In gesprek met…Renzo van Leeuwen, Dynamite Blues Band

Deze maand is het precies zeven jaar geleden dat de wereld werd opgeschrikt door de verpletterende blues- en rootsklanken van The Dynamite Blues Band. ‘Medicine’, het derde album, is al enige maanden uit en kan nu al gezien worden als één van de beste albums in de categorie ‘Muziek met Hart & Ziel’ die er vorig jaar in De Lage Landen zijn verschenen. De band is ondertussen al voortvarend het nieuwe jaar ingeknald en terwijl de discussie over wél of geen vuurwerk tijdens de jaarwisseling hoog is opgelaaid en inmiddels weer is afgenomen, ligt het dynamische explosiegevaar al vrijwel overal weer op de loer. 2020 belooft een goed jaar te worden voor de mannen. Na eerdere gesprekken met frontman/zanger/bluesharpist Wesley van Werkhoven en gitarist JJ van Duijn is het nu de beurt aan de enthousiaste Renzo van Leeuwen, bassist van de Dynamite Blues Band. We spraken met hem over gevoelige zaken als ‘onzekerheid’, ‘toekomstplannen’ en ‘het vrijkomen van energie of andere vreemde krachten’…

Tekst: Jeroen Bakker

“Na ‘Shakedown & Boogie’, het debuutalbum van The Dynamite Blues Band dat in september 2014 verscheen, was er nog enige onzekerheid of ‘dit nieuwe begin’ wel zou aanslaan bij het publiek”, trapt Van Leeuwen het gesprek af. “Het voornaamste argument ‘we willen vooral weer lekker gaan spelen’ was dat waar het allemaal om te doen was. Het bleek in de praktijk een vliegende start met o.a optredens in DWDD en op Bluesfestival Peer.

Bij de opvolger ‘Kill Me With Your Love’ in 2016 hebben we ons verder ontwikkeld qua geluid en in het schrijven van songs. Het was toen de vraag ‘of de mensen het nog steeds leuk vonden’ aangezien onze zanger Wesley toen een tijd op reis was geweest. Gelukkig waren de recensies goed en volgden de optredens zich snel op”.

De bescheidenheid en daaruit vloeiende lichte onzekerheid lijkt nu eindelijk plaats te hebben gemaakt voor volle overtuiging in eigen kunnen. De band is inmiddels een gevestigde naam en het jarenlange, keiharde werken lijkt nu echt zijn vruchten af te gaan werpen. Eind november van het vorige jaar is ‘Medicine’, album nummer drie uitgebracht. De lat wordt iedere keer hoger gelegd maar ook nu slaagt de band er in om boven zichzelf uit te stijgen. In maar liefst twaalf zelfgeschreven tracks wordt weer eens de veelzijdige kant getoond van het viertal dat hechter klinkt dan ooit tevoren. Waardering blijkt onder meer uit het feit dat het album inmiddels door de Dutch Blues Foundation is geselecteerd uit 17 inzendingen en nu met nog twee andere albums is genomineerd en daarom in aanmerking komt voor de ‘Dutch Blues-CD Award 2019’. Op de website www.dutchbluesfoundation.nl kan er tot 1 maart gestemd worden.

De eerste serie optredens zijn reeds achter de rug en er kan met een goed gevoel worden doorgepakt in 2020. Er staan weer prachtige dingen te wachten voor de muzikanten. Volgende week zal de binnenstad van Delft weer het epicentrum vormen van drie dagen bluesgeweld tijdens het Delft Blues Festival en zal de Dynamite Blues Band vanaf 22.00 uur in De Gist de boel nog eens goed op scherp zetten met een partij vlammende roots en blues. De Dynamite Blues Band is een begrip geworden bij het blues-minnend publiek en zowel de club- als festivalprogrammeurs blijken de bevlogen muzikanten evenmin vergeten te zijn. Het resultaat van een geweldige live-reputatie waarin de passie voor de, zoals wij het noemen, betere en doorleefde muziek centraal staat. Keer op keer lijken de mannen hun live-status voor de zoveelste maal te willen bevestigen. Ook in het buitenland blijkt dit niet onopgemerkt te zijn gebleven. Al eerder werden de grenzen opgezocht en gepasseerd maar dit jaar zal er in Zwitserland gespeeld gaan worden en ook in Spanje en Portugal zal men te maken krijgen met een stevige portie bluesdynamiet. Daarnaast behoort Polen dit jaar eveneens weer tot de mogelijkheden.

