Photo By Rob Vanderplank
Interview met Elles Bailey
‘THE WILDFIRE TOUR HEADS TO HOLLAND!’, zo stond er begin vorige maand op haar Website te lezen. De uit Bristol afkomstige zangeres Elles Bailey kondigde het vol trots aan. Ze kan nu al terugkijken op een uitstekend jaar waarin haar debuutalbum ‘Wildfire’ verscheen (lees hier de recensie) en kon rekenen op mooie reacties van publiek en media. Deze week zal na een lange serie akoestische shows in de UK haar volledige band aansluiten voor de optredens in respectievelijk Drachten, Den Bosch en Amsterdam. In haar drukke agenda bleek onlangs precies genoeg ruimte te zijn voor een kort telefoongesprek waarin wij vooruit blikken op deze optredens.
Tekst: Jeroen Bakker
“De akoestische optredens in de UK waren absoluut succesvol. Ik heb ook het akoestische voorprogramma gedaan van Eric Gales die met een volledig versterkte band speelde. Het lijkt een vreemde combinatie maar ik denk dat de mensen juist dat contrast heel geslaagd vonden. Ik had namelijk alleen mijn gitarist Joe Wilkins naast mij. Deze week zal iedereen weer bij elkaar komen en zullen wij in Nederland de eerste optredens doen waarin de band weer compleet is”. Bailey heeft een stel jonge maar ervaren muzikanten bij zich waarin wij enkele bekende gezichten tegenkomen. “Drummer Matthew Jones speelde in Phantom Limb met die fantastische zangeres Yolanda Quartey die ooit nog eens bij Massive Attack zong. Zij heeft nu een solo-album uit. Matthew is net als ik ook uit Bristol afkomstig. Toetsenist Jonny Henderson speelt heel vaak bij jullie in verschillende bands waaronder die van Matt Schofield. Ik heb enkele optredens gedaan met Jo Harman en hij heeft ook in haar band gespeeld. Op gitaar zoals eerder genoemd Joe Wilkins en op bas speelt Zak Ranyard.”
Bailey’s carrière kreeg onverwachts een stormachtig verloop. Zij kan nu al terugkijken op een fantastisch 2017. “Het jaar is nu al geslaagd voor mij”, aldus de enthousiaste Britse. “De ontvangst van het album heeft mijn verwachtingen overtroffen. Ik ben er ook zo trots op. En dan te bedenken dat het aanvankelijk niet eens de bedoeling was om het zo aan te pakken”. Bailey doelt op het het plan om een familiebezoekje in Nashville te combineren met het opnemen van een demo in de nabijgelegen studio. Het pakte helemaal anders uit. Het bezoek aan Nashville bleek voor de uit Bristol afkomstige zangeres dusdanig inspirerend dat maar meteen een volledig album werd opgenomen met de plaatselijke muzikanten aldaar. Het waren toevallig niet de minsten ook. De groep doorgewinterde alleskunners hadden ervaring opgedaan bij o.a. Stevie Wonder, Garth Brooks, Lynyrd Skynyrd en Melissa Etheridge en bleken ook nog eens enorm onder de indruk van deze geheel onbekende nieuweling met die prettige en een, zeker voor haar jonge leeftijd al doorleefde stemgeluid. Bailey maakte meteen maar van de gelegenheid goed ‘misbruik’ en toverde direct enkele extra tekstblaadjes tevoorschijn. ”We zijn er nu toch”, zal ze gedacht hebben. Het plan om in 2017 een compleet album af te leveren speelde eigenlijk toch ook al lange tijd in haar hoofd.
