Timo Gross Band
2 april 2011
Café Willemslok, Utrecht
Publiek Vreedenblues de grote winnaar bij de Timo Gross Band.
Tekst: Gerrit Harmsen / Foto’s: Marcel Wolthers
Zugabe, zugabe, zugabe, zugabe, voor de 2de keer dondert de roep om meer door het kleine Cafe in Utrecht. Please Timooo, one more song. Nog één keer komen de akoestische gitaar, de drumbox en de contrabas te voorschijn om de fijne avond af te sluiten als één grote bluesfamilie.
Een maand of tien geleden wat het al duidelijk dat de uit Duitsland afkomstige Timo Gross bij Vreedenblues zou optreden. Gelukkig bleek gister dat dit lange wachten ruimschots de moeite waard is geweest. Waar Timo, Frowin
Zoals altijd klinken rond 21.00 de eerste tonen en dan blijkt dat de band het volume vol open heeft gezet. Als volume zeurpiet staat het geluid wat mij betreft weer eens veel te hard, na wat opmerkingen gaat het volume iets naar beneden en veranderd het van te hard naar net acceptabel. Desondanks heeft Timo er daarvoor, tijdens een gitaar solo, al voor gezorgd dat de mensen geboeid staan te luisteren en het zelfs muisstil is om maar niets te hoeven missen van de sound die Timo uit zijn elektrische gitaar tovert waarbij dat volume knopje helemaal dicht staan. Een prima manier om gelijk duidelijk te maken, hier staat de band en wij eisen jullie aandacht op. Door de afwisseling die de 3 heren de hele avond weten neer te zetten blijft deze dan ook de hele avond aanwezig. Timo switcht van elektrisch en hard, naar zacht en subtiel en eindigt zijn eerste set met een aantal pure akoestische nummers. Gitaar, drumbox en contrabass, en spelen maar. Wanneer de band bij aanvang van set 2 zichzelf met dezelfde instrumenten midden in het café neer plant ontstaat er een grote kring om het 3-tal om maar niets te hoeven missen. Louter akoestisch blijken ze de zaal helemaal voor zich gewonnen te hebben.
Op naar de elektrische finale voor de rest van de avond. Swingen, meezingen, klappen, joelen, dat is wat deze heerlijke band voor elkaar heeft gekregen. Rond 23.30 kondigt Timo zijn laatste nummer aan en dan is de spanning al te voelen. De Willem Slokkers gaan het niet laten gebeuren dat dit echt de laatste song is. Zugabe, Zugabe, okay dan, na de cover Some Kind Of Wonderful sluit Timo af met het alom bekende Redhouse. En dan……..! Zugabe…
Voor de nieuwsgierigen, Timo, Frowin en Michael zullen de komende maanden regelmatig afreizen naar Nederland en ze zijn echt een bezoek waard. Met een beetje mazzel wordt het net zo’n feest als vanavond.
27 mei: Timo Gross Band – Bluescafe, Apeldoorn
28 mei: Timo Gross Band – De Piek, Vlissingen
Website artiest: www.timogross.com
Vreedenblues is zaterdag 7 mei weer terug met JennBlues als afsluiter van het seizoen.
JennBlues heeft een geweldige vrouwelijke bluesstrot aan het front, we kijken er nu al naar uit.
Inderdaad een prima afwisselend TIMO GROSS optreden http://www.youtube.com/user/Vreedenblues
Gerrit, we zijn het helemaal eens met elkaar. Zoals ik al zei in het versalg van zijn optreden in Der Schwarze Adler 2 weken geleden: prima band en zeker een bezoek waard!
Hallo luitjes, ik ben er dus toch inderdaad ook geweest, en heb toch wel wat opmerkingen moet ik zeggen, dus ik deel niet alles wat er in het verslag staat. Allereerst stond het geluid veel en veel te hard bij de eerste set, waarin wel meteen bleek trouwens dat we met een erg goed trio te maken hadden muzikaal gezien. de drummer en bassist spraken wat mij betreft boekdelen. Timo vond ik in het begon niet echt heel goed er uit komen. Het acoustische deel van set 1 sprak niet echt vond ik zelf, het idee was goed, maar werd niet meteen helemaal opgepakt, bovendien vond ik de stem niet echt geweldig moet ik zeggen, maar de samenzang later in de avond dan weeer wel.
Enfin set 2 werd dus een stuk beter onvangen, en dat kwam ongetwijfeld ook omdat het een stuk was vol gelopen denk ik. Timo had de smaak te pakken met het acoustisch spelen , dus knoopte hij er nog een stuk aan vast, maar nu wel met en brede aandacht van het publiek, wat zich rondom hem heen schaarde. het kwam een stuk beter uit de verf vooral ook. ja, en daarna het stevige gedeelte, geëlektrificeerd zeg maar, knalde de boxen uit, waar de gitaarlicks werkelijk om je heen gierden. geweldige gitarist vind ik trouwens ook, en er kwam een soort van bloemlezing voorbij van al zijn albums. de afsluiter Red house, bracht niet wat ik dacht, dat het zou hebben, bovendien klopte de tekst van geen kanten,helaas, iets wat toch dan eigenlijk niet kan.
De Bottomline is eigenlijk, dat ik het dus een beetje minder vond dan de rest waarschijnlijk, maar dat mag toch ook, De foto’s zijn leuk, en het verslag overigens ook, en het iniatief is zeker te prijzen van deze mensen. Helaas waren er ook mensen die de boel toch een beetje vergalden qua sfeer. Feit blijft ovberind dat dit wel een kanjer is, die zeker meer gehoord moet worden. de cd roadworms is daar een erg goed voorbeeld van. Frank
@ Frank, ik ben er klaar mee!! Te Hard staat er al dus dat is weer eens een zinloze aanvulling, gelukkig bleken bij de reacties van 70 andere na afloop jou versie NIET te delen. Weet wel dat ik een volgende keer bij jou aanwezigheid mn pen in de zak hou, je weet het toch altijd beter!! Zeker op je pik getrapt omdat je geen toezegging heb gekregen om bij Vreedenblues te mogen spelen….
Helemaal mee eens!