Foto’s + Verslag : BluesMoose Fest 2012

BluesMoose festival 1^e editie
Featuring
Henrik Freischlader, Eric Steckel, Ryan McGarvey, Hokie Joint, Ben Poole, Haze and Horns

Festivalterrein De Wolfsberg, Groesbeek
29 april 2012

Verslagen: Nineke Loedeman – Brenda Welp – Hananja Verduyn
Video’s:     Walter Vanheuckelom
Foto’s: Marco van Rooijen

Tekst: Nineke Loedeman:

Eindelijk… de 1e editie van BluesMoose Fest is daar. Er is lang naar uitgekeken, groots aangekondigd en breed uitgemeten. Liefhebbers van blues- rock uit het hele land willen er vandaag bij zijn als o.a. gitaarkanjers uit Engeland, Amerika en Duitsland het podium beklimmen om dit Festival een knaller te laten worden.
Heerlijk weer, prettig druk, een geweldige locatie en een veelbelovende line-up….wat wil een mens nog meer.
Klokslag 15.00 uur stapt Ben Poole ( UK ) met zijn band het podium op. Deze jonge vent uit Brighton is al gepokt en gemazeld als het gaat om spelen op festivals. Net een geweldig debuutalbum uitgebracht, “Let’s go upstairs” en inmiddels al 2 tours in Nederland afgerond.
De band gaat meteen lekker los, Ben is zoals altijd gekleed op lekker weer en heeft er nu ook maar een hippe zonnebril bij opgezet. Samen met bassist Barry Pethers en drummer Alan Taylor weet hij het publiek goed op te warmen. Natuurlijk komen nummers van het album voorbij, zoals een uitermate funky titeltrack maar de slowblues “Have you ever loved a woman” mag er wat mij betreft altijd wel bij. Het geheel klinkt solide, zeker door Barry en Alan: wat een genot om die twee mannen de basis te zien leggen voor het geweldige gitaarspel van Ben. De band heeft nog meer power, nog meer soul, is in een aantal maanden tijd weer zó gegroeid, zeker de vocale kwaliteiten van Ben. Het publiek geniet ervan, en gaat los bij een sublieme “Hey Joe”, vaak gecovered, maar toch heel erg lekker door deze mannen gedaan. “Hanging in the Balance”, is een fijne afsluiter van dit mooie optreden van de Ben Poole Band. 

Henrik Freischlader ( Dui) komt graag in Nederland, en heeft hier een stabiele schare aanhangers opgebouwd. In zijn thuisland geldt hij als één van de grootste gitaristen, en ook zijn Duitse fans weten de weg naar Groesbeek wel te vinden.
Ze zijn druk bezig met een nieuw album momenteel, en Henrik vraagt zich hardop af of ze de oude songs nog kunnen spelen … Nou, “Longer Days” gaat er al meteen in als koek bij het publiek en ook slowbluesnummer “The Bridge”, van het album met de mooie titel ”Recorded by Manfred Meinschafer” klinkt gewoon fenomenaal. De man staat bekend om zijn lange nummers, met uitgebreide gitaarsolo‘s. Om niet te zeggen om in trance van te geraken, maar zo voelt het wel, voor mij althans. Wát een uitvoering van “Wolkenwinde” , nog niet vaak zo’n lange sessie gehoord, met een prachtig duet met Mr Mo, op de Hammond.
Heerlijke slowbluessong “I loved another Woman “ van Peter Green komt voorbij, en wordt goed onthaald door het publiek, wat ademloos luistert en geniet van deze gitaarvirtuoos. Na het laatste nummer, een fantastisch uitgevoerde “Crosstown Traffic”van Jimi Hendrix, komt Gerrie met het bijzonder goede voorstel om Ryan McGarvey op het podium te vragen om een nummer mee te spelen met Henrik Freischlader. Dit mondt uit in een lekkere uitvoering van “Foxy Lady“, hoewel Ryan’s gitaar niet helemaal “in key” blijkt te zijn. Dit is een perfecte afsluiter van het gitaargeweld vandaag, alhoewel we nog één act hebben te gaan, nl. de “Red hot, sweaty blues band “ Haze & Horns, uit Groesbeek, die kans zien om met een powervolle set er nog een lekker dansfeestje van te maken.
Al met al was dit een geweldig 1e festival voor de BluesMoose crew, een geweldige line-up, retestrak georganiseerd, een groep fijne vrijwilligers, super ambiance, kortom: helemaal top. De roep om volgend jaar weer een BluesMoose Fest heb ik erg vaak gehoord vandaag en mag ik er stiekem vanuit gaan dat dit wel gaat gebeuren?

