Supersonic Blues Machine ft. Billy Gibbons – TivoliVredenburg, Utrecht 9 Juli 2018
Na twee goed ontvangen platen waar een keur van gast gitaristen hun medewerking aan verleenden, zoals Eric Gales, Walter Trout, Steve Lukather, Warren Haynes en Billy Gibbons, was de verwachting groot bij de aankondiging dat Supersonic Blues Machine wederom naar Nederland zou komen. Als special guest werd Billy Gibbons aangekondigd. Verrassend was het echter dat niet Lance Lopez maar Kris Barras, de gitarist/zanger van dienst zou zijn.
Kris Barras is een redelijke nieuwkomer in de bluesrock scene, maar zijn CD ‘The Divine And Dirty’ is goed ontvangen maar wijkt qua stijl wel af van het werk van de Supersonic Blues Machine. Dat bleek ook wel die avond, door de geringe wissel werking tussen de band leden stond Kris Barras erg op een eiland. Ik was erg benieuwd hoe hij zich staande zou houden tussen al dat gitaar geweld op de CD’s. Over zijn zang capaciteiten zat ik minder in, met de zang van Lance Lopez kan hij zich gemakkelijk meten.
Tekst: Jos Verhagen / Foto’s: Marco van Rooijen. Bekijk alle foto’s in het fotoalbum Supersonic Blues Machine ft. Billy Gibbons. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Bij de opkomst van de band was het direct duidelijk Kris Barras moet nog duidelijk wennen aan de LA entourage en als een hillbilly tussen de als hippie uitgedoste mede muzikanten viel hij erg op. Hij en de band waren erg onwennig en hadden zeker drie nummers nodig om er in te komen en zo ook het zaal geluid, zeker de afstelling van de gitaren liet te wensen over en de drums stonden erg vooraan in de mix. Niet dat met het drumwerk iets mis was, wat dat betreft heeft Kenny Aronoff een geweldige staat van dienst. Maar vanaf het derde nummer Remedy, top nummer overigens van Warren Haynes, was Kris een beetje warm gezongen en volgde een fijne versie van L.O.V.E, met Serge Simic als zanger, wat trouwens ook zijn bijdrage was aan de CD ‘California Soul’.
De nummers deze avond waren gelijkmatig verdeeld over de twee CD’s ‘California Soul’ en ‘West Of Flushing – South Of Frisco’, een evenwichtige keuze.
De show kwam pas goed opgang met het funky Bad Boys met Serge Simic in een hoofdrol met de Talk box gitaar werk. Bij de Walter Trout bijdrage, Can’t Take It No More, pakte de duo zang goed uit. Het gemis aan gitaar kwaliteit was bij dit nummer het meest duidelijk. Goed was het dan ook dat ze met Elevate en zeker bij Hard Times lieten horen dat ze uit het juiste blues rock hout gesneden te zijn. Zeker Hard Times werd vol passie gebracht door Kris Barras, in de solo alles uit de kast halend op zijn rug spelend en met zijn tanden. Dit is wat het publiek graag ziet. Het is dan ook een nummer dat dicht bij zijn eigen werk ligt.
Hierna kondigde Fabrizio Grossi de special guest Billy Gibbons aan onder gejuich van het talrijke publiek, hij liet echter even op zich wachten want volgens de setlist zou hij pas over twee nummers zijn opwachting zou maken. Eenmaal op het podium straalde de routine van de man af en met een paar simpele gitaar bewegingen zette hij de zaal in vuur en vlam met de ZZ top kraker La Grange, luidkeels meegezongen door naar schat ik 500 kelen. Gevolgd door Dust My Broom en de twee nummers die Billy Gibbons voor Supersonic Blues Machine schreef, Broken Heart en de stamper Running Wiskey welke er goed in ging bij het publiek.
De afsluiter was zoals hij zelf aankondigde zijn eigen favoriet, Sharp Dressed Man, welke er ook gretig in ging bij het publiek. Na een korte pauze een lauwe toegift met Got My Mojo Working en Going Down. Persoonlijk had ik als toegift liever wat nog Supersonic Blues Machine nummers gehoord zoals Let it be of Bone bucket blues., of wat eigen werk van Kris Barras.
Kort samenvattend: de bijdrage van Billy Gibbons was goed en bracht de stemming er in. Genoten heb ik ook van Kenny Aronoff, wat een top drummer.! Kris Barras bleef muzikaal staande, en hoewel het verwachtte gitaar geweld er niet geheel uitkwam was hij voor mij de winnaar van de avond en kijk ik uit naar een optreden met zijn eigen band.
Set list:
1: I am done missing you
2: I aint falling again
3: Remedy
4: L.o.v.e.
5: Watchagonnado
6: The Stranger
7: Bad boys
8: Can’t take it no more
9: Elevate
10: Hard times
met Billy Gibbons
11: La Grange
12: Broken Heart
13: Dust my broom
14: Running whiskey
15: Sharp dressed man
Toegift
16: Got your Mojo working (Muddy Waters)
17: Going Down (Freddie King)
Band:
Kris Barras – zang en gitaar
Fabrizio Grossi – basgitaar en backing vocals
Kenny Aronoff – drums
Serge Simic – gitaar en backing vocals
Alex Alessandroni Jr – keyboards
The Supersonnets – backing vocals
Bekijk alle foto’s in het fotoalbum Supersonic Blues Machine ft. Billy Gibbons
We horen graag je mening! Voeg reactie toe