Ryan McGarvey
Rockfabrik Ubach-Palenberg (D)
16 Mei 2014
Tekst, foto’s en video’s: Walter Vanheuckelom in samenwerking met Rootstime.be
Meer foto’s zie fotoalbum Walter.
De zeer mooie en gezellige zaal van de Rockfabrik in het Duitse Ubach- Palenberg was op deze vrijdagavond goed gevuld op het moment dat de jonge Texaanse gitaar held Ryan McGarvey samen met zijn kompanen Sam Miller en Chris Hill het podium betraden. Er werd dadelijk van start gegaan met ‘Wish I Was Your Man’, een nieuw nummer dat op het nieuwe album van Ryan zal staan. Dat album zou één van de volgende dagen of weken verkrijgbaar moeten zijn. Dit stevig nummer ligt in het verlengde van het oudere werk op ‘Forward In Reverse’ en ‘Redefined’. Dwingende bas en drums en daar bovenop het fenomenale gitaarwerk met wat galm van McGarvey. En dat Ryan een echte gitaarvirtuoos is liet hij dadelijk zien en horen in het instrumentale ‘Texas Special’. Vliegensvlug vingerwerk over de hals van zijn Fender en daarbij de juiste snaren op het juiste moment beroerend. Het publiek waardeerde deze demonstratie en liet dat ook duidelijk merken. Daarna ging het terug een beetje ruiger met het opdwepende ‘Starry Night’. Dit is een typisch en heel herkenbaar Ryan McGarvey nummer met de nodige ingrediënten in. Het was tijd om de gitaar wat te stemmen want de snaren hadden al heel wat doorstaan, van dat ogenblik maakte de frontman gebruik om iedereen te verwelkomen en het publiek te vertellen hoe blij dat hij was om iedereen weer te zien tijdens deze Europese tour. Nadat de snaren weer perfect van toon stonden vroeg Ryan of het publiek van blues hield. Dat was inderdaad het geval en even daarna vulden de klanken van de wondermooie slowblues ‘Crying Over You’ de ruimte van de Rockfabrik. Ryan maakte gretig gebruik van de Wah Wah pedaal in ‘Watch Yourself’ even later gevolgd door een splijtende uitmuntende solo met zijn Fender.
Uit het laatst verschenen album ‘Redefined’ kwam ‘Pennies’. Dit nummer was nog niet zoveel live te horen. Waarom weet ik niet, want zowel op het album, als live is dit een klasse song. Tijdens het gezongen gedeelte is dit een vrij rustig nummer, maar tijdens het instrumentale barst deze song helemaal open. Sam speelt een lekkere groove op zijn vijf snaren bas en Chris geeft het beste van zichzelf achter zijn drum kit. De jonge frontman perst nog eens alles uit zijn instrument en het dankbaar publiek reageerde met een daverend applaus. McGarvey had de zaal al een hele tijd voor zich gewonnen. Als het goed is, vliegt de tijd jammer genoeg heel snel. Veel mensen schrokken dan ook dat Ryan het laatste nummer van de eerste set al aankondigde. Niet dat de band dadelijk van het podium zou verdwijnen, want McGarvey had voor deze afsluiter gekozen voor het bijna vijftien minuten durende ‘Blue Eyed Angel Blues’. Dit nummer heeft Ryan al in verschillende versies gebracht en altijd blijft deze parel ontroeren. Ook deze keer was het weer een andere versie, maar ook nu was het top. Wat de jonge gitaar virtuoos uit zijn zes snarig instrument toverde kunnen alleen de allergrootsten. De combinatie van vingervlugheid, intensiteit, gevoeligheid samenbrengen en die klasse via het geluid van je gitaar weergeven bracht iedereen in de Rockfabrik in vervoering. Genoeg stof om bij te praten was er dus wel, en daar is dan een pauze een geschikt moment voor.
