In gesprek met Doyle Bramhall II

Wat het toch met Doyle Bramhall II en waarom wil iedereen met hem samenwerken? Sinds 2000 is de super getalenteerde gitarist, zanger, songwriter en producer sterk verbonden aan Eric Clapton, als schrijver/muzikant in de opname-studio én op het podium. Daarnaast is Bramhall II veel gevraagd als componist, gitarist en producer, wat heeft geresulteerd in samenwerkingen met artiesten als Roger Waters, T-Bone Burnett, Gregg Allman, Allen Toussaint, Sheryl Crow, Billy Preston, Dr. John, Erykah Badu, Tedeschi Trucks Band, om maar enkelen te noemen. Wat is het dat deze dynamische en uiterst veelzijdige artiest de eerste keuze maakt voor muzieksterren van vrijwel elk modern genre? Doyle kan er zelf ook geen vinger op leggen maar beseft wel dat hij een interessant leven heeft geleid. “Door de jaren heen heb ik met veel mensen kunnen werken, mensen die ik bewonder en die mij hebben beïnvloed. Als ik één ding kan benoemen, denk ik dat het komt omdat ik me verdiep in een samenwerking. Ik wil écht begrijpen waar iemand vandaan komt en dat maakt dat ik hem of haar volledig kan ondersteunen.”

In 2016 pakte Doyle zijn solocarrière na vijftien jaar succesvol op met het album ‘Rich Man‘, welke strak twee jaar later werd opgevolgd door ‘Shades‘, welke is uitgebracht op Provogue Records/Mascot Label Group. Vanaf mei 2019 zal Bramhall II weer gaan toeren in het club-en festivalcircuit van Europa, waaronder twee shows in Nederland: op 24 mei in De Bosuil te Weert en op 25 mei in De Helling, Utrecht. Blues Magazine belt op een rustige februari avond met Doyle in Californië, aan de vooravond van zijn drukke tourschema.

Tekst: Nineke Loedeman

Hij vertelt dat hij praktisch de hele maand maart zal aanschuiven bij de prestigieuze Experience Hendrix Tour, een regelmatig terugkerend evenement waar hij al vaak zijn medewerking aan heeft verleend. Ook kijkt hij reuze uit naar het LOVE ROCKS festival in New York City op 7 maart, waar hij vele dierbare muziekvrienden weer terug zal zien en mee zal spelen.
Zoals gezegd, met het uitbrengen van ‘Rich Man’ in 2016 en twee jaar later ‘Shades’, pakte Doyle zijn solocarrière succesvol op. Beide albums zijn een immens internationaal succes, evenals de uitgebreide tours die daarop volgden. Zijn solocarrière werd vol kracht nieuw leven ingeblazen.
“Rich Man was in feite mijn weg terug als solo-artiest in de muziek industrie. Gedurende lange tijd was ik meer een begeleidende artiest. Het was zeer aangenaam om dit deel weer terug te vinden en om weer als solo-artiest te gaan toeren. Voor mij voelt het alsof ik aan een volgend hoofdstuk van mijn leven ben begonnen.”

‘Shades’ is een muzikaal interessant en ontroerend album. Dit keer lijkt er een ander gevoel de boventoon te voeren, in vergelijking met zijn vorige plaat. Wat wil Doyle met dit album laten zien?
“‘Rich Man’ was mijn eerste album na lange tijd natuurlijk en de nummers daarop besloegen een langere periode uit mijn leven. Op ‘Shades’ laat ik meer van mijzelf zien, hoe ik tegen een aantal zaken aankijk. Het toont verschillende facetten van mijzelf, zeg maar. Dat is in feite ook de betekenis van de titel ‘Shades’. Iemands persoonlijkheid omvat tenslotte veel verschillende schakeringen. Die van mij komen allemaal samen op dit album. Het is eigenlijk precies zoals het in het leven is, soms voel je je rustig, blij en ontspannen, andere keren ontzet en verontrust.”

