Ze zijn al halverwege de promotie-tour van het onlangs verschenen nieuwe album ‘That’s Amore’. Keihard is er gewerkt aan nieuwe materiaal en nu is het tijd om door te pakken op de live-podia. BluesMagazine zocht het Nijmeegse viertal op in hun eigen oefenruimte. Het resultaat is een openhartig en vrolijk gesprek met vier zeer gedreven muzikanten die met elkaar één doel nastreven, namelijk bekendheid krijgen als DE nieuwe Nederlandse Rock ’n Roll-machine…
Die Rock ’n Roll machine bestaat uit Zanger/gitarist Simon Snel, gitarist Mike Sedee, Jaap van den Berg op bas en Mark Weerts achter de drumkit.
Tekst: Jos Verhagen
– Black Botte Riot, jullie zitten midden in de promo tournee voor het nieuwe album, hoe is de response van het publiek, hoe zijn de reacties?
De reacties op de plaat zijn lovend maar ook de manier hoe we het brengen, de intensiteit die wij bieden op het podium wordt enorm gewaardeerd. Het nieuwe werk hebben we dan ook goed geoefend voordat we met de opnamen begonnen. We wilden zoveel als mogelijk onze manier van live spelen vastleggen. We denken dat dat goed gelukt is. Na het verschijnen van ons debuut leek er een kleine hype te zijn ontstaan maar nu zien we dat er zich duidelijk een nieuwe doelgroep heeft gemeld.
– Jullie hebben dus veel geoefend voor de nieuwe plaat maar vertel eens hoe gaat dat dan in zijn werk zo’n opnameproces.
We hebben de veel gebruikte werkwijze ‘plug & play’ toegepast tijdens het opname-proces, er is geen dus gebruik gemaakt van dubs in de studio. We kiezen ervoor om de nummers te spelen voor het ‘echie’ . Dan kiezen we de beste take , kwestie van ‘Het is ‘m of het is ‘m niet’. Daarbij werken we niet volgens een bepaalde volgorde. We kijken gewoon waar we die dag zin in hebben. Wel heeft jaren geduurd om het zelfvertrouwen te krijgen om op deze manier te werken.
Jaap : “Voordat we starten nemen we eerst een bakkie koffie en vervolgens een biertje of een glaasje whiskey om in de ‘juiste zone’ te komen zeg maar. Wanneer producer Sebastiaan van Langeveld het sein geeft van ’jongens, jullie zitten op God level’, dan pas weten we dat het nummer er goed in zit en kan worden opgenomen“.
-Op het album zijn ook enkele andere instrumenten te horen.
Simon: “De harmonica speel ik en de zang wordt vervolgens ingemixt. Dat kan niet anders omdat tijdens het live opnemen de drums-microfoon het stemgeluid zou kunnen vervormen. De saxofoon is wel met de takes in één keer opgenomen. Hiervoor hebben we onze goede vriend Martijn van Toor gevraagd, we wilden zijn sound altijd al op een album hebben. Martijn, noem hem maar een soort Nederlandse Bobby Keys“.
(Redactie; Bobby Keys was o.a saxofonist bij The Rolling Stones.).
– Kenmerkend voor Black Bottle Riot vind ik dat jullie het steeds hebben over het bandgevoel, jullie spontane werkwijze waarin vooral de sfeer bepalend is. Voor het schrijven van nieuw materiaal was is dan jullie manier van werken.
We doen niet aan schrijf sessies, eigenlijk hebben geen vaste aanpak. Meestal wordt er uit oefensessies, die we opnemen, iets uitgekozen waarvan we denken dat er een liedje uit kan komen en daar gaan we vervolgens mee aan de slag. Een andere keer is er iemand die simpelweg met een goed idee komt en dan werken we dat uit.
– en over de teksten hoe komen die tot stand
Mark: “De meeste tekst ideeën voor That’s Amore kwamen van Mike, met de boodschap dit is een beginpunt doe ermee wat je ermee wilt”.
Simon vervolgt: “Mike zet het beginpunt waarmee wij aan de slag kunnen. Iedereen heeft dan wel een idee of een tekst bijdrage. Uiteraard wel in overleg met elkaar.“ Jaap: “We worden hierbij geholpen door Mike Donkers die je misschien kent van The Mellotones. Met hem lopen we de teksten door en kijken we of het klopt met de muziek.
– Toch, wie bedenkt er dan een nummer als Border town, met zo’n country feel?
Simon: “Dat kwam van mij, ik heb jarenlang in een blues grass band gitaar gespeeld, The Cowpokes, met zanger Charly Jansen. Van hem heb ik eigenlijk de fijne kneepjes van het optreden, hoe je moet zingen geleerd. Het is echt een leuke band om eens naar te gaan kijken, The Cowpokes uit Arnhem“.
– Geheel andere vraag maar wel gerelateerd aan het opnemen van het album. Je ziet bij veel bands een hang naar vintage instrumenten en geluids- en opname apparatuur hoe zitten jullie daar in?
We zijn liefhebber van leuke spulletjes als het gaat om muziek maken maar we zijn geen puristen,. Het spul moet werken en betrouwbaar je moet er het einde van een set of optreden mee kunnen halen. Wat wij vooral willen is ouderwets klinken maar dan wel goed. Onze voorkeur gaat uit het jaren negentig-geluid zoals dat van Tom Petty en The Black Crowes. We zijn vooral op zoek naar onze eigen sound en we denken dat op zowel ‘Fire’ als ‘That’s Amore’ gevonden te hebben.”
Foto: Joris van den Berg
– Het klinkt misschien cliche maar de Corona tijd, hebben jullie daar nog last van gehad?