Na een pauze is de sfeer nogal dikwijls weg, maar lang duurde dat niet in Ubach- Palenberg. De band begon met de rockblues ‘Joyride’. Ja, het werd een leuke rit en vele zongen het heel herkenbare refrein mee. Iedereen had het gevoel die in de eerste set heerste weer dadelijk te pakken, tot genoegen van de drie jongens op het podium die dadelijk weer hun klasse etaleerden. De band bleef het tempo hoog houden met ‘Downright Insane’. Hier maakte Ryan weer op perfecte wijze gebruik van zijn pedalen. Hij had zijn Fender geruild voor een Gibson, en deze klonk heel lekker met dat beetje galm in het geluid. ‘Blues Knockin’ At My Door’ is één van de beste nummers op ‘Redefined’. Deze song mocht natuurlijk niet ontbreken. De bottleneck even over de vinger gedaan en McGarvey liet horen dat hij ook op meesterlijke wijze slide kan spelen. Iedereen in de Rockfabrik was nu aan het bewegen op het ritme van deze opdwepende muziek. Nu was het de beurt aan twee nieuwe nummers ‘Memphis’ en ‘Give My Heart’. Deze twee songs zullen zeker op het volgende album van Ryan te vinden zijn. ‘Memphis’ straalde veel kracht uit door het ritme van de dwingende bas drum en de lekkere groove op de bas gitaar. ‘Give My Heart’ is een gevoelige slowblues met veel emotie gezongen. Daarna werd het ritme stevig opgetrokken en er werd stilaan naar de finale toegewerkt met ‘Never Seem To Learn’. Weer herkenden we dat opdwepende ritme dat niemand onberoerd laat. Ryan speelde hier weer opnieuw een splijtende solo met een vanzelf sprekend gemak.
De afsluiter werd zoals gewoonlijk het instrumentale psychedelische rockblues nummer ‘Mystic Dream’. In dit bijna twintig minuten durende, maar geen enkele seconde vervelende, nummer gaven Sam, Chris en Ryan nogmaals het beste van zichzelf. McGarvey haalde in deze slotsong alles uit zijn Gibson, wat er maar uit te halen viel. Bekijk het bijgevoegde filmpje maar. Speciale effecten door met de aan/uit knop intensief te vibreren, de snaren aantrekken en weer lossen. Niets is te gek voor deze Texaan. Het mooie eraan is dat het geweldig mooi klinkt en dat het bovendien nog mooi is om naar te kijken. Na een oorverdovend applaus van de volle Rockfabrik kon er niet anders dan een bisnummer komen.Het was een première voor Ubach- Palenberg, want het was de eerste maal dat Ryan met deze band de Rory Gallagher cover ‘A Million Miles Away’ speelde. Vroeger stond dit nummer regelmatig op de setlist. McGarvey heeft deze song in een eigen jasje gestoken, en zonder afbreuk te doen aan het origineel mag ik toch zeggen dat deze versie anders is, maar toch even goed is als deze van Rory. De frontman begon alleen aan het nummer, na twee minuten kwamen Chris Hill en Sam Miller hem vervoegen om samen een fantastisch einde aan dit super concert te breien. Strakke drums begeleidden de zinderende gitaar van de Texaan. Toen de band definitief het podium verliet bleef het applaus nog heel lang voortduren. Het was weer puur genieten van het talent van Ryan McGarvey. Eens te meer bewees hij dat alles heeft om het te maken. Wie hem tijdens deze Europese tour nog wil zien zal spijtig genoeg naar Duitsland of Engeland moeten. Hopelijk komt er voor eind augustus nog wel een Belgisch of Nederlands optreden bij op de lange lijst.
Meer foto’s zie fotoalbum Walter
Ryan McGarvey RockFabrik Ubach Palenberg 16 mei2014 Mystic dream
3Ryan McGarvey RockFabrik Ubach Palenberg 16 mei2014 Pennies
5Ryan McGarvey RockFabrik Ubach Palenberg 16 mei2014 Downright insane
8Ryan McGarvey RockFabrik Ubach Palenberg 16 mei2014 Million miles away
Wederom een prima en duidelijk verslag van deze geweldige gitaarbeul. Ik persoonlijk kan er in ieder geval geen genoeg van krijgen. Bedankt Walter Vanheuckelom voor het verslag en de foto’s , en retlawv voor het uploaden van de filmpjes. ♪♫
Walter en retlawv zijn dezelfde persoon Adjuh. Ik krijg ook niet genoeg van deze gitaarbeul.
Haha , weer wat geleerd dus. Ik had je naam nog nooit omgedraaid, maar nu je het zegt . Zie je filmpjes dus regelmatig voorbijkomen op youtube , en geniet elke keer weer van de HD kwaliteit . Helemaal Top. Mijn Gratis Tip : Ga vooral zo door. Spread the word and keep the blues alive. Nogmaals bedankt.
Bedankt Adjuh, dat ga ik zeker blijven doen.
Topwerk weer Walter! Je was me net voor met het verslag van Ryan. Joachim Brookes van http://www.rocktimes.de schrijft van de show in Groesbeek een verslag en dat mocht ik vertalen voor BM.Jouw verslag scheelt mij een hoop werk………..
Van een prima artiest als Ryan kan er nooit een verslag teveel zijn Andre. Bedankt voor je reactie.