‘Shades’ bevat 12 nummers en is opgenomen op vijf verschillende locaties. Op iedere locatie werkte hij samen met goede vrienden als Norah Jones, Eric Clapton, Derek and Susan en zijn Austin buddies, Greyhounds. Was het voor de hand liggend dat zij mee zouden doen op ‘Shades’?
“Ik had op voorhand niet gepland om gasten op het album te hebben, al was het zeker wel iets waar ik open voor stond. Uiteindelijk ontstond een situatie spontaan tijdens de opnames. Zo wilde ik wel heel graag met Norah Jones een nummer samen schrijven, dus meer dan alleen een goed duet zingen. Zij is een zeer goede tekstschrijver en zo ontzettend soulvol. Het was ook makkelijk te realiseren om samen met haar Searching For Love te schrijven en op te nemen, daar ze vlakbij de studio woont. Het nummer Everything You Need had ik eigenlijk al geschreven en was bezig met opnemen. In gedachten hoorde ik bij wijze van spreken hoe Eric’s solo er op zou klinken, dus heb ik het hem gewoon gevraagd. Uiteraard speelde hij graag op dat nummer mee.”

Het album is in maar liefst vijf verschillende studio’s, waaronder Hamburg, opgenomen, met heel wat speciale en bekende gasten die erop meespelen. Dat betekent telkens een andere band per studio en/of nummer, maar één persoon is er op alle nummers bij en dat is multi-instrumentalist Adam Minkoff met wie Doyle al vele jaren samenwerkt en met wie hij, naar eigen zeggen, een uitstekend team vormt.
“Dat van die studio’s klopt wel zo’n beetje, dat kwam nu eenmaal op die momenten goed uit. Adam en ik zijn zeker goede vrienden en hij voegt veel toe aan mijn muziek. Hij is een begenadigd componist met een absoluut geheugen, die ook nog eens in iedere ‘muziektaal’ weet te spelen. Hij is echt een muzikale kameraad en als ik eens iets nieuws wil proberen, is hij er altijd bij en stimuleert mij hier in.”

‘Shades’ is een bijzonder divers album gebleken en bevat een mix van grungy blues, rauwe garagerock en transcendente psychedelica maar ook indringende, emotionele songs die je tot diep in je ziel raken. Wat opvalt zijn Doyle’s zangkwaliteiten, die alsmaar lijken te groeien en vooral in de ballades Searching For Love, het indrukwekkende, hemelse duet met pianiste/zangeres Norah Jones – zij speelde met hem al op Rich Man’s ‘New Faith’ – en het wonderschone Break Apart To Mend, sterk naar voren komt.
“Mijn stem is de laatste jaren inderdaad steeds sterker geworden. Dat had ik echt niet gedacht omdat ik zoveel shows deed na het uitbrengen van ‘Rich Man’. Ik stond vaak avonden achter elkaar op het podium en dat kwam mijn stem niet altijd ten goede. Toch was mijn stem al sterker geworden ten tijde van de opnamen voor ‘Shades’ en toen ik eind vorig jaar terug kwam van het toeren, heb ik tijd gevonden om enkele zanglessen te nemen. Ik merk daar heel zeker het resultaat van en weet dat mijn stem nog meer aankan. Het lijkt net of ik mijn stem nu pas heb ‘gevonden’.”

Een van de meest intrigerende nummers op het album is Love And Pain. Als eerste nummer op het album roept het direct een sterk gevoel van woede en onmacht op. De sound is gruizig en scheurend en het nummer is geïnspireerd op het vuurwapengeweld in onze maatschappij. Op deze track verwoord Doyle zijn mening over het klakkeloos verkrijgbaar zijn van wapens in de VS. De bijbehorende, en ik mag wel zeggen indrukwekkende, video werd opgenomen in Berlijn en Helgeland (Noorwegen).
“Het is meer een cultureel, humanitair lied. Ik schreef het nummer samen met Akie Bermiss en we namen het op ten tijde van de Las Vegas schietpartij (oktober 2017). Dat was een uitermate schokkende gebeurtenis en je staat versteld dat kan gebeuren, en zo vaak eigenlijk. Het is totale waanzin dat burgers zo gemakkelijk hun hand kunnen leggen op oorlogswapens. Er zijn in de VS geen restricties, je hoeft geen psychologische test af te leggen of iets dergelijks, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de UK. Totale waanzin dus en ik geef met deze song mijn visie hierop en deel mijn gevoelens hierover.”

