Highlands – Het lekkerste Blues & Rock Festival
met Aynsley Lister, Eddy “The Chief” Clearwater ft. The Juke Joints, Ian Parker, Mick Taylor, Jethro Tull, Sonny Landreth, Ilene Barnes, Buddy Guy
Park Schothorst, Amersfoort
zaterdag 16 mei 2009
Samenvattend kan gezegd worden dat de geboorte van het nieuwe en lekkerste blues & rock festival Highlands geslaagd is.
De organisatie, Stichting Highlands, was er helemaal klaar voor en had het aardig voor elkaar gekregen;
zeer gevarieerd programma met voor elk wat wils, heerlijk droog weer, gezellige, sfeervolle aankleding van het terrein met leuke theater acts tussen de optredens door en goede catering maakten het voor de ca. 3000 bezoekers over het algemeen een heerlijk dagje uit.
Muzikaal gezien waren de absolute toppers Buddy Guy, Sonny Landreth, Jethro Tull en Eddy Clearwater met The Juke Joints.
Highlands, het lekkerste Blues & Rock Festival … dat smaakt zeker naar meer en we kijken daarom ook met veel verwachting uit naar volgend jaar!
BluesMagazine.nl (en wij denken ook stichting Highlands) is zeer benieuwd naar jullie ervaringen van deze eerste editie van Highlands. Tips, suggesties, commentaar, etc. …. reageer!
» KLIK HIER VOOR FOTO GALLERIE / DIASHOW VAN HIGHLANDS 2009 !! «
Zorgen spetterende optredens van Buddy Guy en Jethro Tull voor een 2de editie van Highlands ?
Tekst : Gerrit Harmsen | Foto’s : Marco van Rooijen
De eerste maanden.
In blueskringen is de afgelopen maanden veel gezegd en geschreven over het nieuwe Highlands festival. De droom van een stel muziekfreaks die hun basis hebben in Café De Noot te Hoogland. Highlands gaat voor het beste in blues en rock met daarbij de luxe die andere festivals niet te bieden zouden hebben. In verschillende media vormen werd dit de afgelopen maanden uitgedragen. Op de Highlands website werd in eerste instantie gesproken over een festival waar blues en rock samenkomen. Grote namen als Deep Purple en Lynyrd Skynyrd waren op de site terug te vinden… Wanneer de eerste namen van de line-up naar buiten komen blijkt men aan de belofte Blues meets Rock geen gestalte te hebben kunnen geven. Met de beste wil van de wereld kunnen we geen (echte) rock ontdekken en blijkt het festival eigenlijk blues en singer-songwriter georiënteerd, ook niets mis mee natuurlijk. De line-up is vrij gevarieerd en biedt zeker genoeg voor een ieder om richting Amersfoort te vertrekken.
Aankomst en sfeer.
Rond 11.00 op station Schothorst aangekomen ga ik op zoek naar de pendelbussen die vanaf 10.00 zouden rijden. Geen aanwijzing te vinden welke kant ik op moet. Gelukkig zie ik ergens een man of 15 bij elkaar staan en loop die kant op. Echter geen pendelbus te bekennen… De meesten wachtende blijken te moeten werken op het festivalterrein. Helaas duurt het anderhalf uur tot de eerste pendelbus kwam opdagen. Niet echt een fijne start lijkt mij. Hoewel kinderziektes bij een eerste editie er altijd bij horen heeft dit tot behoorlijk veel irritatie geleid en was men hierdoor niet op tijd om de start van de eerste band mee te maken.
Ondertekende heeft met 5 andere het geluk mee te kunnen rijden met iemand van de organisatie waardoor er niets gemist hoeft te worden. Bedankt!!
Het terrein dat is ingericht voor ongeveer 6000 man ziet er erg goed en droog uit. Men heeft voor de hapjes en drankjes prima gebruik gemaakt van de mogelijkheden die het park te beiden heeft. De meeste catering is dan ook te vinden tussen de bomen die hier te vinden zijn en dit geeft zeker een prettige eerste indruk bij binnenkomst. Tussen de optredens trekt het rondlopend theater regelmatig de aandacht en staan er hele groepen mee te zingen en te kijken wat deze gezelschappen te bieden hebben. Deze combinatie van muziek en theater heeft o.a. het Lowlandsfestival bij jongeren zo populair gemaakt. Het zeer gevarieerde aanbod waardoor het ook een gezellig dagje uit kan zijn heeft in ieder geval een ander type blues publiek aangetrokken dan het gemiddelde bluesfestival. Brengt wel de volgende vraag naar boven. Wat vindt de echte blues & rock festival liefhebber van zo’n dag en line-up??
