Dudley Taft interview + concertverslag 20 januari 2012 Cafe Rocks, Enschede

Dudley Taft in Nederland, 20 Januari 2012 in café Rocks Enschede

Tekst Nineke Loedeman ; Foto’s Jan van Eck

Eindelijk, Dudley Taft begint in Nederland zijn eerste Nederlandse tour, en wel in Café Rocks, het kleinste podium van Twente. In het kader van promotie van zijn in 2010 uitgebrachte cd Left for Dead, welke in 2011 op de Europese markt is gereleased doet hij een aantal clubs in Nederland aan.

Als jongen luisterde hij voornamelijk naar jaren 70- rockbands als Deep Purple, ZZTop, the Allman Brothers en Foghat. Tegelijkertijd werd hij zeer geïnspireerd door de blues. Tijdens de middelbare schooltijd, welke hij doorbracht in California, werd hij door het ontstaan van de grunge naar Seattle getrokken. Daar formeerde hij in 1990 de band Sweet Water en voordat het eerste album in 1993 werd uitgebracht, toerden ze door het land met bands als Soundgarden, Alice in Chains en Winger.
Tijdens de opnames van het tweede album startte Dudley in 1996 een nieuwe band,  Second Coming, en ook deze band bleek zeer succesvol te zijn.
Helaas was deze band geen lang leven beschoren, door o.a. diverse veranderingen in het management van de platenmaatschappij, en de band in deze samenstelling hield op in 2001.
In de daaropvolgende periode ging Dudley terug naar de muzikale roots van zijn jeugd: de blues. Na een interessante ontmoeting met Led Zeppelin’s frontman Robert Plant en na veel research over bluesmuzikanten, kwam hij in aanraking met de muziek van Freddie King, en hij realiseerde zich dat de blues de enige manier was om zijn muzikale ideeën vorm te geven.
Samen met Scott Vogel en Evan Sheely formeerde hij in 2007 de Dudley Taft Band en 3 jaar later was daar de eerste cd . Left for Dead  is “a little Texas Blues, a hint of Mississippi Delta, seventies hardrock and old school blues” en kan samengevat worden als ”Seattle blues”.
Hoogste tijd dus voor een interview met deze man uit North Carolina en zijn band, bestaande uit John Kessler op de bas en  Scott Vogel op drums. ( gedurende zijn Nederlandse trip speelt onze “eigen” Theo Thumper op drums)

We ontmoeten elkaar in zijn hotel, enkele uren voor het eerste optreden.
Nadat we hem hebben verwelkomd, gaan we zitten en zetten we de microfoon en gaat de video aan.

Is dit je eerste bezoek aan Europa en Nederland? 

De eerste keer dat ik in Europa was, was midden jaren 80 met Trey Anastasio ( Phish) en we toerden wat rond in Duitsland, een beetje spelen links en rechts. Toen het geld op was gingen we weer terug naar de VS. Nu ben ik dus na lange tijd weer terug en voor het eerst in Nederland. We willen hier wat rondkijken, kennismaken en op zoek gaan naar een goede boekingsagent.

Hoe ben je de muziekscene ingerold, aangezien je uit een vooraanstaande familie van politici en advocaten komt. En wie hebben je beïnvloed als muzikant.

