Ryan McGarvey
(band: Carmine Rojas & Christopher Antoine Hill)
DRU Cultuurfabriek, Ulft
23 september 2016
De avond wordt geopend door een flinke portie bluesrock van het gedreven trio Joost de Lange Rock/Blues Experience. Sinds de oprichting eind 2010 heeft de band reeds vier albums uitgebracht en toert veelvuldig door Nederland en België. Joost de Lange laat met zijn gitaarspel horen en zien het snarenspel op zijn Fender uitstekend te beheersen. De mannen brengen fijn eigen werk en een enkele cover ten gehore en de vette gitaarsolo’s vliegt het publiek om de oren. Samen met het stuwende spel van de ritmesectie, bassist bassist Mitchell Goor en drummer Ramses Donvil zorgt dit voor een uitstekende opwarmer!
Na het korte en stevige voorprogramma van Joost De Lange is het de beurt aan Ryan McGarvey. Sinds de release van zijn laatste cd “The Road Chosen” in oktober 2014, toert Ryan met zijn band in verschillende samenstelling bijna onafgebroken door de US en Europa. En gelukkig zit Nederland ieder jaar trouw in zijn programma. Vanavond voor het eerst in DRU Cultuurfabriek te Ulft. Een zeer aangename intieme zaal waar de muziek goed tot zijn recht komt.
Tekst Edwin Birkhoff / Foto’s: Nineke Loedeman
Ryan heeft sinds zijn debuut cd in 2007 een verzameling aan internationale onderscheidingen bij elkaar geschraapt. En terecht! Van een 19 jarig talent inmiddels uitgegroeid tot een gevestigde naam in het circuit. Zijn door Jimi Hendrix en door Stevie Ray Vaughan geïnspireerde stijl van spelen heeft vele gevestigde artiesten, zoals Eric Clapton, Joe Bonamassa en Kenny Wayne Shepherd al verleid om samen met hem het podium te delen. Het is dus ook geen verrassing dat de legendarische bass legende Carmine Rojas hem dit jaar vergezelt. De lijst van artiesten waarmee Carmine gespeeld heeft is oneindig lang en het zou heel goed kunnen zijn dat dit de toch al sterke performance van Ryan nog een boost geeft. Het enthousiasme van Carmine is aanstekelijk en Carmine spoort Ryan en drummer Christopher Antoine Hill een aantal malen aan om er nog een schepje bovenop te doen. En dat gebeurt dan ook!
Waar de avond redelijk strak en zakelijk opent. lijkt het alsof Ryan los komt bij “Texas Special”, een heerlijke shuffle in de stijl van Stevie Ray Vaughan. Dit blijkt in de direct daaropvolgende prachtige uitvoering van “Prove Myself”, een nummer met een heerlijk onderliggende bass lijn die je als toeschouwer al snel diep van binnen voelt. Waar Ryan toch al niet bekend staat om het afraffelen van zijn songs begint hij hier mooi ingetogen, waarna hij de extremen weet te vinden in een extatische opbouw van het nummer.
Wat volgt is een mooie gevarieerde avond, waarbij de ballad, soms “popachtige” blues In “My Heart To You” bijna alle jongere en oudere stelletjes in de zaal dwingt tot langzaam heupwiegen al dan niet in combinatie met een verliefde blik en aanraking. In de nieuwere nummers “ Drunken Dreams” en “Break My Heart” blijkt veel van de grote veelzijdigheid van Ryan die traditionele blues riffs weet in te bakken in een stevige bluesrock.
Het meeslepende “Joyride” en meer stevige “Memphis” stoomt iedereen klaar voor “Mystic Dream” Niet alleen voor de aanwezigen die dit voor het eerst zien, maar eigenlijk voor iedereen volgt het onvermijdelijk gebiologeerd toekijken bij de traditionele afsluiting waarin een foefje Kashmir van Led Zeppelin in is verwerkt. Onmogelijk om bij deze uitvoering niet alles om je heen te vergeten.
In vele encores bij vele artiesten speelt Jimi Hendrix een prominente rol, zo ook bij Ryan, maar wel met een wat minder vaak gebracht “Spanish Castle Magic”, dat voor mij het perfecte toetje van een geslaagde avond is.
Overigens is het twee jaar na de release van “The Road Chosen” wel de hoogste tijd voor een nieuw album, dat volgens hem deze herfst zou moeten uitkomen.
Website Ryan McGarvey
Prima verslag Nineke Loedeman en ook jouw foto’s mogen er ook zeker wezen, Was vrijdagavond ook van de partij bij poppodium Dru in Ulft zoals je hebt gezien en moet eerlijk zeggen dat deze locatie zeker voor herhaling vatbaar is. Wat mij wel opviel , dat het stemgeluid van Ryan Mcgarvey een stuk beter is dan vier jaar geleden. Beide bands hebben het publiek vermaakt met hun gitaarkunsten. De volgende keer dat ik zeker weer naar dit poppodium Dru in Ulft ga is op 22-04-2017 want dan treedt Eric Steckel daar op.
Mooi verslag en heel mooie foto’s. Toplokatie, goed geluid, goede interactie tussen artiesten en organisatie tijdens soundcheck en optreden en heel mooi dat Joost de Lange de intro voor Ryan mocht verzorgen. Had alleen gehoopt dat Joost eindelijk eens een song met Ryan samen zou doen. Zou goed zijn voor de goodwill en public relations van beide artiesten. Voor mij de 107de keer Ryan McGarvey, maar hij verveeld nog steeds niet en het is mooi te zien hoe de loyale fanbase telken male weer aanwezig is. Nice band attracts nice people. Ga verslag ook delen op mijn facebook.
Ben het helemaal eens met de stelling van Fons, het wordt eens tijd dat Ryan samen met Joost een song samen doen. Ieder heeft zijn eigen gitaarspel steil, maar als er een volgende keer komt wordt dat de derde sessie dat ze samen optreden. Jammer dat Ryan Mcgarvey af en toe sterralures heeft en het bevreemdt mij dat hij meer in Europa optreedt dan in zijn eigen land
Euhmmmm… welke sterallures bedoel je? Zó krijg je nou rare praatjes de wereld in.
helemaal eens met Bibi: wars van sterallures deze geweldige gitarist/entertainer – heb hem van heel dichtbij meegemaakt en hij was heel aimabel – werd toen aangevoerd in een oude bestelbus…