Aynsley Lister
Dan is het 12.00 , stipt op tijd begint Aynsley Lister te spelen. De jonge gitarist heeft inmiddels al 6 albums op zijn naam en heeft zich dan ook al enige bekend verworven in blueskringen. De laatste release ‘Equilbrium’ laat echter een meer popachtige sound achter dan gewend. Live blijkt Aynsley Lister samen met drummer Simon Small, toetsenist Morg Morgen en de wonderschone Portugese bassiste Midas een prima bluesrock sound neer te zetten. Zeker een lekkere aftrap van het festival waar menigeen die voor het eerst kennis maakt met deze band een prima gevoel aan heeft kunnen over houden.
Website: www.aynsleylister.co.uk
Myspace: www.myspace.com/aynsleylister
Eddy Clearwater & The Juke Joints
Eddy Clearwater is een van de beste en meest authentieke vertegenwoordigers van de stijl die als Chicago blues de boeken is ingegaan. Eddy “The Chief”, een meester op de slide combineert de rock van Chuck Berry met de roll van Magic Slim. Eddy wordt ondersteunt door een van de beste bluesbands van Nederland. De band van Peter Kempe speelt 2 eigen nummers om dhr Clearwater vervolgens te laten aansluiten. Deze in 1935 geboren linkshandige gitarist heeft eventjes nodig om z’n gitaarband vast te maken en dan kan het spelen beginnen.
Hoewel lekkere blues voor de vroege middag, miste het naar mijn mening wat power en energie. De mensen die later op de avond de slechts een jaar jongere Buddy Guy aan het werk hebben gezien zullen dit met me eens zijn. De energieke Juke Joints mogen wat mij betreft in een komende editie van Highlands hun eigen dingentje doen. Daar spat de energie namelijk van af!
Website: www.eddyclearwater.com
Website: www.thejukejoints.com
Ian Parker
In de aankondiging valt te horen dat hij beslist geen bluesgitarist genoemd wilt worden. Hoewel een begenadigd liedjes schrijver en gitarist kan ik het hier alleen maar mee eens zijn. De Engelse zanger-gitarist maakt soms een uitstapje naar de blues, en is vooral aantrekkelijk voor mensen die buiten de rockgitaar blues willen en durven stappen. Kijkend naar de vooraankondiging van Highlands, blues meets rock, een artiest die hier niet helemaal thuis hoort. Met het programma zoals uiteindelijk gepresenteerd een prima aanvulling om met een gevarieerd aanbod voor de dag te komen. Persoonlijk kan het mij echter niet helemaal pakken, meer een artiest voor het kleinere clubcircuit dan voor een festival. De (acoustische) optredens van Ian in het VIP dorp waren in ieder geval een aangename verrassing voor de bezoekers van het speciale dorp.
Website: www.ianparkermusic.com
Mick Taylor
Alleen al vanwege zijn gitaarpartij in Honky Tonk Women verdient Mick Taylor eeuwige roem.
Deze zin is de opening zoals te vinden op de Highlands website betreft de omschrijving van deze artiest. Een gitarist die zo erg onder invloed is, van wat dan ook, dat hij niet eens uit zijn woorden kan komen is een aanfluiting. Naast zichzelf, zet hij ook de rest van de band, de organisatie en het publiek voor schut… Een zichzelf respecterend artiest zou zich hier voor moeten schamen. Maar ach, bij onze eigen wijlen Herman Brood heb ik ook mee mogen maken dat hij na 20 minuten van het podium werd gehaald omdat hij te veel snoepjes had gegeten. Het lichte herstel in de 2de helft van het optreden doet echter niets af aan de blamage van de 1ste helft. Slechtste optreden van de dag.
Website: www.micktaylor.net
Jethro Tull
Ian Anderson zei het zelf tijdens de set, “wij zij niet echt een bluesband”. De band is echter destijds zeer vernieuwend geweest door de introductie van de dwarsfluit in het poprock genre.
En welke muziekliefhebbers heeft nou nooit van Jethro Tull gehoord? De vele 40 plussers op het festivalterrein maalde er helemaal niet om dat ze geen bluesband zijn.
Een band die 50 jaar bestaat en nog zoveel energie en feeling in zijn muziek kan leggen is een grootheid. De toeschouwers kropen dan ook allemaal zo dicht mogelijk richting podium.
De eettenten werden gelaten voor wat het was om deze band tot zich te nemen.
Stuk voor stuk allemaal geweldige muzikanten die op een heerlijk manier hun eigen ding deden. Ondanks dat het niet helemaal mijn ding is, is het op het wat te lage formule van de gitaar na een van de hoogtepunten van de dag. Voor de velen ‘dagje uit’ mensen eventjes dromend terug in de tijd naar de vroegere jongere jaren.
Website: www.j-tull.com
Sonny Landreth
Deze geweldige gitarist, beschouwd als één van de beste op de slide van zijn generatie, speelde samen met o.a. John Mayall, Little Feat, Bonnie Raitt, John Hiatt en Mark Knopfler. Daarnaast is hij altijd een vaste gast op de Crossroads Guitar Festivals van collega Eric Clapton.
