Ryan McGarvey
Spirit of 66, Verviers
3 Juni 2013
Tekst, foto’s en video’s: Walter van Heuckelom, ism Rootstime.be
Voor meer foto’s, zie fotoalbum Walter
Maandag 3 juni was Ryan McGarvey de jonge Amerikaanse gitaargod uit Albuquerque te gast in de Spirit Of 66 in Verviers. Gelukkig had Francis deze band naar België kunnen halen voor het enigste optreden in ons kleine landje gedurende deze vierde Europese tour die tien landen aandoet en meer dan vijftig concerten op de agenda heeft. Onbegrijpelijk want de Ryan McGarvey Band is echt top in zijn genre. Zojuist werd Ryan McGarvey nog gekozen tot beste nieuw talent in het gerenommeerde Guitar Player magazine. Al kennen de kenners Ryan McGarvey al veel langer. In 2007 had deze jongen op twintigjarige leeftijd al een top debuutalbum “Forward In Reverse” uitgebracht. In 2010 werd hij met een wedstrijd uitgeschreven door Ernie Ball uit meer dan 4000 bands gekozen om op Eric Clapton zijn Crossroads festival te komen spelen en in 2012 bracht hij het succesalbum “Redefined” uit.
Het begon allemaal toe Ryan op tweejarige leeftijd een speelgoed gitaar kreeg van zijn vader Pat, die toen in een paar bands zat die vooral classic rock speelden. Pat pushte zijn zoon niet maar Ryan had duidelijk veel zin in dat gitaartje. Zodanig dat hij op de leeftijd van zeven een andere en betere gitaar kreeg van zijn vader. Trots oefende Ryan op deze nieuwe gitaar zonder gedwongen te worden. Op een bepaald moment komt hij zo fier als een gieter naar zijn vader om te tonen wat hij al kon. Ryan speelde voor zijn vader een stukje van “Barracuda” een nummer dat toen een grote hit was voor de groep Heart. De vader apetrots natuurlijk. Volgens Pat McGarvey is Ryan vanaf toen zich echt gaan toeleggen op het gitaarspelen en al vrij vlug kon hij het beter dan zijn vader. Nu zoveel jaren later is vader Pat McGarvey nog steeds van de partij tijdens een concert van zijn zoon. Tijdens de sound check is hij nog steeds heel belangrijk voor de band, want hij is de man die luistert en die zegt nog een beetje meer of minder galm of andere van die bepalende details. En Pat evenals Ryan, Justin en Logan nemen hun tijd, het moet perfect zijn.
00014 Ryan McGarvey Spirit of 66 Verviers 3 juni 2013 – Downright insane
00015 Ryan McGarvey Spirit of 66 Verviers 3 juni 2013- Texas Special
De Spirit Of 66 was gezellig vol met enthousiaste mensen toen Ryan, Justin en Logan om 20h30 het podium bestegen. Er werd dadelijk stevig van wal gestoken met “Blues Knockin’ On My Door”. Een nummer met stevige en strakke drums en bas en een galmende Gibson die de heerlijkste klanken voortbrengt. Tegen het einde van dit nummer kreeg Justin McLauchlin problemen met zijn nieuwe vijf snaren bas van Lakland. Maar deze band is zo sterk, dat ze daar heel rustig onder blijven. Ryan en Logan spelen rustig door terwijl Justin het probleem probeert op te lossen. Het probleem is blijkbaar niet op te lossen en top roadmanager Manni Kusters is al onderweg om Justin’s reserve gitaar te halen. Vanaf song nummer drie is de band terug een trio. De typische Ryan McGarvey sound klinkt door de boxen wanneer “Downright Insane” gestart wordt. De DW drums van Logan Nix Miles klinkt strak en kort, en hij is een meester met de cimbalen. De Gibson klinkt heel vettig en de galm met de Wah Wah pedaal doet deze gitaar zowaar nog veel beter klinken.
Tijd voor iets rustiger nu met “Crying Over You”. Ryan heeft ondertussen de Fender in de handen genomen en speelt deze slowblues op een integere manier. Zijn stem klinkt echt zeer sterk en geloofwaardig. Het publiek staat aan het podium gekluisterd en luistert heel aandachtig naar dit prachtig stukje muziek. Na de solo krijgt Ryan dan ook een verdiend en stevig applaus. Tussendoor vertelde Ryan ook dat hij het erg leuk vond om te spelen in de Spirit Of 66. De band is zover van huis zei hij en nu net boven hun hoofd staat de route 66 uitgebeeld met daarop ook hun thuishaven Albuquerque en dat geeft een heel speciaal en goed gevoel volgens de frontman. Het is trouwens al de derde keer dat hij in deze muziekclub te gast is. Toen was het tijd voor de favoriete shuffle blues song van Ryan en omdat hij uit Texas komt heeft hij het nummer “Texas Special” genoemd. Een beginnend gitarist moet zeker niet aan deze song beginnen. Je kunt met je ogen de vingers van Ryan bijna niet volgen, zo vlug gaan deze over de hals van zijn Fender. Ondertussen wordt hij stevig aangemoedigd door het uitzinnige publiek die dit wel weet te waarderen. Terug de Gibson omhangen en terug naar de typische sound van Ryan McGarvey met “Watch Yourself” en “Starry Night”. Justin bespeelt zijn vijfsnaren bas even indrukwekkend als Ryan zijn Fender. Ryan beschikt met Justin en Logan over een zeer sterke en betrouwbare ritme sectie.
