The Veldman Brothers, De Amer, Amen, 23 februari 2014
Tekst en foto’s: Herman Keverling Buisman.
Meer foto’s op de Facebookpagina van Herman
Met de live CD “Bringin’ It To You Live” van twee jaar geleden in de CD speler van de auto naar Amen gereden, een gehucht onder de rook van het drentse Grolloo.
Een zondagmiddagconcert van de gebroeders Veldman stond op het programma.
De middag werd geopend met een voorprogramma van een half uur en dit keer was een singer/songwriter aan de beurt: Jonesy. Ze vertelde, dat ze een achternicht van Beyonce was en ze komt uit Nijmegen. Ingetogen werk. Daarna bestegen de Brothers, bestaande uit Bennie op toetsen/zang en bluesharp, Gerrit op gitaar en zang en Donald van der Goes op bas en Marco Overkamp op drums de buhne. De laatste twee noemen zich Brothers from other mothers. Dit is, wat je noemt: een geoliede bluesmachine! Ze hebben al een aardige reputatie opgebouwd in de tien jaar , dat ze bestaan. Overal in den lande al gespeeld, van kroegjes tot grote festivals, maar zoiets als de Amer hadden ze nog niet meegemaakt. “Blues & Roots Straight from the Heart” zegt het logo en de site van The Veldman Brothers.
Gerrit had de setlist een beetje aangepast aan de Amer, had hij van te voren aangegeven: hij bedoelde wat ingetogender. Ik hield mijn hart vast, maar er was gelukkig geen sprake van ingetogenheid : ze gingen er gelijk volop tegenaan: drie sets van ieder een half uur met twee toegiften. Veel oud, maar ook nieuw eigen werk werd afgewisseld met wat covers. Omdat het zondagmiddag was in Amen speelden ze oa. Blind Willy Johnson’s “In MY Time Of Dying”, ook wel bekend van Led Zeppelin, maar dan wel de Veldman uitvoering. Prachtig.
Ook Rory Gallagher en Jimi Hendrix werden niet vergeten. Bennie blies op zijn bluesharp tot zijn gezicht rood aanliep, Gerrit ging als een bezetene tekeer op zijn gitaar en Marco en Donald waren een degelijke ritmesectie. Het zweet liep, mede door de lage lampen al vanaf de eerste set , bij de muzikanten rijkelijk.
Het publiek heeft zich kostelijk vermaakt en ze kregen dan ook een daverend applaus en als dank kregen we twee toegiften.
Een Groninger – en dat ben ik nu eenmaa l- zou zeggen :” het kon minder”, en dat is een groot compliment! Er volgt dit najaar nog een studio CD van dit gezelschap en ik verheug me er nu al op!
We horen graag je mening! Voeg reactie toe