Sonny laat tijdens Highlands zien waarom hij bij bovenstaande artiesten indruk heeft gemaakt. In tegenstelling tot Mick Taylor laat hij horen en zien waar een groot gitarist toe in staat is. We mogen genieten van zijn virtuositeit, snelheid, slow, rock, alles komt langs.
Een waar genot om deze bluesrocker aan het werk te hebben gezien. Daarnaast een gitarist die ‘echt’ prima past in een blues meets rock line-up. Gewoon TOP!!!
Website: www.sonnylandreth.com
Ilene Barnes
Na het geweldige optreden van Sonny Landreth heeft deze Amerikaanse singer-songwriter van Afrikaanse, Indiaanse en Ierse afkomst een zware dobber. Haar postuur maakt dan ook veel makkelijker indruk. Ilene wordt in het Highlands magazine aangekondigd als een vreemde eend in de bijt in de line-up van vandaag. Dat klopt zeker en het past absoluut niet in het programma en zeker niet tussen Sonny en Buddy in. Ze brengt mooie luister liedjes ten gehore die na een lange dag de neiging geven tot in slaap vallen. Heeft zij wel een echte kans gehad?? Voor de bluesrock liefhebber kan het niet anders dan een sta in de weg zijn geweest voor het te verwachte hoogtepunt van de dag…
Website: www.ilenebarnes.com
Myspace: www.myspace.com/ilenebarnes
Buddy Guy
Buddy Guy legt Highlands publiek het zwijgen op!!!
Eindelijk, na een lange dag begint Buddy Guy aan zijn set. Tien minuten later dan gepland dat wel.
Grappig hoe mooi stilte kan zijn en maakt dat je de blues tot in je tenen kunt voelen.
DAMN RIGHT, THAT’S THE BLUES.
Website: www.buddyguy.net
———-
Het Eerste Higlands Blues & Rockfestival!
Verslag door : Anka Pepers
Aan de voorpret heeft het niet gelegen, we hebben er geweldig veel zin in!
Kon ik nog ruilen met een lieve collega (bedankt Jef) maar tja Teun moet ’s morgens nog werken en dus kunnen we tegen twaalven pas uit ons klein Brabantse Handel vertrekken.
Jammer Ansley Lister hebben we dan ook net niet gehaald, dus ter compensatie zijn we met zijn CD op in full speed naar Amersfoort gereden om te gaan genieten van het eerste Highlands lekkerste Blues en Rock Festival.
Als we onze autodeuren openen horen we nog net de laatste klanken van Ansley Lister live
Ik moet zeggen het is indrukwekkend en oogstrelend hoe het georganiseerd is. Inderdaad voor elke ziel wat wils op het terrein. Lekker eten en drinken, lekker shoppen, lekker relaxed en telkens wanneer het podium wordt omgebouwd kun je je vergapen aan theater en acrobatiek.
In afwachting van een volgende artiest hebben we even met plezier een heuse Jukebus mogen aanschouwen. Kost een muntje trek aan het touwtje en vanuit het busje waar de muzikanten als sardientjes in zitten opgeborgen ontstaat een uniek miniconcertje!!
Maar….wij komen om te genieten van de bands en de muzikanten van de line-up
En daar staan de mannen van The Juke Joints en Eddy “The Chief” Clearwater ook voor!
The Juke Joints warmen ons effe op en na ”Mojo Hand“ komt Eddy in schitterend pak op en mogen we genieten van een geweldig en innemend optreden. Het plezier in the blues en rock straalt er vanaf: Eddy geeft zijn puike (linkshandige) gitaarspel weg. Maar we mogen ook genieten van solo’s van Sonny Boy op mondharmonica en Boogie Mike’s gitaar .
Derk en Peter als ritmesectie spelen perfect in op de enthousiaste en van oorsprong Indiaanse bluesman.
Eddy is “Living for the blues” en” Messing with the kid “en inderdaad “Too old to get married and too young to be buried”. Die gaat nog wel eventjes door, graag zelfs!
Absoluut was dit optreden een van de toppers van dit eerste Highlands festival.
Ian Parker wil geen bluesartiest genoemd worden. Eerder singer-songerwriter. Hij schrijft inderdaad prachtige teksten: Ik bedoel: “You gave yourself to me and I don’t want to give you back”, dat is toch aangrijpend mooi! En soms ook met humor “God gave name to all animals“. Veelzijdig artiest in zijn gitaarspel soms groovy en ook stevige blues. Verbaas me niks dat ie al een flinke fanclub in ons land heeft !
Mick Taylor de man die geen introductie nodig heeft, wat een gitarist!
Een beetje bleekjes en wat knipperend tegen de zon die zich toch nog even laat zien zet hij onverstoorbaar een prachtig optreden neer. Naast mij wordt me door een fan toevertrouwd dat “Blind Willie Mc Tell” het nummer is waarmee hij begraven wil worden. Als je in het nummer kruipt: dat is blues Als hij nou ook nog Spanion doet ga ik janken zegt hij: en ja hoor.De man is een legende, een levende dan gelukkig!