Het hoogtepunt van de eerste set moest toen nog komen met het nummer dat hij als laatste gereserveerd had. Ik denk dat ik de muziek van Ryan redelijk tot heel goed ken. Heb hem al meer dan twintig keer live gezien tijdens zijn vier Europese tours. Maar wat hij met “Blue Eyed Angel Blues” bracht in de Spirit Of 66, neen dat had ik nog nooit gehoord. Meer dan vijftien minuten heerlijke topmuziek. Dit was echt genieten. Ryan’s gitaarspel was zo gevarieerd en zo subliem dat woorden te klein zijn om werkelijk te zeggen hoe super het was. Ook de basgitaar van Justin deed je buik trillen van puur genot. Een oorverdovend applaus kregen de drie jongens na afloop, en volgens Ryan moest het beste nog komen in set twee. Tijdens de pauze werd er druk gepraat over de kwaliteiten van deze band. En dat ze indruk gemaakt hadden zag je dadelijk in de verkoopstand waar de cd’s als zoete broodjes van de hand gingen.
00017 Ryan McGarvey Spirit of 66 Verviers 3 juni 2013- Blue eyed angel blues
Een half uurtje later werd er gestart met mijn favoriete nummer uit “Redefined”. “Never Seem To Learn” is een uptempo bluesrock nummer waar je niet stil kan op blijven. Het aanstekelijk en steeds terugkerend gitaarrifje maakt het nog mooier. De Gibson brult weer als nooit tevoren, gewoonweg subliem. Nog zo’n sterk nummer uit dat zelfde album is “My Sweet Angel”. Als het meisje waarover hij zingt zo mooi is als het nummer dan is ze bovenaards mooi. Ryan zingt deze song heel sterk en met heel veel emotie in zijn stem. In het refrein neemt de Gibson gewoon die emotie over. Voor mezelf een heel speciaal en heel onverwacht moment was toen Ryan aankondigde dat ze speciaal voor mij “Not Enough Whiskey” zouden spelen. Dit is een nummer dat hij zeer zelden speelt en dat ook niet op cd staat. Een slowblues met een slepende gitaarsolo die echt tot in je ziel kerft. Mijn avond kon niet meer stuk en blijkbaar was ik niet alleen met dat gevoel aan het applaus te horen. Bij de eerste tonen van “Joyride” begonnen de aanwezigen spontaan ritmisch in de handen te klappen. Het dwingende ritme en knap refrein doen hun werk. En er volgen nog meer verrassingen. Zo vertelde Ryan dat hij in Duitsland de mensen ontmoet had van Duesenberg gitaren tijdens een show. Die waren onder de indruk van het concert en ze nodigden Ryan, Justin en Logan uit om een kijkje te komen nemen in hun fabriek. Daar kreeg Ryan McGarvey een Duesenberg Lapsteel gitaar cadeau van de directeur van Duesenberg. Hij is er erg fier op en gebruikt ze nog niet zoveel. Hij kan er wel op spelen omdat hij thuis ook een Lapsteel gitaar heeft. Maar hier in de Spirit Of 66 wil hij heel graag een paar nummers spelenop deze speciale gitaar.
Het eerste is “Right In All The Wrong Ways”. De slide klinkt bijzonder goed in deze song en je merkt dat Ryan er ook veel plezier in heeft om met deze gitaar te spelen. Dan volgt er nog een instrumentaal nummer waar Ryan zich helemaal in laat gaan. Maar hij niet alleen Logan martelt zijn drum op een perfecte manier en De vingers van justin spelen met de vijf dikke snaren van zijn basgitaar terwijl hij bekken trekt naar Fons, de fotograaf die natuurlijk in zijn nopjes is. Wat was dat genieten zeg, spijtig genoeg was het ook het einde van het concert. Heel de zaal riep dat ze meer wilden en stampten met de voeten. En ja ze kregen meer, De Ryan McGarvey Band kwam terug om hun meest opdwepende song te brengen. “Mystic Dream” is een opdwepende psychedelische bluesrocker. Volledig instrumentaal, vol met ritme wisselingen en wel twintig minuten durend, maar geen enkele seconde vervelend. Ryan McGarvey gebruikt elke millimeter op zijn gitaar en krijgt er de meeste onwaarschijnlijke fantastische geluiden uit. Op het laatste is hij alleen nog gitaar aan het spelen met de schakelaaren de snaren op de hals. Hij schuift de schakelaar zo vlug op en neer dat je een heel speciaal vibrerend geluid krijgt. Toen ik de Spirit verliet stonden er buiten nog steeds mensen die maar steeds niet konden begrijpen wat die Ryan McGarvey allemaal kan. De Ryan McGarvey Band komt terug naar Europa in oktober of november. Ryan beloofde alvast dat hij dan terug zou komen naar de Spirit Of 66 in Verviers.
00021 Ryan McGarvey Spirit of 66 Verviers 3 juni 2013 right in all the wrong ways
We horen graag je mening! Voeg reactie toe