Toen ik 12 jaar oud was ben ik begonnen met gitaarspelen. Ik kom inderdaad uit een familie van zakenmensen en het lag niet geheel in lijn van de vooruitzichten die mijn familie voor ogen had. Maar toen ik eenmaal het gitaarspelen ontdekt had, was dat het enige wat ik nog wilde doen. En uiteindelijk werd dat geaccepteerd, zeker toen ik mijn eerste platendeal in de wacht sleepte! Toen ik opgroeide in Cincinatti, luisterde ik voornamelijk naar Britse invloeden als Deep Purple en Pink Floyd en verder naar Southern Rock zoals Lynnyrd Skynnyrd, the Allman Brothers, maar ook Jimi Hendrix en Steely Dan. Ik hou gewoon van goede songs van bijvoorbeeld Neil Young en Lou Reed. Goede songs en goede gitaarsolo’s.
In 1985 ging ik naar college en ik luisterde veel naar de jaren 80’s rock zoals Whitesnake, Guns’n’ Roses etc. En ik zat in L.A. waar de muziek toen eigenlijk aan het veranderen was en waar ik me niet in kon vinden. Een vriend vroeg me om naar Seattle te komen, daar ontstond een nieuwe muziekstroming, veel goede rock-‘n-roll, veel beginnende bands daar, en vriendelijke mensen. Ik kwam in contact met mensen van Pearl Jam, Alice in Chains, Candlebox met wie ik ook speelde. Inderdaad was er veel grunge maar wij noemden onszelf liever een Big Rock band, zonder de negatieve ondertoon van grunge maar met de positiviteit van rock.

Je hebt getekend bij platenmaatschappij MiG, en bij Dust On The Tracks, sinds wanneer? 

In April 2011 hebben we getekend en in September is hier in Europa de cd Left for Dead uitgebracht. De eerste keer was in 2010 en is door mijzelf uitgebracht op CD-Baby, maar waarschijnlijk wordt de cd voor de tweede keer in de VS uitgebracht.

De pas uitgebrachte promo-cd van je platenmaatschappij MiG bevat ook jouw cover van het Billy Myles nummer Have you ever loved a woman, prachtig uitgevoerd. Hoe ben je uiteindelijk weer teruggekeerd naar de blues.

Na de diverse bands als Sweet Water en Second Coming en gedoe met platenmaatschappijen kwam er een periode dat ik helemaal niet meer wilde spelen, en bij mezelf te rade ging, wat wil ik nu eigenlijk. Wil ik überhaupt nog blijven spelen? Toen ontdekte ik onder andere de blues van Freddy King en Johnny Winter en realiseerde me dat dit was wat ik wilde. Ik ben helemaal into Freddy King en op Left for Dead cover ik Have you ever loved a Woman en op de volgende cd zal dat Palace of the King zijn. Na ontzettend veel research en luisteren naar al die muziek kwam ik tot de conclusie dat deze muziek was gebaseerd op Amerikaanse blues en ik realiseerde me gelijkertijd dat ook de British Invasion nergens was zonder invloeden van bijv. Robert Johnson en BB King.

Je bent singer/songwriter, en voor Left for Dead heb je 7 nummers geschreven. Hoe schrijf je je songs?

Soms ga ik zitten om te schrijven en soms komt een song als vanzelf uit de lucht vallen en ben ik blij als ik het dan uiteindelijk goed op papier krijg. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe invalshoeken, het tegenovergestelde van veel bluesrock artiesten.
Er is al genoeg traditionele muziek en ik zoek graag naar wat anders en voeg nieuwe elementen toe. Dat is naar mijn idee goed terug te horen op Left for Dead.

En er staan een aantal covers op, waaronder het prachtige When the levee breaks, van Led Zeppelin. Waarom deze?

Ik vind het een geweldig nummer, het komt van mijn favoriete Led Zeppelin album, IV, maar eigenlijk wilde ik het niet op deze cd zetten. Ik wilde het graag wat heavier spelen, en als ik een cover speel wil ik het zowiezo wat anders spelen. Maar Bernd Ramien ( Dust On The Tracks) hoorde mijn versie op MySpace en wilde erg graag dat het op dit album gezet werd. Dus dat is gebeurd, het was een goede keus en het is een super nummer om live te spelen, wat we vanavond dan ook gaan doen!

Is er een track op deze cd waarvan je zegt, dit nummer heeft een bijzondere betekenis?