De band Jethro Tull: hoezo nostalgie?
Ian Anderson speelt virtuoos de dwarsfluit staande op een been met de souplesse als immer en ook Martin Barre’s is weergaloos op basgitaar. De band still rocks en de aanwezige fans worden in de watten gelegd met hits uit het bekende repertoire (neem nou de beroemde versie van Bourree) maar ook teruggrijpend naar hun beginjaren even een stukje blues door Ian met “mouthorgan” . Buitengewoon boeiend concert anderhalf uur genieten. Jethro Tull treedt niet vaak meer op en ik ben echt dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren!
Sonny Landreth staat voor de hoogste kwaliteit en heel bijzondere slidegitaar .
Hij imponeert met zijn supersnelle spel. Haast niet bij te houden ook. Soms lijkt het of hij onzichtbaar over de snaren gaat. Een man die zijn inspiratie haalt onder andere uit de Delta blues van weleer en ingetogen en geconcentreerd staat te spelen. Als hij ons aanmoedigt met “Let’s hear some howling” merken we ook hoe hij geniet! Hij sluit af met “If you all come back I will come back to!” Altijd welkom wat mij betreft.
Ilene Barnes de vrouw die niet in een hokje te plaatsen is. Muzikaal gezien zeker niet. Gitaar leren spelen in het klooster, geboren in een zwart gezin maar met ook Indiaans en Iers bloed en beïnvloed door de vele reizen in haar jeugd. Ze opent met een nummer van Nina Simone en bewijst gelijk haar zangkwaliteiten. Een veelzijdig talent met een hoog stembereik, speelt (bas-)gitaar, maar voor dit festival toch een buitenbeentje. Van Jazz tot Folklore (een nummer met de Bretonse invloeden zelfs ) Ilene heeft allerlei verrassingen.
Ze is zelf ook absoluut tegen de hokjesgeest waarbij men op huidskleur en uiterlijk wordt beoordeeld wat ze ferm onderstreept met de ballade “I got blue eyes”.
En dan het toetje voor het laatst Buddy Guy 73 jaar, maar wat een sexappeal.
De man steelt natuurlijk en volkomen terecht de show hier op het Highlands festival. Iedereen wil een stukje van hem. Hoe prachtig hoe hij bij iedereen dat onderbuikgevoel teweeg brengt, en je wilt gewoon meer!!
Hij voelt het publiek en neemt ze mee, we hangen aan zijn lippen en aan zijn gitaar. Mmmmmmm sh………t!
En natuurlijk deze showman gaat het podium af en het publiek in: echt Buddy, “Skin Deep”.
Ja Buddy, je bent bij mij diep in mijn huid gekropen man. Je optreden had wel wat langer mogen duren.
Highlands Festival dit was een mooie aftrap en ik heb het voorrecht gehad dit mee te maken:
Een tip voor de organisatie: laat de topbands wat langer optreden.
Bedankt
Foto Album
» KLIK HIER VOOR FOTO GALLERIE / DIASHOW VAN HIGHLANDS 2009 !! «
tja wat zal ik zeggen.
als de vooraankondiging van het festival al verteld "het kan niet kapot".
en je krijgt als bezoeker 8 bands op het podium, waarvan er zeker 3 niet echt het publiek warm maakten. denk ik toch achteraf……….wel leuk maar voor herhaling vatbaar?
Mooie fotos! Mooi verslag!
Moet enkel even gezegd worden dat Mick Taylor totaal niet onder invloed was (kom op zeg, verzin die spannende verhalen liever over jezelf Gerrit) Daarbij stond ik naast een gitarist die Mick Taylor de beste gitarist van het hele festival vond. Feit is wel dat je Taylor kan verwijten geen gitaartechnicus bij zich te hebben waardoor hij inderdaad de eerste paar nummers met een kapotte snaar liep en een beetje z'n reserver gitaren aan het "testen" was. Dat was jammer. Maar goed is de beste man nog zeker wel. Natuurlijk staat ie erbij als een zak hooi, maar laat je oren het werk doen en het klopt als een bus!
Buddy Guy viel daarentegen erg tegen muzikaal; was meer show dan muziek. Daar moet je juist je ogen het werk laten doen…
TOP festival, vervolg is een MUST
Uit een andere recensie :
-quote- Highlands trekt een heel ander publiek als Moulin Blues, Kwadendamme en Ribs & Blues. Minder jeans, bierbuiken en tatoeages maar meer mensen strak in het pak en met merkkleding aan. Iedereen was erg vriendelijk maar we misten de vertrouwde en gemoedelijke sfeer die we op andere festivals gewend zijn. -unquote-
Van de Highlands site :
-quote- … sfeervolle ambiance en een uiterst comfortabele omgeving. -unquote-
'blues' en 'ambiance' in dezelfde zin : de echte liefhebber weet genoeg !
