Interview Aynsley Lister in zaal BLUES in Rhede (D), 20 Oktober 2013.
Tekst: Andre Wittebroek
Mijn kennismaking met Aynsley Lister’s muziek begon in 2009 toen ik zijn CD Equilibrium kreeg van muziekvriend Rudi. Hij was ook naar een show van hem geweest in zaal Wilhelmina in Eindhoven en was er enthousiast over, een erg goede gitarist en een goed optreden. Vanwege vele andere muzikale activiteiten voor Bluesmagazine was ik hem wat uit het oog verloren tot het Highlands Festival in Amersfoort dit jaar waar hij een zeer goed optreden neerzette. Toen ik een paar maanden geleden hoorde dat hij in zaal BLUES in Rhede op zou treden was de afspraak voor een interview snel gemaakt.
Na een prima optreden, BM had al een recensie van zijn optreden in Amersfoort/Weert geplaatst, was het nu dan tijd voor een persoonlijk gesprek met Aynsley. Normaal doen we dat voor de show maar vanwege een familiefeest kwam ik nu net voor aanvang van de show pas binnen, die klokslag 19.00 begon. Na de merchandising en de warme maaltijd schoven we met elkaar aan tafel en konden we beginnen. Een zeer goed geluimde, erg vriendelijke en goedlachse Aynsley bleek een erg vriendelijke gesprekspartner te zijn.
Ben jij altijd zo vrolijk en tevreden na afloop van een optreden of baal je ook wel eens ontzettend?
Meestal ben ik wel zo en de reden is erg simpel: optreden is het liefste wat ik doe. Het is ontzettend fijn om je eigen muziek met het publiek te kunnen delen en als je dan ziet dat het aanslaat is helemaal geweldig. Natuurlijk zijn er ook mindere momenten bij de optredens, soms ben je zelf niet lekker in orde of is er een technisch probleem met de apparatuur. Zo stond ik eens op het podium voor 6000 mensen te spelen en plotseling knalden de versterkers eruit en dan moet je je toch maar zo goed mogelijk zien te redden…….Maar het gaat bijna altijd goed! Vooral vanavond was geweldig met een goede sfeer , goed geluid , mooie zaal en dat Ryan McGarvey er als fan was ,was erg gezellig. We moesten natuurlijk nog wat samen doen en dat was ‘real fun”! We hadden dat al een paar jaar in de planning en nu kon het!
Zie ik jouw naam, die van Ryan en andere jonge bluesmuzikanten zoals Ben Poole, Danny Bryant, Henrik Freischlader, Virgil and the Accelerators, Eric Steckel e.d., dan is de blues toch nog springlevend of niet?
Ik ben net iets ouder dan deze jongens, ik ben van de generatie Joe Bonamassa en John Mayer. Het is zoals altijd, het gaat van generatie op generatie. Vanaf de eerste opnames van Robert Johnson hebben de bluesmensen elkaar beïnvloed. Een ieder heeft zijn voorbeelden en de tijd waarin je leeft bepaalt meestal de eerste indruk. Mijn generatie had een Paul Kossoff, Stevie Ray Vaughan,Gary Moore als voorbeeld. Deze weer Eric Clapton, Peter Green e.d. De jongere muzikanten kijken weer naar Joe Bonamassa en John Mayer bijvoorbeeld. Wanneer iedereen zich dan in de blues verdiept heeft komen ze bij de basis van de blues uit zoals Robert Johnson, Muddy Waters, John Lee Hooker, Albert King en natuurlijk de enige echte nog levende blueslegende The King Of The Blues B.B.King.
Wat maakt hem nu zo bijzonder behalve zijn stem en zijn herkenbare gitaarspel. Veel zangers gitaristen hebben een eigen stijl ontwikkeld na lang spelen. Dat probeer je denk ik ook, iets eigens toevoegen aan de muziek?