“De set van nu bevat, uiteraard, veel nieuws van ‘Medicine’ maar ook het eerdere werk lijkt heel goed in te passen”, aldus Van Leeuwen. Dit bleek al vanaf de album-release-party in Voorhout het geval te zijn. Van enige twijfel was geen enkele sprake meer. De Dynamite Blues Band knalde er meteen weer vol tegenaan. Aangevuld met geleend materiaal van bijvoorbeeld T-Bone Walker of Sean Costello om, zoals Van Leeuwen het noemt “de roots aan te geven”, valt er tijdens de optredens weer genoeg te genieten. “Wat supergoed uitpakte waren de special guests van CHICAGO CAPITOLS, de nieuwe band van Erik van Tilburg, die je wellicht kent van het Brabantse bluestrio Hoodoo Monks. Naast de vette rhythm & blues uit ‘de windy city’ kwamen er veel Red Devils voorbij”. Niet zo gek natuurlijk want wie de heren van de Dynamite Blues Band een beetje kent weet dat er ook door hen graag uit dezelfde pot gesnoept wordt.

Het uitbrengen van ‘Medicine’ tegen het einde van het afgelopen jaar is volgens Van Leeuwen niet geheel toevallig. “We wilden het jaar 2019 afsluiten met een nieuw album. Het fantastische jaar moest op een bijzondere manier worden afgesloten. Nadat wij in 2018 de Dutch Blues Challenge hebben gewonnen mochten we in januari van het afgelopen jaar naar Memphis. We hebben zulke mooie avonturen beleefd. Het is toch nauwelijks te bevatten dat je ineens bij de Sun of de STAX Studios staat? Daarnaast zijn we een paar maanden later naar De Azoren gevlogen om daar bij de European Blues Challenge als derde te eindigen. Een geweldige belevenis. Dat heeft dus ook nog eens voor een explosie gezorgd en voor je het weet komen daar weer hele mooie dingen uit zoals als Ribs & Blues en sta je later weer op Culemborg Blues. Het is echt een prachtig jaar geworden maar we wilden met ‘Medicine’ ook meteen in 2020 verder kunnen. Gezien de boekingen en de plannen die er nog zijn lijkt dat nu al heel goed gelukt. Kijk; wil je weer op bepaalde festivalprogrammeringen terecht komen dan moet je toch ook een nieuwe plaat op zak hebben. Zo werkt dat nu eenmaal.

Die eerste plaats bij de Dutch Blues Challenge en als 3e eindigen op de EBC is belangrijk gebleken omdat je daarmee sommige programmeurs net even over de streep hebt kunnen trekken om jouw band te boeken.

Niets ten nadele van al die mooie festivals in Nederland maar voor mij persoonlijk is Moulin Blues echt wel iets heel speciaals en iets om enorm naar uit te kijken. Nadat ik daar o.a. The Red Devils, James Harman, Guy Forsyth en al die anderen heb gezien, mag ik nu op datzelfde podium waar mijn helden ooit hebben gestaan, zélf spelen. Ik zal begin twintig geweest zijn dat ik met mijn vader en mijn moeder naar festivals als Peer en Kwadendamme ging en dus ook in een tentje op de camping van Ospel stond. Kijk Wesley en JJ hebben met Big Blind al eens het voorrecht gehad om op dat podium te mogen spelen. Man, wat heb ik die verhalen van die twee gasten vaak moeten aanhoren maar nu ga ik dat ook eindelijk zélf eens meemaken.”

