met knipoog naar AC/DC. Het rockt en ook hier leggen bassist Adrien Katt en drummer Antonin Guérin een perfecte basis neer waarop beide gitaristen excelleren.

De slide van Laura domineert looking Upside Down en de titel If You Wanna Get It Loud (come to the show) geeft aan dat er zware riffs en dampend gitaarwerk aankomt in dit meer rock and roll nummer. En het is loud en o zo lekker! De band heeft een zeer energieke performance en dat slaat goed aan bij het vele publiek. Men zoekt contact , staan op de versterkers, bewegen veel: top om te zien. Drumgeroffel opent Going Down en beide gitaristen duelleren. In Hard Blues Shot heeft de ritmesectie met heerlijke diepe bas, beukende drums en prachtige breaks een hoofdrol. Dan volgt de toegift de titelsong van de eerste cd Hard Blues Shot en de rocktrein dendert zalig voort. Freaking Out Loud, waarin de bandleden aan het zeer enthousiaste publiek worden voorgesteld, met uptempo basintro en ritmes is de passende afsluiter van een intens, energiek en zeer dynamisch concert.

Conclusie:

Zoals uit bovenstaande blijkt is het een stevig, heerlijk rockend (blues)concert geworden en fantastisch gespeeld voor een razend enthousiast publiek. En dan heb je het perfect gedaan. Deze powermuziek is zeer geschikt voor een open-air festival en live mooier dan op de plaat!! Ga ze zien als ze in de buurt zijn!

Een mooi clipje van Laura Cox, ze neemt je mee bij de opnames van haar nieuwe album.

 
Kijk ook eens op Youtube voor haar live optredens voor Arte of Rockpalast

Links:
www.lauracoxband.com
www.onstage-promotion.de
www.blues-rhede.de


Ook op Blues Magazine ...