Ja zeker, het nummer Left for Dead is dat. Eigenlijk heb ik 4 songs over een karakter geschreven, iemand uit het oude westen die wordt achtervolgt. Een soort van verhaal dus eigenlijk en de tweede song is Long Way Down.  De andere 2 songs staan op de volgende cd en daar kom je erachter wat het uiteindelijke verhaal is over dit karakter.
Ik vind het wel leuk om dit soort verhalen te vertellen, het voegt wat toe aan het geheel.

Wanneer kunnen we de opvolger van Left for Dead verwachten, en ik begrijp dat er zojuist een live dvd is gereleased?

Jazeker, de nieuwe cd is bijna klaar en komt dit jaar uit, hopelijk nog voor de zomer.
Co- producer van de cd is bassist John Kessler, een geweldige muzikant die een eigen bluesradioprogramma heeft in Seattle en vreselijk veel muzikale kennis heeft. Samen vormen we een goed team en ook speelt hij bas op het nieuwe album. Zoals gezegd, bijna klaar en natuurlijk kom ik graag terug voor de promotie van dit album.
Inderdaad is ook een live dvd uitgebracht van een recente show in mijn favoriete club Highway 99 in Seattle. Ik wilde graag met verschillende mensen spelen tijdens die show en dat is gelukt. We hebben direct opgenomen en daarna uitgebracht in eigen beheer. Ik wil graag dat mensen zien hoe een liveshow van Dudley Taft eruit ziet.

Vertel eens, tijdens deze tour speelt onze eigen Theo Thumper als drummer. Hoe ben je bij hem terecht gekomen?

Theo werd voorgesteld door Bluesfarm-agency. En natuurlijk heb ik Theo gecheckt via het internet en het beviel me wat ik zag en hoorde. De rehearsals vanmiddag gingen goed en ik verwacht veel goeds van deze samenwerking.

Wat zijn de komende tijd je plannen, en dan voornamelijk in Europa?

Er zijn plannen om te gaan toeren met Papaslide, maar vooralsnog wil ik gewoon veel spelen, laten zien wie ik ben. Hopelijk wat festivals doen…En ik kom graag terug deze zomer voor een nieuwe toer.

Je draait al geruime tijd mee in de muziekscene, hoe is het om nu muzikant te zijn ten opzichte van 10 jaar geleden?

Tien jaar geleden hadden mensen van je gehoord door tijdschriften en radio, maar er is veel veranderd in de radio-industrie. Als gevolg van ontslagen e.d. is het moeilijk voor een gemiddelde dj. om nieuwe muziek te draaien en is er dus voornamelijk oude muziek op de radio. De manier nu om je te profileren is door veel te spelen, en zo bekendheid te krijgen. Je moet tegenwoordig harder werken om fans te krijgen, aan de andere kant zijn de fans van nu trouwer.

Hoe is het voor jou en je familie om lang van huis weg te zijn? 

Mijn vrouw en ik hebben gemengde gevoelens over de tour, maar mijn vrouw begrijpt me en weet dat ik dit moet doen. In ieder geval krijg ik alle steun en support van haar. En door het internet heb ik toch veel contact nu met het thuisfront. Maar juist omdat ik muzikant ben, ben ik normaliter ook wel veel thuis, zeker omdat ik thuis een studio heb. Ik zie mijn familie meer dan een gemiddelde zakenman denk ik en misschien zijn ze wel blij dat ik even weg ben!

Wat zijn de plannen voor de VS dit jaar?

Ik ben net verhuisd naar het midden van de VS en van daaruit kan ik wat meer gaan toeren en in meer clubs spelen,  Ik zit daar in een gebied waar mensen veel van bluesrock houden. Ik ben bezig met het formeren van een band om in ieder geval veel te gaan optreden. 2012 zal een druk jaar worden, maar ik heb er erg veel zin in en ben klaar om ertegenaan te gaan….

En hiermee besluiten we dit uitvoerige, en prettige interview met een muzikant in hart en nieren, waar we vast nog heel veel van gaan horen en zien. In ieder geval vanavond bij zijn eerste concert in Nederland.

