AN EVENING WITH THE BLUES 2009
met Joe Louis Walker, Sugar Blue, Brian Lee, Chick Rodgers feat. Robbert Fossen & The Southside Blues Revue, The Motel Kingz, The Electrophonics, Mariella Tirotto & The Blues Federation, The Wieners
Schouwburg Agnietenhof, Tiel
Zaterdag 21 Maart 2009
Tekst : Jeroen Bakker | Foto’s : Marco van Rooijen
Dankzij de onmisbare bijdragen van een aantal sponsoren maar bovenal dankzij een grote groep zeer enthousiaste vrijwilligers en blues-liefhebbers van de Stichting Betuwse Jazz- en Bluespromotie heeft An Evening With The Blues voor de 19e keer kunnen plaatsvinden.
Verdeeld over drie podia in de Schouwburg is het de organisatie wederom gelukt een ijzersterk programma neer te zetten waarin de diversiteit opvallend te noemen is. Van Chicago-blues naar Rockabilly, van Westcoast Jump & Swing naar Soul en Jazzblues of Bluesrock, van oude naar moderne blues-varianten. Terwijl even verderop (Arnhem) Tina Turner voor de zoveelste maal afscheid neemt valt in Tiel het eerste hoogtepunt van het festival waar te nemen als Melvia ‘Chick’ Rodgers het grote Rabot-podium betreedt. Onder uitstekende begeleiding van Robert Fossen en The Southside Bluesrevue krijgen we een –door gospel- en soul-invloeden vergeven- intens optreden te zien van een tengere dame met een robuuste, krachtige strot die de aandacht van begin tot einde op zich weet te vestigen. Het oeuvre van kanonnen als Aretha Franklin lijkt haar op het frêle lijf geschreven maar ook de eigen nummers zijn niet te versmaden. Hoewel afkomstig uit Memphis zijn er er veel Chicago-blues-elementen waar te nemen.
Snel naar de iets kleinere, maar minstens zo drukke, Batauwe-zaal waar Bryan Lee & The Blues Power Band de temperatuur nog eens een paar graden doet stijgen met een staaltje blues-vakmanschap. Lee, ook wel eens de ‘Braille Blues Daddy’ genoemd vanwege zijn visuele handicap, varieert blues-jazz met stevig werk maar altijd met een typisch ‘New Orleans-geluid’. Voor de markante Lee waren veel bezoekers speciaal naar Tiel gekomen en zij werden niet teleurgesteld. Dat laatste gold echter niet voor het optreden van Sugar Blue.
Hoewel Grammy-Award-winnaar en bijnamen als ‘de Hendrix of Parker van de Harmonica’ maakte ‘de harp-grootheid’ de verwachtingen maar gedeeltelijk waar. Het optreden kende twee gezichten. Blue weet zich gesterkt door een fantastische begeleidingsband, door de presentator onbedoeld oneerbiedig aangekondigd als warming-up, maar haalt door oeverloos geouwehoer de vaart eruit waardoor het allemaal wat spanning mist met als gevolg dat het zinloze gekwets overslaat op een klein gedeelte van het publiek. Positieve uitzondering is echter een prachtige solo-spot waarin Sonny Boy Williamson wordt herdacht en Sugar Blue doet wat ie moet doen nl. scheuren op de harp. Hij bedankt na afloop speciaal de grote meerderheid dat wel heeft geluisterd en na ‘Messin With the Kid’, waarin de aandacht terecht op de band wordt gericht, lijkt het allemaal vergeven en vergeten.
Anders gaat het bij The Electrophonics waar zoals altijd kan worden geswingd op jive, R&B en soulvolle fifties-geluiden. Ook vanavond gaat alle aandacht uit naar ‘volksmenner’ Stephan Hermsen maar voor de zoveelste maal bewijst de band als collectief alleen maar beter te worden en mag het als ‘gangmaker’ eigenlijk op geen enkel festival ontbreken.
Ondertussen hebben we ook nog The Motel Kingz uit het naburige Leerdam meegepikt op het Café-podium waar deze avond niet vaste kracht Miquel de Jonge maar zijn plaatsvervanger Marc Tee verfijnde, swingende Chicago-bluesklanken uit zijn gitaar tovert en zanger Daniel Derksen een opzwepende partij bluesharp de zaal in slingert. Het kwartet wordt nu al geroemd vanwege zijn live-reputatie en vanavond blijkt dat zonder meer terecht. The Kingz hebben hun visitekaartje afgegeven en veel nieuwe blues-vrienden gemaakt.
Inmiddels is de gehele Agnietenhof opgewarmd voor het lang verwachte optreden van Joe Louis Walker, een absolute grootheid en een meesterlijke zet van de organisatie om deze kanjer op het programma te krijgen. Het optreden begint, mede door wat technische problemen, aarzelend maar als de motor eenmaal draait is het genieten geblazen. Wat een performer/gitarist/zanger en (daar gaat ie weer!) wat een band. Met Linwood Taylor wordt een heus gitaarduel uitgevochten waar geen winnaar uit voortkomt maar dat is meer aan de bescheidenheid van Taylor te danken dan aan de extravagante Walker die handjes-schuddend de gehele zaal doorloopt tot groot vermaak van het publiek. Speciale vermelding verdienen de stoicijnse Henry Oden op basgitaar en drummer Steve Eldridge die als een strakke ritme-tandem de energieke Walker in toom moeten houden. Iets wat ze moeiteloos afgaat zodat er probleemloos wordt geswitched tussen funk, groovende of slow blues.
‘It’s a Shame’ van het laatste album gaat geruisloos over in een klassieker als ‘I’m Ready’ en wanneer er in het slotstuk van de set met o.a. Sugar Blue en Fat Harry op het podium wordt afgesloten is het hek van de dam en de zaal op zijn kookpunt maar koelen wij af in het Café waar The Wieners als een rockabilly-jukebox fungeren en de dansvloer druk bezet wordt onder de klanken van ‘Bird Dog’, ‘Blue Moon of Kentucky’ en ’20 Flight Rock’.
Website An Evening With The Blues, Tiel : www.aneveningwiththeblues.nl
Foto album
UPDATE 28.03.2009 : Meer foto’s zijn toegevoegd !
Klik op een foto om de grotere versie te bekijken. Popup scherm verschijnt dan waarna u ook verder kunt ‘bladeren’ door de foto’s via de pijltjes toetsen …
Ja, dat hoort zich allemaal weer erg goed aan, maar in Cuyk ben ik er dan eindelijk bij. Goed verzorgt geheel qua foto-reportage en verslag, thanx- frank. Tip als je van Chicago Blues houd, het nieuwe album van Shirley Johnson is er een om te zoenen- check it out- revieuw op deze site snel- grtz