THE HOAX
support act : SCOTT McKEON
Cultuurpodium Boerderij, Zoetermeer
20 december 2009
Tekst : Jeroen Bakker ; Foto’s : Kees van Bemmelen
Terwijl vrieskoude en sneeuw de gehele Nederlandse infrastructuur lam dreigen te leggen heeft De Boerderij weer een hartverwarmend bluesprogramma neergezet door de Britse donderstenen van The Hoax en de, we blijven het maar herhalen, talentvolle Scott McKeon in huis te halen. Ongeveer driehonderd bezoekers zouden de barre omstandigheden uiteindelijk trotseren om deze avond mee te kunnen maken en zij zouden zoals verwacht niet teleurgesteld worden.
Scott McKeon is met zijn band hard op weg om naam te maken in de scene en kan terugkijken op een zeer geslaagd 2009 waarbij als absolute hoogtepunt toch wel het optreden in The Royal Albert Hall als opwarmer van Joe Bonamassa kan worden genoemd. De link met The Hoax was al eerder gelegd want de heren hebben vaker het podium gedeeld maar het is toch een fijn extraatje om McKeon te zien openen die naast zijn sterke debuutalbum, overigens geproduceerd door Hoax-gitarist Jesse, nieuw materiaal live presenteert. Het optreden eerder dit jaar bij George Thorogood in De Effenaar maakte al indruk maar de band laat vanavond zien grote stappen in het groeiproces te hebben gezet.
Freddie King’s ‘Key To The Highway’ is een gewaagde keuze van de jonge Brit en velen zijn hem voor gegaan maar we hebben het evenzoveel malen minder sterk gehoord. Het zegt natuurlijk veel over de bravoure van McKeon die vervolgens ‘Death Letter Blues’ van Son House nog even onder de aandacht brengt. Het stevige werk wordt niet geschuwd en ‘The Girl’ wordt van een robuuste groove voorzien. De welverdiende, enthousiaste respons is vanavond vele malen groter dan bij het genoemde optreden in De Effenaar eerder dit jaar.
Na alle strubbelingen die onlosmakelijk met The Hoax leken verbonden lijken de heren nu toch voor langere tijd de strijdbijl te hebben begraven. Komt goed uit want er kan bijna een 20-jarig jubileumfeestje gevierd worden. Enige angst waarbij de vraag opkomt of ze volwassen zijn geworden, bleek misplaatst want vanaf het begin blijkt het voor zowel band als publiek uit te draaien op een feestje. Ondanks verwoede pogingen om het op eigen kracht te doen brachten de solo-projecten niet het gewenste succes waardoor de roep om een reunie, in ’99 waren ze gestopt, alleen maar sterker werd. Groot was dan ook de vreugde toen de heren op recente edities van festivals in Raalte en Ospel te bewonderen waren.
‘I Got High Expectations’ zingt Hugh Coltman alsof de duivel hem op de hielen zit. Die verwachtingen worden absoluut waargemaakt en daar valt, ondanks een overbodige cover van ‘Come Together’ niets op af te dingen. ‘Twenty Ton Weight’ lijkt als een zware last van zijn schouders gevallen te zijn dus klinkt ‘I Want To Be Loved’ ontspannen maar gemeend. Waar zowel Amor als Davey elkaar in het verleden het licht niet in elkaars ogen gunde wordt met hun vloeiende samenspel het totale geluid naar een hoger niveau gebracht. ‘Groove Breaker’ kent misschien wel zijn beste uitvoering ooit. Groovend is ook de finale waarin ‘Superstition’ natuurlijk niet ontbreekt maar de gedreven 10-minuten-uitvoering van ‘Don’t Shake My Hand’ zoals die door Coltmon, gedeeltelijk zonder microfoon, wordt gezongen kan na vanavond voor eens en voor altijd aan het rijtje bluesklassiekers worden toegevoegd.
THEY’RE BACK zoals het met grote letters op de posters werd aangekondigd. Nu maar hopen dat het deze keer voor langere tijd is.
Meer foto’s in het The Hoax FOTO ALBUM >>
MySpace The Hoax : www.myspace.com/thehoaxband
@Scott McKeon
Die jongen was als gitarist al van grote klasse en is naar mijn mening het laatste jaar alleen maar beter geworden ! Ik kijk erg uit naar zijn nieuwe cd.
@ The Hoax
Deze jongens hebben geen nieuw materiaal uitgebracht. Ik heb (nog) niet de indruk dat er een echte doorstart komt van The Hoax ! Maar we zullen het zien in 2010 !
Scott Mckeon was al heel goed, en zijn nieuwe cd lijkt ook heel goed te worden. Op zijn Myspace pagina kun je al het een en ander horen.
Het optreden van The Hoax was gewoon één groot feest! Het plezier spettert er van af en ze hebben ook een repertoire met hele goede eigen nummers waarbij voor mij ook “Don’t shake my hand” een van de hoogtepunten was. Ik heb begrepen dat het de bedoeling is om komend jaar nieuw materaal op te nemen. Dat zou natuurlijk helemaal te gek zijn. Tot die tijd moeten we het nog maar doen met de CD’s, de DVD (voor wie deze nog niet heeft: aanschaffen! ook al heb je Humdinger al!) en misschien nog weer een optreden in Nederland. Als ze komen ga ik er zeker weer heen!
Ron
Nou, met mij hadden ze die avond een nieuwe fan erbij. Zodra ik weer geld heb, surf ik als een speer naar velvetmusic om een album te kopen. Het was een weergaloze en onvergetelijke avond voor mij als jonge bluesliefhebber.