Oei, als ik dit allemaal lees, kan ik nou niet echt zeggen dat ik iets onvergetelijks heb gemist,. Ik ben het helemaal eens met de stelling hoe dit festival kenbaar werd gemaakt met hele grote namen, en eigenlijki is daar bitter weinig van terrecht gekomen helaas, wat dan toch Arrow Rock naar mijn iedee wel beter doet. Effin variatie was er natuurlijk wel, en dat is belangrijk, ja en Ian parker hoort daar natuurlijk wel, natuurlijk is dit geen Persee Bluesband, maar dat weten we al jaren, en daarom is hij ook uniek wat mij betreft, maar de blues-feeling zit er weldegelijk ingebakken en hoe vooral? Wat ik persoonlijk jammer vind is, dat ze voor Aynsley niet iemand anders hadde uitgemkozen, Steve Winwood byv, mar ja je kan niet alles hebben.
Dat Buddy Guy de show zou gaan stelen verbaast natuyurlijk niemand naar mijn idee, en ja de meeste mensen kwmane denk ik ook voor hem, hoewel die Clearwater ook zeer de moeite waard is, maar te weinig qua energie voor Buddy.
Jethro Tull was dan eigenlijk de enige Rockband die daar aanwezig was, en dat is toch wel heel bescheiden lijkt me. Mick taylor is een schim geworden van wat hij oooit was bij John Mayall vooral, want bij de Stones kreeg hij totaal geen kans, of het moet dan zijn onvergetelijke solo zijn in Sympathie For The devil op het album "Get Their Year : years out. Hij heeft natuurlijk wel de laatste tijd de nodige oiptredens gedaan, en hij kan het nog steeds wel, echter de bezieling is ver te zoeken en om het nog maar helemaal niet over zijn gezondheid te hoeven hebben, want die spreekt beoekdelen- jammer hoor.
Sonny Landreth, ja die had ik graag willen zien, want dat is natuurlijk een topmuzikant en preformer, en vooral erg begenadigd, dus het doet me deugd, dat die dan in ieder geval goed was, en ook qua geluid denk ik, en dat stemt me heel blij, want ik was er heel bang voor.
Ja, die ambiance is inderdaad niet voor het echte bluespubliek maar meer voor de wat rijkere mensen denk ik zomaar, waar gepast gereageerd wordt dan, en ddronken mensen zie je daar niet, en ook geen bierbuiken.
Dew sfeer is gemoedelijk en rustig , maar het is natuurlijk goed dat de opzet dan wel geslaagd is, en mn terug kan kijken op een aardig evenement. Ja, en nu de balans op maken, en kijken of het dan qua bezoekers wel de moeite waard is voor een volgende keer> Ik ben benieuwd, maar ik denk dat deze opzet niets toevoegt aan het begrip heel bijzonders en er zelf heel ver vanaf ligt, dus heren laat uw licht nog eens schijnen over dit festival, overigens hoop ik natuurlijk wel dat iedereen zich vermaakt heeft. marco prachtplaatjes weer, en mooi verslag ook, hoewel ik het idee jad dat het jou ook een beetje tergenviel gerrit? grtz Frank van engelen
Geen gebrek aan aandacht, vóór-tijdens-ná het gebeuren.
Fotootjes van Sushi Bar, Champagne, Scampi:" lèuk zeg kaerel, volgend jaar een Skybox bij AZ voor dat euh, lèuke spel met die bal en ook maar een paar VIP arrangementjes bij highlands ha, geen frites, geen frikadellen, gewoon top en dan beetje naar die muzikanten kijken, ènig hoor!"
Blues is vrijheid,jeans,drankje,biertje en vooral: BELEVING van hart en ziel.
Doe ons maar Ribs en Blues en Culemborgh
Ribs en Blues ?? Ben er bij. HIGHLANDS was TOP!
Nu kijken of Ribs en Blues Die vrijheid,jeans,drankje,biertje en vooral: BELEVING van hart en ziel. geeft Ga het vergelijken Of kan je het wel vergelijken!?? GRATIS dus Hollanders en als het GRATIS is dan…… LOL
Je leest mijn recencie nog wel. Mar zo afkraken van het HIGHLANDSfestiavl. Ben je geweest J de Boer of…
IK ben dadelijk geweest bij Ribs en Blues en dan hooooooor je MIJN eerlijk mening van een bezoeker van zo'n festival.
Dag Frank,
Je hebt m´n verslag goed begrepen. Blijft toch altijd lastig.
Over smaak valt niet te twisten. De recensies van het AD en Bluesrockpagina.nl komen echter behoorlijk overeen met de onze. Hoewel de foto's van Buddy weer van aparte klasse zijn. Daar heeft Marco "echt" oog voor.
Nog bedankt trouwens dat ik jou plaats in heb mogen nemen.