Tekst: Brenda Welp

Als tweede mag Ryan McGarvey (USA) het podium betreden. Deze uit Albuquerque New Mexico afkomstige gitarist is voor de derde keer op tournee in Europa en het BluesMoose Fest is het tweede optreden deze keer. Op het podium spat het plezier er vanaf, en die sfeer wordt dan ook snel in het publiek overgenomen. Behalve de sfeer erin te brengen wordt ook geweldig goed gespeeld. Ballads, rock, funk, noem maar op, Ryan speelt het wel. Het meeste werk uit eigen doos, dat ook nog eens. Als toegift echter een Rory Gallagher nummer (Milion Miles Away), dat het goed doet. Ryan heeft nog maar nét zijn tweede cd uitgebracht, dus we hadden een primeur! En wát voor een! Bij de merchandise zien we dan ook een drukte van jewelste. Check Ryan’s tourdates, want deze gast is echt nog een bezoekje waard!

Video’s: Walter Vanheuckelom:

En er staan nog meer video’s van Walter, gemaakt tijdens het festival op Youtube, “retlaw v” is zijn pseudoniem, zie http://www.youtube.com/user/retlawv?feature=watch.
Veel plezier met het bekijken van deze video’s. Voor de bezoekers is het nagenieten en voor degene die niet konden komen, krijg je zo toch een goede impressie van het festival.

Tekst: Hananja Verduyn

Twee jaar geleden heb ik Eric Steckel (USA) zien spelen samen met Bas Paardekoper, en ik kan alleen maar zeggen dat deze man enorm gegroeid is. Muzikaal gezien dan…
Heeft natuurlijk al heel wat ervaring achter de rug.
Vanavond speelde hij moeiteloos prachtige covers van Stevie Ray Vaughan, Albert King en Bob Dylan. Als je je laat inspireren door deze grote namen dan kan het niet anders of je hebt de echte blues in je ziel.

De Hokie Joints (UK) is een feest op zich. Lekker opzwepende muziek, prachtig uitgedost, liefhebbers van een biertje en ze hadden zelfs een fles Jagermaister ergens vandaan gehaald. Vraag me af waar ze die weggehaald hebben…….
Ze wisten het publiek dol enthousiast  te krijgen, de bluesharpist Giles King liep het publiek in, Jo Jo Burgess charismatisch als altijd, wist weer vanaf de eerste noot te boeien. Een band met een totaal eigen identiteit zowel door de muziek als hun performance. Honderd procent genieten.

Het festival werd afgesloten met Haze & Horns uit Groesbeek. Stilzitten is niet mogelijk. Ze spelen de Soulblues met een ongekende gedreven passie. Bluesmuziek in zijn puurste vorm. Een waardig slot van deze heerlijke dag.

Dit festival, op een prachtige locatie, georganiseerd door de Bluesmoose mannen, Gerrie en Rob, is een festival geworden om in te lijsten. De line-up, locatie, het weer, de bezoekers, het was fantastisch. Vooral het kleinschalige maakt het zo prettig, één podium, maar met een knaller van een line-up.
Persoonlijk vond ik dat het aanbod van het voedsel wat beter kan, maar er zijn wellicht heel veel mensen die dit waardig festival voedsel vonden.
De sfeer bij de artiesten onderling zat er ook goed in. Genoten van elkaars spel, elkaars gezelschap en er werd heel wat afgelachen.
Er was een Amerikaans echtpaar (organisatoren van veel festivals) overgekomen uit de USA speciaal om Ben Poole in festival setting te zien spelen, en ook zij hebben een geweldig festival meegemaakt zoals ze zeiden. Ze moesten tot hun schaamte bekennen dat de twee gitaar giganten uit de USA,  Eric Steckel en Ryan McGarvey hen totaal onbekend waren. Nu dus niet meer!

Gerrie en Rob, hartelijk dank voor dit nieuwe festival. Bedankt voor de gastvrijheid, en graag tot de volgende keer.

Fotoalbum BluesMoose Fest 2012

Ook op Blues Magazine ...

Blues History: Contemporary blues (1980-present): Ryan McGarvey

Eric Steckel release new single “Barrel Of A Gun”

Blues History: Contemporary blues (1980-present): Henrik Freischlader