Zo aan het einde van het buiten seizoen zorgt Bluesroute Helmond al jaren voor een mooi festival. Hoewel het altijd weer afwachten is met de weergoden waren deze dit jaar Helmond goed gezind. Het leidde, zeker in de middag, tot volle terrassen en druk bezochte optredens. Met 56 blues acts op het programma verspreid over drie dagen is er voor iedereen wel iets wat zijn interesse heeft. Bluesmagazine had de zondag uitgekozen om dit mooie festival te bezoeken, een verslag.
Tekst en foto’s: Jos Verhagen
De Hoofdreden om op zondag naar Helmond af te reizen van Miguel Montalban, deze uit Chili afkomstige gitarist kan met gemak wedijveren met mannen als Joe Sartriani, Steve Vai. Miguel is en kunstenaar met de wah wah pedal, de klanken die hij hiermee uit zijn gitaar tovert zijn subliem. Het was voor hem jammer dat hij zo vroeg op het programma stond waardoor het nog niet erg druk was qua publiek. Degene die er wel waren genoten, ondanks het matige geluid van een geweldige show. Gedragen door de ondersteuning van top bassist Dionisio Perrez-Mavrogenis, en het drumwerk van Jerry Sadowski toverde Miguel mooie versie voor van Electrifying (slide return), lets try en vooral Awaken was van ongekende schoonheid, Je kunt twijfelen of dit iets met blues te maken heeft maar mooi was het zeker.
De overgang van het geweld van Migule Montalban naar Jefferey Halford and the Healers kan haast niet groter, op het piep kleine podium in Lokaal 42 is de desert blues van Jefery altijd leekr blues om je middag mee door te brengen. Zeker zijn drummende toetsenist Adam Rossi is een bezienswaardigheid. Dit optreden nam hij ook nog eens de derde stem mee in de nummers. Hoe het muzikale brein van deze man werkt is mij een raadsel. De derde stem, want Jeffrey had zijn dochter Hannah meegenomen voor deze korte trip naar Europa. Opgegroeid met de blues voelde ze perfect aan hoe dat moet klinken, wat bleek in de toffe versie van walk to the river subtiel waar het moet en opbouwt krachtig naar het einde toe.
Na een klein stukje van Voltage te hebben meegepikt, een podium verder Bas Paardekooper bezocht. Bas is de man die de make is een van de mooiste slowblues nummers Broken heart for sale die ook hier in een mooie uitvoering voorbij kwam. Bas Paardekooper was voor mij een tijdje van de radar verdwenen maar het was goed het weer live te zien, qua stem en gitaar spel doet hij aan Walter Trout denken en daar is niet mis mee. Recent bracht Bas een aantal singles uit die erg de moeite waard zijn net als zijn optreden bij Blusroute Helmond dat was.
Via Leif de Leeuw en de power blues van Ruben Hoeke, die zoals altijd een puike indruk achter liet en die met zanger Lucas Pruim een dijk van een stem in de band heeft. Dat alles gecombineerd met stevig gitaar gedreven blues is fijn om te beleven. Dat beleven gebeurde ook bij Bex Marshall. deze Amerikaanse gitarist/zangeres opende haar optreden met sterke nummers van haar dit jaar verschenen album Fortuna zoals Preaching to the choir, Table for one en 5Am, echter gaande weg voelde Bex dat het publiek toe was aan iets anders en de resonator gitaar werd omgehangen waarmee Bex ons rechtstreeks terug mee nam in de swamps van Louisiana. Puttend van haar album Kitchen table kregen we een mooi hoofdgerecht voor geschoteld. Deze switch bracht de mensen voor het podium aan het dansen.
De afsluiting van de Bluesroute was voor de Mark van Mourik band, en dat kan een zegen zijn maar ook een uitdaging. Zo’n weekend kan vermoeiend zijn zodat men de laatste band skipt. Onterecht want de Mark van Mourik band in misschien wel de meest onderschatte blues band van Nederland. Mark van Mourik is een gitarist die 15 jaar in Amerika als sessie en touring gitarist werkzaam was bij Rock House Records label van Roy Roberts. Zijn band bestaand verder uit de Duitse Hammond wizard Wolfgang Roggenkamp en meester drummer Peter Weissink. Naast eigen nummers brengen zij klassieke bluesrock in mooi geciviliseerde stijl vol fraai solo werk van Mark en Wolfgang, die elkaar volop de ruimte geven. Tel daarbij het inventieve drumwerk van Peter bij op en het geheel staat garant voor een fijne avondje blues.
Bedankt Bluesroute Helmond, het was weer een fijne editie
We horen graag je mening! Voeg reactie toe