Klopt helemaal. BB King zijn stem is natuurlijk zeer eigen. Donker en diep. Hij is in zijn gitaarspel zo uniek. Het is voor alle gitaristen een voorbeeld, omdat hij alle emotie in een toon kan overbrengen. Dat is namelijk zo vreselijk moeilijk, het is veel gemakkelijker om snel te spelen want dan kun je fouten verbloemen. En die vibratie die hij in die toon stopt. Magistraal gewoon. Een instituut!
Je hebt pas geleden je nieuwste CD Home uitgebracht. Hoe gaat dat bij jou het schrijven van nieuwe songs, kost het veel moeite en zie je ook veranderingen m.b.t. het begin van je carriere?
Op de CD Home ben ik erg trots, ik vind het duidelijk het beste wat ik tot nu toe gemaakt heb. Mijn songwriting heeft zich beter ontwikkeld en naarmate je ouder wordt heb je ook veel meer ervaringen waaruit je kunt putten. Ik kan het nu beter omzetten in muziek en in het begin was ik natuurlijk jong en veel naiever. De songs die ik schrijf zijn niet specifiek bluessongs, er zit van alles in ook rock en pop. Ik ben van huis uit een bluesgitarist maar er is meer. De blues blijft altijd de basis want daar zit de emotie in, ik schrijf vanuit mijn hart. Ik probeer goede liedjes te schrijven waarin alles klopt: de melodie, de vocalen, het ritme en de instrumenten moeten een geheel zijn. Paul Kossoff en Paul Rodgers van The Free waren daar meesters in. Een rocksong schrijven waarin alles klopt en dat is echt heel moeilijk. Op de CD Home ben ik er volgens mij weer een stukje dichterbij gekomen. Mijn gitaarspel staat nu meer in dienst van de song en is niet meer alleen de hoofdmoot. Liedjes schrijven is voor mij hard werken. Ik schrijf vooral in mijn eigen studio en schrijf behalve de zang- en gitaarpartijen ook de drums- en baspartijen Dan proberen we het op het podium uit en zien dan meteen hoe het publiek erop reageert en of we er nog wat aan veranderen moeten. Daarna nemen we pas de echte CD op. Omdat ik zo werk heb ik minstens 3 jaar nodig voordat een nieuwe CD klaar is. Dan is er nog een verandering geweest in mijn stemgeluid. Zo’n 2 jaar geleden veranderde mijn stem na bijna 35 jaar, geen idee waardoor en dat heeft ook invloed op mijn schrijven gehad.
Wat vind je van het feit dat Joe Bonamassa zo ontzettend productief is? Is dat wel normaal, er is ook vaak kritiek op: niet bij te houden, weer wat anders, te veel en daardoor te duur om alles te kopen enz.
Ik vind het razendknap om zo creatief te zijn. Hij doet ontzettend veel maar toch is het allemaal anders. Solo, met Beth Hart, Black Country Communion, akoestisch en ga zo maar door. Een alleskunner, een van de besten ongetwijfeld. En wat moet je dan een druk baasje zijn. Ik zou hem erg graag eens ontmoeten en met hem willen praten over muziek en hoe hij het allemaal doet. Lijkt me ook een aardige man.
Zou je nog iets willen zeggen tegen de lezers van Bluesmagazine?
Kom naar onze liveshows, ga ook naar andere bands en steun de livemuziek want dat is toch het mooiste van de muziek. Ik vind het geweldig om te mogen spelen voor mijn fans en het contact met hen is gewoon prachtig! Hopelijk tot ziens allemaal! En jullie van Bluesmagazine.nl bedankt voor dit erg prettige gesprek.
Wij van Bluesmagazine bedanken Aynsley Lister voor het fijne gesprek en Andre Knoch van zaal BLUES in Rhede (D) voor de zeer prettige ontvangst.
Links:
www.aynsleylister.co.uk
www.blues-rhede.de
We horen graag je mening! Voeg reactie toe