Je zou bijna voorbij gaan aan het feit dat Van Leeuwen al ver voor de officiële start van The Dynamite Blues Band bekend was met zijn huidige collega’s. “Al vele jaren daarvoor kwamen wij elkaar al regelmatig tegen. Dat de wegen elkaar ooit eens zouden kruisen was simpelweg onvermijdelijk. Ik zat indertijd in een bluesband The Good Fellows en Wesley, die toen als 14-jarige nog maar net bezig was met muziek maken, kwam daar toen bij. We woonden bij elkaar in de buurt en hij kwam piano spelen in de band. Na een jaar of twee besloot hij om samen te werken met JJ en met dat ‘side-project’ is de basis gelegd voor wat later Big Blind zou worden. Niels en Dirk, respectievelijk drummer en bassist, zaten daar toen ook bij en het bracht hem in een spagaat-achtige situatie of hij daarmee moest doorgaan of met ons verder zou gaan. We jamden regelmatig met elkaar, de blues-scene is een kleine wereld natuurlijk, en kwamen bij elkaars optredens kijken en zo heb ik ook JJ leren kennen. Het is ook muziek van The Red Devils die ons later steeds weer bij elkaar bracht. Ik weet nog goed dat mijn vader dat thuis voor de eerste keer opzette en wat dat zoal met mij deed. Ik zat echt tegen het plafond aan toen ik dat hoorde. Wat een energie en wat een waanzinnige sound had die band toch! Datzelfde gevoel hadden de jongens later dus ook. We zijn toen op een bepaald moment bij elkaar gekomen in “King King”, een Red Devils-project waarbij ik bas speelde, Niels de drums en JJ de gitaarpartijen verzorgde en Wesley deed de vocalen en speelde bluesharmonica. Je zou kunnen zeggen dat daar de oorsprong ligt van wat wij nu de Dynamite Blues Band noemen.”

Wie zich in het prachtige artwork van ‘Medicine’ verdiept, komt behalve de potten met allerlei pillen op de cover, een bijsluiter tegen, een recept met het advies om dit album dertien keer per dag te draaien. Het werkt stimulerend maar helpt ook om de emoties te temperen en de pijnen te verminderen. Het gevaar is echter dat ‘Medicine’ een verslavende uitwerking kan hebben. De mannen zijn gekleed in apothekersjassen en dragen een bolhoed. De luisteraar wordt meegenomen naar een tijd van vele decennia geleden. “Het is JJ geweest die het idee heeft uitgewerkt en vormgegeven”, aldus Van Leeuwen. “Het met elkaar kunnen spelen op grotere festivals en buitenlandse podia zou je ook als verslavend kunnen ervaren. Dat smaakte naar meer en willen we heel graag nogmaals ervaren.” Medicijnen om elkaar te stimuleren blijken absoluut niet nodig. “Dat stimuleren gaat bij ons vrijwel vanzelf. De kracht van de band zit hem in het feit dat wanneer wij bij elkaar komen het altijd feest is. Er komt een energie vrij en dat moet eruit. Zelfs na een drukke of vervelende week komen er genoeg positieve krachten boven drijven om er weer voor de volle 200% tegenaan te gaan tijdens een optreden. Het bijzondere in Nederland is dat er soms voor een paar duizend bezoekers wordt opgetreden, zoals tijdens Culemborg Blues, Ribs & Blues, Zwarte Cross en straks dus ook Moulin Blues, maar in diezelfde week óók wordt opgetreden voor soms twintig betalende bezoekers. “Het maakt voor ons eigenlijk ook helemaal niets uit. Het gevoel dat er is wanneer wij samen zijn en muziek maken is niet te beschrijven en is absoluut onbetaalbaar. De essentie blijft echter altijd hetzelfde: dat dak moet er hoedanook af.”

Website Dynamite Blues Band


Ook op Blues Magazine ...