TODD RUNDGREN OPENT CLEARLY HUMAN VIRTUAL TOUR
Maandag 15 februari om 02.00 uur Nederlandse tijd is in Buffalo, New York zondagavond de ‘Clearly Human Virtual Tour’ van Todd Rundgren van start gegaan. In een serie van 25 optredens neemt de multi-instrumentalist/producer en muzikale vernieuwer/avonturier zijn publiek mee naar 1989 voor een live-uitvoering van zijn album ‘Nearly Human’, aangevuld met ander bekend werk uit zijn omvangrijke oeuvre. In de week dat hij is genomineerd voor een plaatsje in de Rock ’N Roll Hall of Fame is BluesMagazine door het management van Rundgren uitgenodigd om hiervan verslag te doen. Vanuit een zeer comfortabele situatie op de voorste rij en in het bijzijn van die-hard-fans van over de hele wereld is middels een online live-stream het openingsconcert bijgewoond van deze bijzondere alleskunner met zijn fenomenale begeleidingsband.
Tekst: Jeroen Bakker / Foto’s: Jim Snyder
Wat hem heeft te doen besluiten om uitgerekend het album ‘Nearly Human’ centraal te stellen tijdens deze tournee blijft een vraagteken. Jarenlang is er gemopperd over de geluidskwaliteit ervan, geluidspuristen raakten zelfs met elkaar in de clinch wanneer de technische details werden besproken, commercieel gezien was het allesbehalve succesvol te noemen en vanuit artistiek oogpunt behoort het zelfs tot de mindere geluidsdragers van Rundgren. Voor de fans van het eerste uur vormde de release van dit album ook al geen reden tot juichen. Sterker nog, het veroorzaakte verdeeldheid binnen de hondstrouwe fanbase van de in Pennsylvania opgegroeide geluidstovenaar die ooit in Philadelphia een bluesband oprichtte met de naam Woody’s Truck Stop. Waar iedere willekeurige muzikant met een album van gelijkwaardige kwaliteit zou zijn overladen met loftuitingen kon Rundgren rekenen op ferme kritiek van zowel fans als pers. De lat was inmiddels hoog komen te liggen en de verwachtingen waren nog eens vele malen hoger.
De hoofdpersoon zelf kijkt er nog altijd anders tegenaan. “Het is voor mij altijd een speciaal album geweest omdat ik, in tegenstelling tot veel van mijn andere werk waarin ik alles zelf deed, deze keer de samenwerking heb gezocht met de meest uiteenlopende muzikanten.” De tournee die volgde na de release is er een waar hij nog graag aan terugdenkt: “Het was een opeenstapeling van plezier en dat gevoel wil ik de kijker nu in deze moeilijke tijd ook bezorgen. De mensen zijn het zat om opgesloten thuis te moeten blijven.” De totstandkoming van ‘Nearly Human’ was een experiment waarin iedereen onaangekondigd deel van kon uitmaken en waar iedereen ook graag bij betrokken wilde worden. “Ik wilde een album opnemen op een manier die terug gaat naar de begindagen. Een werkwijze die grotendeels gebaseerd is op de tijd dat binnen enkele takes en zonder overdubs alles goed genoeg werd bevonden om uit te brengen. Ik had al eerder een lijstje gemaakt met enkele muzikanten die ik er graag bij wilde hebben. Zo stemde Bobby Womack er mee in om op mijn uitnodiging naar de studio te komen en geheel onvoorbereid zijn ding te doen.” Daarnaast speelde Scott Mathews een belangrijke rol bij de totstandkoming ervan en ook E-Street-Band-saxofonist Clarence Clemons werkte mee. Hij werd er door Narada Michael Walden bijgehaald voor een vocale bijdrage. Muzikanten oefenden met elkaar in een ruimte om vervolgens, kort daarna in de studio alles in een keer op te nemen. “Zeker in de jaren tachtig waarin alles in de studios tot stand kwam, was dit ronduit ongebruikelijk”, aldus Rundgren.
Todd Rundgren is een pionier op het gebied van interactieve muziekbeleving en andere inventieve manieren om zijn muziek wereldwijd te distribueren. Zo was hij de eerste die zijn muziek door middel van pay-per-view aanbood. Het idee voor dit huidige uit 25 delen bestaande virtuele concept bestond al voor de pandemie. “Ik wilde iets doen om mensen bewust te laten worden van de klimaatveranderingen. Het is een alternatief geworden om niet steeds een hele tourkaravaan te hoeven verplaatsen. Het idee werd ingehaald door de pandemie die ons nu al een jaar in zijn greep houdt.” Met de optredens die de komende weken zullen plaatsvinden wordt de illusie gecreëerd dat er iedere keer in een andere stad wordt gespeeld. “Je hoeft niet in een specifieke stad te wonen om daar de show van je leven bij te wonen”, aldus Rundgren. “We hypnotiseren onszelf een beetje maar ook het publiek. Op allerlei manieren zullen band en publiek het gevoel hebben dat we steeds in een andere stad spelen. Je moet als toeschouwer vanuit de huiskamer het idee krijgen dat je voor het podium staat. De grap is echter dat alle shows vanuit Chicago gefilmd worden en van daaruit zullen worden uitgezonden.”