Groeten, Gerrit
Hoi Gerrit
Allereerst mooi verslag
Over de fotos van Marco . Weer als vanouds :..Moooooooooooooooi!
Wat dacht je van de fotos Supreme Slide Master Sonny!
Als ik ze zie Hoor ik Sonny's spel weer TOP was die!
Foto's,eten,blalbla, mensen, BLUES, dat is waar we voor komen voor 72,50 EXCL, en dat maal 2, excl. de Sushi en Barbeque. Slechte recencies, Ja, Buddy Guy, maar Eddie, The Chief, Clearwater, HIJ was het verschil!.
Geen sfeer, Amper publiek….of hebben jullie met z'n allen een ander concert bijgewoond?
Hoeveel BETALENDE bluesliefhebbers waren er?
VIPS EN SECURITY (genoeg van gezien trouwens) niet meegerekend.
Barpersoneel, een beetje vervevelend meehuppelend op de muziek.
SFEER mensen, dat breng je niet met een panne(N)koek of een Sushi, laat staan een flesje Bordeaux, rood!!!!!!!
Dit is de bluess, en de echte bluessfan zal zich omdraaien in zijn graf. Niet meer doen volgend jaar aub.
Neemt niet weg dat de organisatie in perfecte handen was,
waarvoor mijn oprechte complimenten. Daar was niets mis mee, alleen de uitvoering was desastreus.
Merkwaardig dat ik hierover nog niets op het internet gelezen heb, of zijn we nu allemaal zo selectief?????
Jullie hebben de bands tekort gedaan, qua presentatie (summier en oppervlakkig), entourage (lekker eten……..)
Deze artiesten verdienen een beter podium dan dit festival, tenzij ze van lekker eten houden.
Nou nou Rene, volgens mij ben jij een beetje van 't pad af ofzo, waar is die messteek naar Highlands nou weer goed voor?? Afgunst??
Feit is dat dit Festival zich op alle fronten BOVEN de andere Bluesfestivals in Nederland heeft verheven. Juist door die mooie sfeer en prima presentatie. HET ideale podium voor de betere artiest! Uniek evenement, volgend jaar allemaal gaan mensen! (ja, ik maak een beetje reklame..:)
@Frank
Heb je wel eens gehoord van spelling controle alvorens je een inzending doet?
Wat zeur je nu over ARROW? Er is dit jaar niet eens een ARROW!
Je bent zelf niet eens op Highlands geweest (ik ook niet), maar ik mopper niet over de programmering.
Waarom Steve Winwood ipv of Ian Parker of Aynsley Lister ? Wie bedoel je eigenlijk ? Ian Parker of Aynsley Lister? Was je dronken toen je dit stukje schreef?
Wat is er mis met Lister of Parker ? Was Steve Winwood sowieso wel beschikbaar voor Highlands? . Zo lust ik er nog wel eentje: ik had graag Jimi Hendrix op Highlands gezien, helaas door omstandigheden niet beschikbaar!
Ja, dronken van verbazing zou je het kunnen noemen Stan, want ik bedoelde zeker niet Ian Parker die vervangen kon worden, maar Aynsley Lister dus, en dat ik daarvoor graag Steve Winwood had gehad is niet zo verbazingwekkend hoor, aangezien hij ook in Peer is en al meer in het landje geweest is. Nee, ik ben er niet geweest, en ook nog door omstandigheden, maar daarom heb ik wel een mening over het gebodene. Als je mijn relaas met toegegeven de nodige spelfouten, want mijn ogen doen het af en toe niet zo goed vanwege mijn M. E. Ziekte, maar dat terzijde, had je ook kunnen begrijpen dat ik iedereen dit spektakel meer dan gunde, en er vooral nog zeker wel positief over spreek. Ik vind het gwoon geen toevoeging voor de rest van de festivals, en vooral erg prijzig, en niet voor het doornee bluespubliek qua sfeer, Dat mag toch? Wat ik zeg over Arrow, daar bedoel ik mee, dat hun dus wel muzikale linken kunnen leggen tussen Rock en aanverwanten, en de opzet van het idee het beste Blues en Rockfestival is gewoon niet gehaald naar mijn idee. Jammer dat je mijn icoon Jimi mis plaats in dit verhaal, want dat is iets totaal anders lijkt me. Blij dat jij in ieder geval genoten hebt, en velen ongetwijfeld met je, maar sorry dat ik dingen anders benader dan jij, ik heb gewoon een mening, en die hoef je niet te delen hoor! Nogmaals ik ben benieuwd of dit festival nog een vervolg krijgt. grtz uit Purmerend
Over Sonny
Hallo Frank,
Jammer dat je niet geweest bent joh.
Over Kersverse Blues Music Award winner(voorheen W.C.. Handy Award) 2008": Best instrumentalist GUITAR. : SONNY LANDRETH :
Inderdaad hij was TOP op het prima verzorgde Highlands!
