Steve Lukather
16 Maart 2011
Cultuurpodium Boerderij, Zoetermeer
Tekst: Jeroen Bakker / Foto’s : Marco van Rooijen
Het is enige tijd geleden dat Steve Lukather de eerste optredens van zijn ‘All’s Well That Ends Well Tour’ in Nederland startte. Nu ruim vier maanden later blijkt ‘Luke’ wederom twee Nederlandse zalen probleemloos te kunnen uitverkopen en ook voor de beide Toto-concerten in Amsterdam op 23 en 24 juni zijn nauwelijks kaarten meer verkrijgbaar.
Het gaat ruim dertig jaar na de debuutsingle ‘Hold The Line’ nog altijd erg goed met de hier zo geliefde muzikant. Die populariteit is nagenoeg nooit veranderd en Lukather zal het niet nalaten tijdens het optreden zijn waardering uit te spreken. ‘It feels like home’, aldus de zanger/gitarist die weer met een fijn stel muzikanten is komen opdagen. Net als in Paradiso vinden we ook hier Steve Weingart op toetsen, Eric Valentine (beter bekend als ‘Mr. Chocolate’) op drums en de charmante Renee Jones die haar fijne vingers over de vijf-snarige bas laat glijden. Wij hebben hem nooit gebrek aan inzet en enthousiasme kunnen verwijten maar dat Steve er met zijn band zin in heeft is vanaf de indrukwekkende opener ‘Darkness In My World’ overduidelijk. Het is een track van zijn wellicht meest persoonlijke album uit de meest turbulente periode van zijn leven. Lukather is echter een echte ‘survivor’ die zich op het podium helemaal in zijn element voelt en, zoals nu maar weer eens blijkt, met allerlei muziekstijlen overweg kan. Via stevig maar melodieus werk is het een kleine stap naar Steely Dan-achtige escapades zoals in ‘Stab In The Back’, oftewel ‘keihard belazerd worden’, dat overigens als eerbetoon voor deze ‘jazz-rock ambassadors to the Galaxy’ is bedoeld.
In ‘Extinction Blues’ is een belangrijke vocale rol voor het publiek weggelegd maar als wordt stilgestaan bij de huidige situatie van Toto-collega Mike Porcaro of het overlijden van Gary Moore is het even muisstil. Inderdaad ‘Life is fragile’. Vanavond lijkt iets van Moore door te klinken in het indrukwekkende ‘Song for Jeff’ en wordt ‘Little Wing’ van Jimi Hendrix naadloos ingepast in het bijna vijftien minuten durende staaltje vakmanschap waar muzikale virtuositeit en intensiteit onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. ‘While my guitar gently weeps’, weliswaar gezongen door Mrs Jones, lijkt Lukather op het lijf geschreven en ‘Out Of Love’ wordt voor de gelegenheid opgedragen aan zijn overleden moeder.
Chocolate-time!!! Roept Luke die het tijd vindt voor iets luchtigers en waarbij drummer Eric Valentine in combinatie wordt gebracht met perverse fantasieën die vooral het vrouwelijk deel van het publiek moeten aanspreken. Mr. Chocolate laat vervolgens zien dat er met hem niet te spotten valt.
Met ‘Flash In The Pan’ heeft Lukather de ultieme titel voor een toegift in huis en het moet gezegd worden, het geluid in De Boerderij is nog nooit zo goed geweest. Gepaard met een uitstekende show is het ook nog eens een lust voor het oog. Als de akoestische uitvoering van ‘The Road Goes On’ tot een goed einde wordt gebracht is het tweede en laatste Nederlandse optreden afgesloten.
Enkele uren na de show zou Lukather via zijn Twitterpagina laten weten dat dit wellicht zijn beste show van de tour was:
‘Could have been the best show of the tour… sold out and what a crowd!
Wow, thanks Holland!’
Meer foto’s in het fotoalbum, zie http://www.oypo.nl/pixxer.asp?id=5E41F4B0D8FA4162.
Hier kunt u tevens foto’s bestellen, U steunt er de vele activiteiten van BluesMagazine.nl mee. U kunt ons ook helpen door donateur / vriend te worden. Meer informatie hierover leest u hier: https://bluesmagazine.nl/friends-partners
Indien u foto’s voor commerciele doeleinden wilt gebruiken dient u contact met ons op te nemen middels het contact formulier.
Yep Jeroen, het geluid was inderdaad fantastisch. En Steve is verslavend voor de gitaar liefhebber. Tja, emotionele momenten, dat maakt de muziek zo mooi ;-)
Het was weer een grandioze muziek avond.
niet alleen voor de gitaarliefhebber Hananja
en sterk spul hè dat Fishermen Friend ;o)
—
@ Marco; fraaie pics !
Marco, schitterende foto’s!
helemaal mee eens de zang was weer minder, maar het spel maakt alles goed.
Luke still rules!!!!
Mooie foto’s!
Ik was erbij , al uren voor de zaal openging trouwens.De sfeer is altijd super bij Luke maar deze keer was t bijzonder.Wat een man , wat een band ….
Fantastiche foto’s!