Zeker wel, we hadden na het uitbrengen van ‘Fire’ in 2019 nauwelijks kans om nummers hiervan live te kunnen spelen. Dat was wel jammer. Je hebt net een nieuwe plaat uit en dan wil je de bühne op. De hele wereld lag stil en op een gegeven moment ga je je voorzichtig afvragen of er nog iemand zit te wachten op een band als de onze wanneer dit allemaal voorbij is. Zijn ze je niet zijn vergeten en of zijn de mensen überhaupt nog wel bereid naar onze shows komen.
Jaap: “Voor Corona hadden we bedacht dat we in onze stamkroeg, de Kluizenaar in Nijmegen, een piepkleine superdrukke show zouden houden die we wilde filmen waar bij wijze van spreken het zweet van het plafond droop, onder de titel „het zweet drupt van het plafond en de band hoest in je gezicht“ . Net op die dag begon de hele corona shit (lock down) en moesten we cancelen, toen dachten we echt gaan we met zijn alle nooit meer in zo’n zweethok staan. Deze show was uitverkocht in een dag, dat was helemaal te gek.
– Je zegt, we zouden dat filmen, als voorproefje op een live album?
Mike: “Een live-album is een lang gekoesterde wens of die tot de mogelijkheden behoort durven we nog niet te beloven. Het is wel een langgekoesterde wens, live spelen is tenslotte toch iets anders dan spelen in een oefenruimte”.
– Over live spelen gesproken, vanuit het buitenland is er interesse getoond in de verrichtingen van de band, kunnen jullie daar wat over vertellen?
We zijn al twee keer op tournee geweest in Spanje en daar heeft men blijkbaar goed in de gaten te hebben wat hier zoal gebeurt. Ook nu we de nieuwe plaat uit hebben krijgen we berichtjes in de trant van, wanneer komen jullie deze weer kant uit. Nederlandse bands worden daar met open armen ontvangen. De jongens van DeWolff hebben er al langer ervaring mee, die zijn er al vaker geweest.
Jaap: “Een leuke anekdote is misschien onze show in Barcelona. Toen we daar kwamen aanrijden stond er voor aanvang een enorme rij mensen, gekleed in zwarte T-shirts en was alles afgezet met dranghekken. Ik riep nog: ’What the fuck is hier aan de hand’ maar wat er aan de hand was was dat Papa Roach daar speelde en wij tien meter verderop in een rock-café voor 10 betalende bezoekers zouden optreden. We hebben onze show aardig weten uit te rekken in de hoop dat al die mensen na afloop bij ons kwamen kijken maar dat viel enigszins tegen. Dan denk je Barcelona, dat kan nog wel eens druk worden en dan gebeurt het niet. Vervolgens sta je een dag later op een strand of ergens in the middle of nowhere en wordt het allemaal alsnog fantastisch“.
– Andere landen, jullie zitten dicht bij Duitsland, hoe gaat het daar?
Tegenwoordig wel, vroeger was het moeilijk om in Duitsland aan de bak te komen maar in Duitsland heeft men inmiddels ontdekt dat er in Nederland interessante dingen gebeuren. Wij hebben daar al een paar hele leuke shows gespeeld. We stonden één avond voor maar 50 bezoekers te spelen maar die hebben wel na afloop de gehele merchandise-stand geplunderd. Je weet dan, al dat die mensen gaan een volgende keer zeker weer terug komen.
– De zomer ziet er goed uit voor Black Bottle Riot. Zo staan jullie onder meer bij Bospop op het programma. Nog andere vooruitzichten?
We gaan ook op veel regionale festivals spelen en dat is super om te doen. Bijvoorbeeld Parkies 2023, een initiatief waar Brand Bier zijn naam aan heeft verbonden. Dat zijn vier optredens in de parken van Dordrecht, Bergen op Zoom, Breda en Roosendaal. Het vind plaats van 17 tot en met 20 juli. We zijn headliner en spelen daar met lokale bands. Tof ook dat ze ons daarvoor uitkiezen.
Jaap: “Tof ja, maar ook wel spannend en we zijn er onzeker over, waarom wij. Zouden ze onze muziek wel kennen? We hadden vroeger nog wel eens situaties dat de mensen ons van één liedje kenden , ons vervolgens boekten en dan bleek dat we toch harder klonken dan verwacht. Ik denk dat we met de laatste twee albums onze stijl wel duidelijk hebben gemaakt. Maar toch, we treden nu op in een kneitervol park terwijl ik ons nog steeds zie als een band voor de kleinere zaaltjes“.
– We hebben het al over jullie sound maar waar halen jullie de inspiratie vandaan, wat drijft jullie als band.
We zijn muzikanten die in dienst van de band spelen en waarbij het liedje centraal staat. Persoonlijk hebben we wel voorkeursmuzikanten maar wie ons echt inspireren zijn The Rolling Stones. Goede gitaristen, een bandgevoel en het publiek alles willen en kunnen bieden. Zij zijn ons voorbeeld. Wij zouden onszelf meer als een vriendenband omschrijven. Wij kunnen na een tour ,waarbij we drie weken op elkaars lip hebben gezeten, de volgende dag rustig met elkaar op een terras zitten om samen een biertje te drinken. Dat zien we de Stones niet doen.
Mike: “Bands zoals ZZ Top en The Rolling Stones zijn echt voorbeelden voor ons, het zijn bands die opereren als een echte Rock ’N Roll-machine en dat uitdragen. Dat willen wij ook, dat willen we zijn: De Nederlandse Rock ’N Roll-machine.”
Foto: Joris van den Berg
We horen graag je mening! Voeg reactie toe