IK heb een aantal opnamen van hem gemaakt en in een Video-box op de Sonny Landreth-Hyves gezet.
Dus wil je nog alsnog even mee genieten..
Je kan hem ook direct via deze link bekijken:
http://www.youtube.com/view_play_list?p=B9653F743…
Het geluid is zo..zo.Ik stond uiteraard FRONT-stage en pal voor de Bass-boxen. Maar wilde de fans en liefhebbers van Supreme Slide Sonny dit niet onthouden.
Geniet er maar van J
Zijn recent heruitgegeven CD(met bonus CD) “Levee Town” met bonus was direct na zijn optreden in No time uitverkocht op het festival
Hij heeft er wer een root aantal nieuwe fans bij!
GOT SLIDE
William
http://sonny-landreth.hyves.nl/
PS: Hij komt weer terug waarschijnlijk eind dit jaar! Het is hem prima bevallen! Heb je alsnog een herkansing :)
Allereerst: complimenten voor de organisatie. het festival liep als een trein. Knap hoort als je dit voor het eerst doet! De sfeer was relaxed en mensen hadden het echt naar hun zin. Lekker eten, mooie biertjes, geen regen en geweldige muziek; wat wil je nog meer?
Voor mij kende het festival 1 dieptepunt: Mick Taylor. Dat krijg je als je de fles niet laat staan voor je optreedt. Wat een afgang zeg! Maar dat gaan we de organsiatie natuurlijk niet verwijten.
Er waren voor mij 4 hoogtepunten. Sonny Landreth kende ik niet maar ik was zeer onder de indruk van zijn gitaartechniek. meteen ter plekke een CD gekocht. Minder bluesy dan ik verwachtte, meer zydeco en een beetje country-achtig, maar goede wijn behoeft geen krans.
Jethro Tull, was het 2e hoogtepunt. ik ben fan sinds mijn 16e (1968, how time flies), dus subjectief, en heb ze menig keer gezien in vele constellaties. Ik heb een website over hun teksten gemaakt waar een jaar of 10 werk in zit: http://www.cupofwonder.com want ik wilde iets terugdoen voor al die jaren van muzikaal en tekstueel genot en het hield me van de straat. Ze speelden een strakke set, met enkele knipogen naar hun bluestijd, waarmee het allemaal begon. de band had er zichtbaar plezier in en speelde de sterren van de hemel. Opvallend was dat Ian Anderson steeds meer het voorkomen krijgt van een staatsman, de "Lee Marvin of rock"..
De vreemde eend in de bijt, maar 3e hoogtepunt, was voor mij ilene Barnes. Strikt genomen hoorde zij er niet thuis, maar wow wat een koningin van een vrouw en wat een schitterende songs en geweldige stem. Ze zorgde voor een mooi rustpunt als opmaat voor Buddy Guy, het 4e hoogtepunt van het festival. ik ken zijn werk goed en verheugde me er op om hem aan het werk te zien. Mooi dat hij het podium verliet en al spelend het publiek door trok. Ik heb genoten, maar vond zijn optreden wel rommelig.Het leek net of geen enkele song werd afgemaakt. Zijn parodie op bekende gitaristen was geweldig.. Mijn motto werd weer bevestigd: "er gaat niets boven een goeie blues". En nu wachten op mei 2010, als de volgende Highlands komt. Ik ben er bij, u ook?
@Frank
Tja, dat van die M.E. kan ik natuurlijk niet weten, lijkt me heel vervelend voor je.
Overigens als je mijn reactie goed gelezen hebt ben ik ook niet geweest want ik vind, net als jij, 75 euro’s vrij aan de prijs. Zeker als je weet dat diverse geprogrammeerde artiesten (o.a. Lister en Parker) in het clubcircuit een full show geven voor niet meer dan 15 euro entree.
Highland mag in jou ogen dan geen toevoeging zijn voor de rest van de festivals, maar het initiatief van Henk Hak mag best gewaardeerd worden. Natuurlijk, hij heeft de verwachtingen niet waargemaakt want hij wilde acts als Jeff Beck, Deep Purple en Johnny Lang naar Amersfoort halen.
Maar goed, onze favoriete muziek heeft het tegenwoordig al moeilijk genoeg en bedenk ook dat de regio Utrecht geen volwaardige blues(rock)festival heeft. Daarom denk ik dat we dit initiatief positief moeten benaderen. Overigens zou ik ook best een keertje Steve Winwood willen zien optreden, hoor. Niks mis mee. Wat mij betreft einde discussie enne nog prettige dagen ! Gr uit Utrecht Ps zou Woefdram nog geweest zijn?
Goed georganiseerd festival.
Buddy Guy viel tegen. Rommelig optreden. Tegenvallende afsluiter.
Mick Taylor had even problemen om op gang te komen, maar was zeker niet slecht. Ilene Barnes hoorde niet echt thuis op dit festival.
Volgend jaar weer!