Terug gekomen in Engeland werden de tapes nog even opgepoetst met behulp van Jonny Henderson en Joe Wilkins waardoor het geheel als een soort unieke ‘trans-Atlantische combi-regeling’ kan worden beschouwd. Het resultaat van dit avontuur heet ‘Wildfire’ en bestaat uit maar liefst twaalf nieuwe nummers. Enkele daarvan stonden al op ‘The Elberton Session’, een eerder uitgebrachte EP, en waren deels onversterkt. Deze zijn opnieuw ingespeeld en nu dus terecht gekomen op Elles Bailey’s officiële debuut. De zangeres is zelf verantwoordelijk voor de teksten maar heeft daarnaast een geheel eigen interpretatie van het bekende ‘Shake It Off’ toegevoegd. De van Taylor Swift afkomstige hit is bijna onherkenbaar bewerkt door Bailey en juist dat maakt deze vertolking zo geslaagd. “Ik bewonder haar als zangeres al vind ik persoonlijk de beginperiode het meest interessant. Zij heeft duidelijk haar muzikale wortels in de country en ik moet toegeven dat zij mij heeft beïnvloed.” Een andere opvallende track is de ode aan Howlin’ Wolf in de gelijknamige titel. Het eerbetoon ‘Howlin’ Wolf’ komt niet helemaal uit de lucht vallen zo blijkt:
“Mijn vader zette mij op jonge leeftijd op een dieet van Rhythm & amp;Blues. Ik heb de hele Chess-collectie in mijn jeugd voorbij horen komen. Wij zijn eens samen op een rondreis door Azië gegaan en tijdens die reis luisterden wij voornamelijk deze muziek. We werden in Thailand ontzettend ziek maar terwijl mijn vader nog in bed lag heb ik met een gitaar voor hem gespeeld en iets gezongen over Howlin’ Wolf waarin ik ook zijn fameuze uithalen probeerde te imiteren. Je kunt dus zeggen dat ik wel geïnspireerd ben door zijn muziek en het leek mij ook leuk om iets aan hem op te dragen en voor het album te gebruiken.” Het album kent een grote diversiteit aan stijlen maar ook die kruipen regelmatig in de richting van de blues en aanverwante stromingen. Er zijn dan ook veel invloeden die op ‘Wildfire’ zijn toch terug te vinden. “Ik luister nu veel naar Americana en Kaleo uit IJsland is momenteel mijn favoriete nieuwe band. De rauwe, vuige bluesklanken in combinatie met een modern popgeluid bevallen mij erg goed. Ook de muziek van mensen als John Martyn, John Prine, Derek Trucks en Bonnie Raitt kan ik geen genoeg krijgen.”
De werkwijze die Bailey heeft gehanteerd vertoont gelijkenissen met die van de eerdergenoemde zangeres Jo Harman. Ook zij koos er voor om in Nashville op te nemen en zich daar te laten inspireren door de omgeving. Harman moest ‘noodgedwongen’ vanwege het slechte weer langer in de Music City verblijven en kon zodoende nog meer tijd nemen om te werken aan het materiaal van haar laatste album. Het zou haar beste tot nu toe worden. “We hebben elkaar goed leren kennen en wij bleken beiden veel overeenkomsten te hebben met onze ervaringen in Nashville.” Bailey heeft het afgelopen jaar diverse shows als support-act van Harman mogen geven en wist daarmee zalen van aanzienlijke grootte voor zich te winnen. Het lijkt een riskante zet te zijn geweest van Harman die wel eens gevolgen kan hebben. Bailey is niet voor niets onlangs genomineerd voor een European Blues Award die, en dat was allesbehalve een grote verrassing, mee naar huis werd genomen door Beth Hart. “Ik vond het een grote eer om tussen al die grote namen genoemd te worden. Ook Sari Schorr, met wie ik ook vaak op het podium heb gestaan, werd genomineerd.” Veel tijd om er bij stil te staan is er niet. Bailey heeft veel plannen voor de lange termijn en heeft zeker ook voor de komende dagen hier iets om naar uit te kijken.
“Begrijp mij niet verkeerd. Ik ben dol op mijn land maar de wijze waarop je als muzikant wordt behandeld is soms ronduit slecht. Het is niet te vergelijken met het Europese vasteland. Ik kijk alleen daarom al uit naar de optredens in Nederland. Tijdens mijn eerste tournee ben ik ook in Amsterdam geweest en daarna in Dordrecht en Amen beland. Bij jullie heb ik de lekkerste gehaktballen ooit geproefd.”
Speeldata:
15 dec – Drachten – Iduna
16 dec – Den Bosch – WeeTwee
17 dec – Amsterdam – Q-Factory (middagconcert, Sunday Sessions)
Photo Cover By Sean Mulligan
We horen graag je mening! Voeg reactie toe