Concert Verslag Dirty Sweet : 8 april Paard van Troje, Den Haag + 9 april 2010 Effenaar, Eindhoven

DIRTY SWEET : Paard van Troje, Den Haag – 8 April 2010

Door Jeroen Bakker

Waar Metallica doorgaans het podium betreedt onder de klanken van Ennio Morricone’s The Good The Bad and The Ugly doet Dirty Sweet hetzelfde in het Haagse Paard met Morricone’s Once Upon A Time In The West. Eerlijk gezegd zouden deze rockers niet misstaan als figuranten tussen de markante koppen van Charles Bronson of Henry Fonda in deze legendarische western. Evenals de helden van het witte doek weet Dirty Sweet vanaf de eerste minuut alle aandacht op zich te eisen. Het grote verschil met deze acteurs is echter dat het vijftal uit San Diego met Rest Sniper, Rest zonder enige aarzeling direkt met scherp schiet. Deze stevige track, tevens de opener van het nieuwe album American Spiritual, geeft bovendien aan dat we hier een stevige portie rock kunnen verwachten waarin alle benodigde ingrediënten zijn verwerkt. In snel tempo volgt You’ve Been Warned maar deze jongens waarschuwen slechts één keer. Titels als Kill Or Be Killed of Doomsday zijn wat dat betreft veelzeggend maar we kunnen opgelucht ademhalen als de charismatische zanger Ryan Koontz zich afvraagt of iedereen het naar zijn zin heeft. Having A Good Time? Good, Than We’re Doing The Right Job. Het geluid tijdens Crimson Cavalry (aangekondigd met This Is A Headbangsong!) staat hard afgesteld. De twee gitaristen vullen de gaten met robuuste riffs en ferme solo’s terwijl daaronder een solide fundering van de drummer en bassist wordt neergelegd. De blueselementen zijn volop aanwezig evenals de invloeden uit de jaren zeventig maar toch weet Dirty Sweet een zeer eigentijds (southern)rockgeluid te creëren en verstaat het de kunst om pakkende nummers te schrijven die ook na afloop heerlijk blijven hangen. Met de presentatie is het ook prima in orde. Geen wonder als je bedenkt dat al eens voor 6.000 toeschouwers werd gespeeld waarna The Killers het karwei mochten afmaken. De meezinger/ klapper Delilah zal het ongetwijfeld goed doen in grote sporthallen. Vanavond is er beduidend minder publiek maar het enthousiasme is er niet minder om. De rockposes zijn niet van de lucht en de microfoon waarmee wild wordt rondgeslingerd zal inmiddels aan vervanging toe zijn. Na twee keer te zijn teruggekeerd voor een stel toegiften houden de heren het voor gezien en blijft er behalve een aantal sterke songs een enorme suis in de oren hangen.

DIRTY SWEET : Effenaar, Eindhoven – 9 April 2010

Door Suzanne Margaroli

Voor diegenen die Dirty Sweet nog niet kennen een korte samenvatting van de CD-recensies van Ronald Besemer:
“Dirty Sweet doet aan muziek die op en neer gaat op de geilste backbeat in southern rock sinds het debuut van The Black Crowes. In 2007 maakten de mannen uit San Diego diepe indruk op SXSW in Austin, Texas. Op hun debuutalbum …Of Monarchs and Beggars… staan de tien soulvolle rocksongs als een huis, de zang is voortreffelijk en de band zweet uit de speakers.
De ontwikkeling van Dirty Sweet is opmerkelijk. Anno 2010 klinkt de groep op hun nieuwste schijf … American Spiritual… minder sexy, serieuzer, bestudeerder en ietwat traditioneler. Het is een knap gemaakte, hardrockende plaat, met een vette knipoog naar de traditie en een hoge kwaliteit van de songs, variërend van rootsy en melodieus tot hardrock tracks als ‘Kill or be killed.”
Klik hier voor de recensie van American Spiritual op BluesMagazine.nl

Allen die vrijdagavond naar de Effenaar waren getogen met de belofte van een spetterende show kregen dubbel en dwars waar voor hun 9 euro.
(Ik verbaas me er steeds weer over dat bands voor zulke gages kúnnen spelen, laat staan wíllen spelen… natuurlijk moet je investeren in de toekomst maar je zult toch ergens van moeten leven… maar dat terzijde…).
Na de verplichte supportband waarvan ik de naam ben vergeten – sorry jongens jullie deden erg je best – wordt stipt volgens schema gestart. Ze hebben er duidelijk zin in en met name drummer Chriz Mendez-Vanacore laat zich door de problemen met het geluid niet uit zijn goede humeur brengen.

Leadzanger Ryan Koontz zet vanaf het eerste moment de toon voor de avond met zijn energieke optreden. Geconcentreerd maar tegelijk vol elan neemt de band de ca. 200 aanwezigen volledig voor zich in.
Opvallend veel jongeren zijn onder het publiek, iets wat je niet vaak ziet bij bands in dit genre. Het enthousiaste publiek kan de mannen zelfs verleiden tot een tweede toegift. Bijna alle songs van het debuutalbum worden meegezongen, slechts bij de laatste toegift (de beste live versie van 2+2=? van Bob Seger die ik ooit in mijn leven heb gehoord) vallen de meeste meezingers stil…. Tja toch een beetje vóór hun tijd denk ik…

Nadien nemen de mannen nog uitgebreid de tijd voor hun fans. CD’s worden getekend en foto’s gemaakt. Ze blijven vriendelijk, ze weten hoe het hoort! Lief en oprecht gaat prima samen met Southern Rock…

Binnenkort nog te zien in:
» 01 mei 2010 : Rhythm&Blues Night (De Oosterpoort, Groningen)
» 02 mei 2010 : Bolwerk (Sneek)
» 08 mei 2010 : Moulin Blues (Ospel) 18:30-19:30 hoofdpodium

Dat de jongens hard timmeren aan een professionele carrière is ook te zien aan hun meest recente project: 3 akoestische video’s gemaakt door regisseur Tiffany Frances, opgenomen in hun repetitieruimte in San Diego.
Hier te bekijken: http://vimeo.com/dirtysweetmusic/videos/sort:date

Mijn eigen amateurvideo van ‘Kill or be killed’: http://www.youtube.com/watch?v=_E3pBbtJTiY

Setlist:
1. Rest sniper, rest
2. You’ve been warned
3. Doomsday
4. Born to bleed
5. Baby come home
6. Kill or be killed
7. Stripmine
8. Man’s Ruin
9. Please beware
10. Delilah
11. Crimson cavalry
12. Red River
Encore 1
13. Marionette
14. Isabel
15. Goldensole
Encore 2
16. Sixteen
17. 2+2=?

» Foto Album (door Marco van Rooijen)

Website Dirty Sweet : www.dirtysweetmusic.com

Ook op Blues Magazine ...