Hierbij een compilatie van dit interview en het aansluitende concert…

Concertverslag Dudley Taft Band 20 Januari in café Rocks, Enschede

Precies om 23.30 uur staat Dudley Taft klaar om, samen met John Kessler op bas en
Theo Thumper op drums, het dak eraf te rocken. Vanavond is de eerste gig van de Amerikaanse bluesrockgitarist in Nederland, en de eerste van in totaal 8 optredens in amper 2 weken tijd. De band is overgekomen om hun cd Left for Dead te promoten. Nadat Dudley jaren in verscheidene rockbands heeft gespeeld, werd het in 2007 tijd voor de Dudley Taft Band, een zeer veelzijdige bluesrockband, geformeerd rond de bevlogen gitarist.

Dudley heeft er zichtbaar zin in en trapt vol af met het stevige Back door Man, een cover van Willie Dixon. Snoeihard en met een felle gitaarsolo, ieders aandacht is meteen getrokken. Dudley houdt het tempo er goed in en het volle café staat zichtbaar te genieten. Als de titeltrack Left for Dead ingezet wordt, merk ik dat er even afgetast wordt tussen Dudley en John, die al geruime tijd met elkaar spelen, en Theo, die deze tour in Nederland meespeelt. Begrijpelijk, zo’n eerste optreden met elkaar is even wennen, maar al na enkele nummers blijkt dat we hier te maken hebben met rasmuzikanten die elkaar al snel vinden in de drive en moeiteloos een geweldig optreden neerzetten. Het tempo gaat weer rap omhoog met het rock-‘n-roll nummer Come on, en Dudley bewijst dat hij echt van alle markten thuis is, alles klinkt natuurlijk en gemakkelijk. En als hij de slowblues Heartaches speelt, komen zijn flitsende gitaarsolo’s nog beter tot hun recht. Echt kippenvel.
De band rockt, grooved en stoomt door, met natuurlijk veel nummers van Left for Dead, maar ook covers zoals een Palace of the King van Freddie King. Met een superstrakke drumpartij en een fijn stuwende bas wordt dit nummer naar een hoger niveau getild. Als na de pauze de band weer los gaat met de ZZ Top cover Heard it on the X, valt de stroomvoorziening voor Dudley’s apparatuur uit, tezamen met het licht. Gelukkig doet de basversterker het nog wel en gaan John en Theo onverstoorbaar verder met hun ding en het publiek vindt het geweldig! Al meeklappend en stampend gaat na enkele minuten gelukkig de power er letterlijk weer op en worden nummers als Long way Down en Crossroads overtuigend neergezet. En het voelt goed, deze gedreven band, het enthousiaste publiek, en werkelijk prachtig gitaarwerk ( voor deze tour mocht Dudley beschikken over een Tonehunter pedalboard- en versterkers en een Tokai Les Paul gitaar ). Bijna aan het eind van de set dan eindelijk één van mijn favoriete nummers van de cd: When the Levee breaks, een cover van Led Zeppelin en werkelijk magnifiek uitgevoerd.
Kortom, na ruim 2 uur spelen had ik er nog geen genoeg van, en het publiek ook niet. Na nog een fijn nummer van BB King ging de plug er echt uit en konden we terugkijken op en gaan nagenieten van een geweldig eerste optreden van de Dudley Taft Band in Nederland. En dat er maar vele mogen volgen!

Dudley Taft en zijn band doen nog een aantal optredens in Nederland, ga ze zien als je kunt!

21 Januari – Bij Absoluut, St. Michielsgestel
22 Januari -Bluesclub XXL ,Wageningen (concertverslag volgt …)
25 Januari – Bluesclub de Laane, Oostburg
26 Januari- Dr. Rock, Almelo
27 Januari- Jazz Podium Dordrecht
28 Januari- de Shack, Oudemeer
29 Januari- Blues-en Rock Garaasj, Geleen

Website Dudley Taft : www.dudleytaft.com

Ook op Blues Magazine ...