Zodoende klinkt dus even na acht uur ’s avonds plaatselijke tijd, een luid en duidelijk “Good evening Buffalo”. Rundgren heeft dan geopend met ‘Real Man’ en ‘Love Of The Common Man’, beide ruim 45 jaar geleden uitgebracht, waarin hij zich onder meer omringd weet door een negenkoppige liveband waarin zich een blazerssectie bevindt en drie achtergrondzangeressen waarvan Michele Gray al sinds geruime tijd zijn echtgenote is. De dames zijn in bloedvorm en als geheel doet het ogenschijnlijk denken aan de beste tijden van Motown. Het podium is breed en diep en lijkt zo uit de jaren zeventig afkomstig te zijn. Alle muzikanten hebben een eigen verhoging. De mannen dragen ‘velvet tuxedo’-jasjes en terwijl Rundgren zich nerveus ijsberend met slechts zijn microfoon in de hand over het podium beweegt, wordt het geluid voorzichtig afgesteld. Hij heeft moeite met de hoge tonen en moet er nog duidelijk in komen. De aanloop naar dit eerste optreden heeft lang geduurd is voor iedereen spannend. Drummer Prairie Prince start een verkeerd drumintro dat volgens Rundgren niet op zijn setlist vermeld staat. Hij pakt vervolgens rustig zijn gitaar op, wenst iedereen een “happy Valentine” en kijkt trots om zich heen terwijl hij namens de band zijn fans verwelkomt: “We hebben een jaar lang niet met elkaar op een podium gestaan maar hey we are determined to have a freakin’ goodnight Buffallo !!!” Nadat hij zijn gitaar nonchalant om zich heen heeft geslingerd, klinkt de eerste gitaarsolo in ‘Secret Society’, gevolgd door ‘Something To Fall Back On’. Van de vertrouwde Philly Sound wordt met groot gemak omgeschakeld naar Amerikaanse power rock en bewijst Todd Rundgren nog altijd de veelzijdige muzikant te zijn die zich nooit zal laten vangen binnen slechts één bepaald kader.
‘Parallell Lines’ is de eerste graai uit het ‘Nearly Human’-tijdperk dat zo’n dertig jaar geleden van start ging. De lyrische gitaarsolo’s van ‘Unloved Children’ laten zien waarom Rundgren zoveel plezier beleefde aan de tournee die daarop volgde.
“Buffalo zijn jullie in een rockin’ mood?”, hij vraagt het echt aan het publiek in Chicago en aan de vele duizenden kijkers die het spektakel online volgen.
‘Love In Action’ rockt dusdanig lekker en stevig dat hij het noodgedwongen moet onderbreken: “I can’t stop to hold my pants on”, klinkt het droog uit de mond van de bezwete muzikant. Hij is zichtbaar verrukt: “Kijk nu eens, we are back on the road!”
We zijn al een jaar bekend met het virus en allerlei maatregelen die dit met zich meebrengt maar het blijft vreemd om te zien hoe een drummer met een spatscherm en een roadie met mondkap op hun werkzaamheden uitvoeren op het podium. Sommige fans zien zichzelf terug op een van de vele schermen in de zaal. Wanneer je iets meer betaalde sta je ogenschijnlijk oog in oog met je held die voor even gas terugneemt met ‘Compassion’ en vervolgens kleine tekstflarden vergeet van ‘Can’t Stop Running’. Wellicht is er toch wat teveel afleiding door de vele schermen met de fans die thuis zitten en die tussen de nummers duidelijk hoorbaar zijn zonder dat zij het zichzelf bewust zijn. Zelfs hier wordt er tijdens de muziek doorgekletst maar in dit geval is het met een simpele mute-toets te verhelpen.
Ondertussen wordt de show voortgezet met “A Little diddy from ‘Nearly Human’: ‘The Waiting Game’. Ik was bijna vergeten hoe het voelt om hard te werken”, aldus Rundgren die zich halverwege de avond behoorlijk op zijn gemak begint te voelen. Hij maakt zelfs grapjes over zijn Broadway-carrière die met ‘Up Against It!’ maar nauwelijks van de grond kwam en een zeer vroege dood stierf. Bruce McDaniel, de veelgevraagde sessie-gitarist moet er hartelijk om lachen. Hij verkeert in bloedvorm, evenals zijn collega, Bobby Strickland die al jarenlang het publiek tijdens de live-shows omverblaast met zijn stomende sax-solo’s.