“De video is gemaakt door video-en fotograaf Hanna Evensen. Hanna is een goede vriendin van me uit Noorwegen en de video is gedeeltelijk in Noorwegen opgenomen. Daarna kwam ze naar Berlijn en namen we de andere helft op. Hanna maakte ook alle foto’s voor in het album.”

Nóg een intens en krachtig nummer op het album is de laatste track Going Going Gone, de Bob Dylan klassieker welke Doyle samen met de gehele Tedeschi Trucks Band heeft opgenomen in de studio van (goede vrienden) Susan Tedeschi en Derek Trucks. Ik vraag hem hoe juist dat nummer op ‘Shades’ terecht is gekomen.

 

“Zoals je weet is Gregg Allman in juli 2017 overleden. Enige tijd later, begin 2018, ben ik gevraagd om mee te spelen aan het Gregg Allman Tribute concert. Daar heb ik dit nummer mogen spelen, met Gregg’s vriend en bandlid, gitarist Scott Sharrard. Gregg coverde dit nummer namelijk ook op zijn laatste album ‘Southern Blood’. Het spelen van dit nummer voelde zo krachtig en intens, dat ik besloot om het aan ‘Shades’ toe te voegen. Ik heb echt een zwak voor dit nummer, het bevond zich zogezegd “in my soft spot”.
Ik bedacht later dat het perfect zou zijn om dit prachtige nummer op te nemen met de Tedeschi Trucks Band. Natuurlijk ook vanwege Derek’s connectie met Gregg met wie hij tenslotte in de Allman Brothers Band speelde. Het geheel, inclusief alle gitaarpartijen met Derek, Susan en mijzelf, kwam op heel natuurlijke wijze samen. We namen het in een paar uur op, praktisch live, en met de gehele 12-koppige band, midden in hun vertrouwde Swamp Raga Studio in Jacksonville.”

Zoals bij zijn fans bekend is, is Doyle een groot liefhebber is van de Indiase en Noord-Afrikaanse cultuur, muziek en muziekinstrumenten. Op het nummer Hammer Ring bespeelt hij zelf de Oed, een peervormig, fretloos snaarinstrument dat veel gebruikt wordt in muziek uit het Midden-Oosten en wordt beschouwd als de voorloper van de luit.
“Ik speelde al vaker de Oed maar dit is de eerste keer dat ik dit instrument op mijn eigen album speel. Oed betekent hout en is een Oosterse/Turkse versie van de luit. De Oed is zeker een van mijn meest favoriete instrumenten. Als jonge jongen luisterde ik al graag naar Egyptische muziek en een van mijn favoriete zangeressen was Umm Kulthum, die zich vaak liet begeleiden door een Oedspeler. Ik ben altijd dol geweest op dat eeuwenoude geluid.”

Doyle verveelt zich nooit. Hij schrijft, produceert, toert en speelt met diverse muzikanten. Zo is hij vorig jaar op stap geweest met Eric Clapton, Boz Scaggs en de Tedeschi Trucks Band. Ook dit jaar zal hij vriend Clapton weer gaan vergezellen tijdens diens concerten in Engeland, Japan, Duitsland en het recent aangekondigde Crossroads Guitar Festival in Dallas, Texas. Het lijkt erop dat hij een goede balans heeft gevonden in al zijn eigen muzikale bezigheden, eigen muziek delen en spelen, en als medespeler zijn in een band.
“Ja, de balans lijkt op dit moment zeer goed. Mijn leven verandert continu. Door het spelen ontmoet ik natuurlijk veel mensen, iets dat heb ik eigenlijk altijd heb gedaan. Ik groei mee met iedere muzikale reis die ik maak, ongeacht met wie ik speel. Ik leer altijd nog weer nieuwe dingen, bijvoorbeeld hoe ik Eric Clapton kan inspireren en supporten, en om een teamplayer te zijn. Dat doe ik net zo graag als een solo artiest te zijn. Ik heb geleerd wat mijn basis is en hoe ik een goede bandleider kan zijn. Op die manier doe ik telkens weer energie op.”