Prima Weergave van het HIGHlands festival! Kwam uiteraard Speciaal voor Sonny Landreth mijn Supreme Slide Master and Blues Music Award winner 2008 als beste Gitarist! Nou dat Klopt dus als een bus! Ongeloolijk zijn techniek zijn passie. His Electric sound filled the air! Ging door mn lichaam fantastisch gevoel ! Aynsley Lister was voor mij de 2e favourite En TOP.
En… Sonny zei na het Concert: Well orginazed festival William. Bovendien zei die na zn optreden richting Publiek: If YOU come back, I'll come back! Lets make it an tradition!"Dus 2010 Sonny Landreth Eeen vaste waarde voor Highlands! Henk Tak vond hem zn nr 1 dus…
GOT SLIDE
Check this out for more:
http://sonny-landreth.hyves.nl
IK was Niet op HIGHLANDS maar zag Sonny Landreth
2 dagen er voor @ The Bluesgarage in Hannover 14/05/09
Wil jullie mijn Concertverslag niet onthouden:
CONCERT VERSLAG Sonny Landreth @ The Bluesgarage in Hannover 14/05/09
Hieronder het Concert verslag van mij . Ik bezocht 2 dagen voor HIGHLANDS het Concert van Sonny op 14 mei @ The Bluesgarage in Hannover,Germany
http://www.bluesgarage-hannover.de
Aangezien mijn vader altijd heeft gezegd: Als ik óóit nog naar een concert ga, is het dat van Sonny Landreth, en ik zelf ook praktisch ben opgegroeid met Sonny’s muziek, sprongen we een gat in de lucht toen we via
de Sonny-hyve:
http://sonny-landreth.hyves.nl (een uitstekende Fan-Hyves met vel muziek en videos van Sonny!) hoorden dat hij 16 mei naar Nederland zou komen!!
Nadat we erachter kwamen dat hij ook in de Bluesgarage in Hannover zou optreden op 14 mei, hebben we uiteindelijk daarvoor gekozen omdat het ons leuker en knusser leek dan zo’n groot festival. En dat bleek geen verkeerde keuze…
De Bluesgarage zit in een grote loods op een industrieterrein; maar de binnenkant van het pand zag er super uit, erg -gemütlich-
]Toen ik buiten voor de deur van tevoren nog even een sigaretje stond te roken, kwam Sonny zowaar met zijn gitaartechneut naar binnen lopen, op nog geen halve meter afstand! Hij lachte en zei: Hi!”Tegen mij!
Mijn avond kon al niet meer stuk, maar werd nog mooier toen Sonny begon te spelen…
Van tevoren had ik stiekem gehoopt dat hij mijn lievelingsnummer zou spelen, South of I-10, en ja hoor: het 2e nummer dat hij speelde, was South of I-10! Helemaal geweldig.
Hij speelde nog een paar andere nummers van mijn lievelings-cd’’s, Outward Bound en South of I-10, maar ook bijvoorbeeld het gouwe ouwe Zydecolds Mobile”, en “Uberesso” van zijn nieuwe album From the Reach, allemaal even perfect uitgevoerd.
Dit was de eerste keer dat we hem live zagen; en het overtrof werkelijk alle verwachtingen. Wat een tovenaar is het toch; hij weet klanken uit zijn gitaar te halen die je niet voor mogelijk houdt…!
Na het concert hoorde ik van de barman dat als we nog even geduld hadden, Sonny weer naar buiten zou komen om zijn fans te woord te staan. Dit wilden we natuurlijk niet missen, dus bleven we geduldig wachten, samen met nog maar een handjevol overgebleven Duitse fans (en zelfs ook nog een Nederlander!). Na 3 kwartier kwam Sonny weer naar buiten om handtekeningen uit te delen. Hij vond het geweldig om te horen dat ik er met mijn vader en oom was, wij alledrie al jaren fans waren en ik zelfs was grootgebracht met zijn muziek. Hij nam alle tijd om een babbeltje met zijn fans te maken en met ons op de foto te gaan. Ook met de Dave, zijn gitarist, en Brian, de drummer, hebben we ontzettend gezellig gekletst.
Sonny bleek dus naast “gitaarvirtuoos” ook nog eens een goedlachse, sociale vent te zijn!
Het was een avond om NOOIT meer te vergeten!
Note:Voor het Concert verslag van HIGHLANDS van de Sonny-Hyves: http://sonny-landreth.hyves.nl/forum/3253889/LFsG…
Jaqueline
Concertverslag Sonny Landreth @ Bluesgarage 14/05/09 Hannover Duitsland
Mooi verslag van Sonny Jaqueline!
Hij was 1 vd Toppers @ HIGHLANDS
Ron, kort maar krachtig en je slaat de spijker op z'n kop, het is een superfestival en volgend jaar zeker weer, dit event gaat in een opwaartse spiraal!
Marco, wat heb je weer een sublieme fotoreportage gemaakt. Een dikke 9!!!