Storend zijn de achtergrondgeluiden die te horen zijn van het virtuele publiek tijdens de rustige passages. Problemen met het geluid zo lijkt het, maar niet van het podium afkomstig. “Help me try to feel it”, klinkt het sensueel vanuit de achtergrondvocalen. ‘Feel It’ is de enige track van het album, naast Elvis Costello’s ‘Two Hitlers’ dat vanavond overigens ontbreekt, die niet volledig afkomstig is uit de pen van Rundgren. Hij schreef deze namelijk samen met The Tubes en de reeds overleden Vince Welnick. Na bijna anderhalf uur beginnen de stembanden van Rundgren toch enigszins in de problemen te komen: “Sing and shout it, tell the world about it”, smeekt hij zijn publiek. Todd zelf lijkt het maar nauwelijks aan te kunnen. Desondanks wordt het door Robert Palmer bekend geworden ‘Can We Still Be Friends’ uitermate sterk uitgevoerd en klinken de prachtig ingetogen achtergrondkoortjes bijna hemels. Aangezien deze lang wordt uitgerekt is er tijd om nog even op te laden voor een indrukwekkende finale. Deze begint al vroeg en verwacht geen zoete Valentijn-ballades vanavond. Het wordt harde synth-pop in een krachtige uitvoering van ‘Rock Love’. De 72-jarige veteraan rent en springt en haalt alles nog even uit de kast voor zover dat nog mogelijk is. Het is best gewaagd om het gevoelige ‘Hawking’ nu nog in te zetten maar het blijkt een geweldige zet om deze troef op dit moment te spelen. Het is een schitterende opmaat voor ‘The Want Of A Nail’, de machtige opener waarmee hij samen met Bobby Womack op ‘Nearly Human’ een geweldige indruk maakte. “Een opname waarmee een droom werd vervuld”, zoals hij later in een interview aangaf.
Zoveel jaren later blijkt deze bijzondere gebeurtenis nog altijd goed voor een hoogtepunt tijdens de live-show. Het is niet mogelijk om een verbijsterd publiek achter te laten maar de gezichten van de fans die de schermen laten zien, zijn veelzeggend. Plotseling begrijpt iedereen de keuze om dit album vanavond centraal te stellen en is het ook geen probleem dat er twee van de tien albumtracks achterwege blijven.
De band verlaat het podium maar niet voor lang. Bruce blijkt zijn een van zijn nieuwe schoenen te hebben gebroken en keert terug op sokken. De achtergrondzangeressen, waaronder Michele ‘Whats-her-name’, zelfs op blote voeten. De kop is er duidelijk af. De sfeer is ontspannen en uitgelaten. “Ok Buffalo, you know the words, show me your hands”, alsof hij ‘Hello It’s Me’ in het uitverkochte stadion van de Buffalo Bills speelt. Het krijgt nog een religieus karakter wanneer The Reverend Rundgren “What is your guiding light?” predikt en zich vervolgens afvraagt waarom we eigenlijk happy moeten zijn op een wereld in deze erbarmelijke staat. Op het forum dat tegelijkertijd met het optreden bezocht kan worden verschijnen plotseling termen als ‘Rundgren is GOD’. Na de uitsmijter ‘I Love My Life’ waarmee ook het album eindigt, is het afgelopen en heeft Todd Rundgren, “Buffalo, you’ve been so kind to us!”, zijn fans vanuit Chicago, Illinois op een meer dan aangename wijze ontzettend belazerd maar tevens een onvergetelijke avond bezorgd. Weinigen die daar zo goed mee weg komen….
Todd Rundgren’s 25-date “Clearly Human Virtual Tour” starts in Buffalo, New York on February 14th and finishes in Seattle on March 22nd. Visit the virtual box office at – http://toddrundgren.nocapshows.com
Todd Rundgren Clearly Human Virtual Tour
Feb 19: Virginia Beach, VA
Feb 20: Pittsburgh, PA
Feb 22: Cleveland, OH
Feb 23: Detroit, MI
Feb 25: Indianapolis, IN
Feb 26: Chicago, IL
Feb 28: Madison/Milwaukee, WI
March 1: Minneapolis, MN
March 3: Kansas City, MO
March 4: St. Louis, MO
March 6: Nashville, TN
March 7: Dallas, TX
March 9: Houston, TX
March 10: Austin, TX
March 12: Denver, CO
March 13: Salt Lake City, UT
March 15: Phoenix AZ
March 16: San Diego, CA
March 18: Los Angeles, CA
March 19: San Francisco, CA
March 21: Portland, OR
March 22: Seattle, WA
Geweldig! Dank jullie wel voor dit verhaal. Todd is geweldig!