EUROPESE TOUR
In mei komt Doyle met zijn eigen band terug naar zijn fans in Europa. Had hij al veel trouwe fans in Europa vanaf de periode dat hij in de Arc Angels en met Clapton speelde, die fanschare is alleen maar groter geworden. Hij staat dan ook te trappelen om zijn nieuwe album ‘Shades’ live te spelen. Veel data zijn al bekend, waaronder optredens in Duitsland, Zwitserland en Denemarken en ook twee shows in Nederland! Dit maal komt hij met zijn trio, dat naast Doyle bestaat uit Adam Minkoff op toetsen en Chris St. Hilaire, helft van The London Souls, op drums.
“Ik kijk er zeker naar uit om weer in Europa te spelen. We komen dit keer als trio, zullen voornamelijk songs van ‘Shades’ te spelen maar ook meer bluesnummers gaan spelen. Chris is een krachtige drummer, die daarnaast ook nog goed zingt. Adam neemt met zijn toetsenwerk ook het basgedeelte voor zijn rekening en zingt natuurlijk ook. Het lijkt me erg cool om met deze mannen op pad te gaan.”

Doyle gaf al eerder aan een voorliefde voor Europa en diens architectuur en cultuur te hebben. Dat kwam tijdens het toeren sterk naar voren en zo verbleef hij afgelopen jaar ook enige tijd in Duitsland voor onder andere de opnames voor ‘Shades’. Heeft hij plannen om ook gedurende de komende toer weer wat speciale plekken te bezoeken?
“Het is de bedoeling om regelmatig terug te keren naar Europa voor optredens en ik ga zeker tussendoor weer nieuwe plaatsen bezoeken. Het is een aangenaam voordeel dat ik mijn werk kan gebruiken om weer nieuwe inspiraties en indrukken op te doen. Het leven on the road is mijn ‘universiteit van het leven’.”

Na dit uitgebreide gesprek bedank ik Doyle Bramhall II voor zijn openhartigheid en wens ik hem alle goeds toe de komende drukke tijd. Ook hoop ik hem natuurlijk te verwelkomen tijdens een van zijn Europese shows.

European Tour
17 mei – Groove Now! @ Atlantis Basel, Switzerland
18 mei – Groove Now! @ Atlantis Basel, Switzerland
20 mei – Rockhouse Salzburg – Salzburg, Austria
21 mei – Der Hirsch – Nuremberg, Germany
23 mei – Musiktheater Rex – Bensheim, Germany
24 mei – De Bosuil – Weert, Netherlands
25 mei – De Helling – Utrecht, Netherlands
26 mei – Gastegarage – Hasbergen, Germany
28 mei – Amager Bio – København S, Denmark
29 mei – Musikhuset Posten – Odense, Denmark
30 mei – Fabrik – Hamburg, Germany
31 mei – Music Hall Worpswede – Worpswede, Germany
01 juni – Piano – Dortmund, Germany
25 juli – Herzberg Festival – Breitenbach am Herzberg, Germany
26 juli – Colos-Saal – Aschaffenburg, Germany
03 augustus – Megeve Blues Festival, France
27 augustus – Kulturbolaget, Malmö, Sweden
28 augustus – Vasateatern, Stockholm, Sweden
29 augustus – Pustervik, Göteborg, Sweden
30 augustus – Helsinki Festival, Helsinki, Finland

Website Doyle Bramhall II.


Ook op Blues Magazine ...