Robbert Fossen & The Electric Men
‘t Vermaeck, Rijen
20 maart 2016
Het is de vuurdoop van een nieuw Robbert Fossen project. Naast de bekende formatie Fossen & Struijk band en Memphis Soul Stew stort Robbert Fossen, zang en gitaar, zich op A tribute to Muddy Waters met The Electric Men. De Men bestaan uit Thomas Toussaint, harmonica, Dave Warmerdam, piano, Lothar Wijnvoord, gitaar, Lars Hoogland op bas en Lars Hoogland op drums. Afgezien van Thomas bestaat de band uit jonkies van Dave (15) tot Lothar (19).
Tekst en foto’s: Bert Lek. Alle foto’s: album Tribute To Muddy Waters
In januari maakten de jonkies al hun debuut met de Soul Stew, hoewel dat project wat minder vlot liep in de uitvoering door gebrek aan tijd vooraf. Voor dit project werd er druk gerepeteerd en was er zelfs een geslaagde try-out bij café Red Kees in Leimuiderbrug enkele weken terug.
Robbert kondigt van tevoren aan dat de nummers van Muddy Waters een eigen bewerking krijgen, maar dat is niet waar en ook niet erg, aangezien het de ijzersterke nummers van Muddy zijn die we vanmiddag horen. Bovendien is de setting ook gelijk aan de Muddy’s band zoals ik hem de laatste jaren zag op het North Sea Jazz festival in Den Haag. Ook de opkomst van de band is gelijk aan de beroemde Chicago band. Eerst de bandleden en na de intro de meester, in dit geval Robbert, ook zittend zoals Muddy dat op het einde van zijn carrière deed.
Dave Warmerdam heeft dezelfde harde aanslag als Pinetop Perkins. Hij neemt de vele pianosolo’s moeiteloos voor zijn rekening, swingend of ingetogen. Het maakt hem niets uit. Lothar Wijnvoord ziet er zelfs uit als Bob Margolin en vervult zijn rol als tweede gitarist prima. Bij Caldonia is hem een kleine en bij Long Distance Call een grote, lekker heftige gitaarsolo gegund, waarmee hij terecht de aandacht trekt. De beide Larsen Hoogland, als rhythm sectie, doen wat ze moeten doen: de boel adequaat begeleiden. De bassist onverstoorbaar als Bob Stroger en de drummer roffelt met een vette glimlach als Willie “Big Eyes” Smith.
De tweede set is losser dan de eerste. Het bekende nummer Nineteen Years Old is het breekpunt. Hierin wordt alle schroom door de jongemannen van hen afgeworpen. Robbert en Thomas zien dat het goed is. Thomas gooit er nog maar eens een Jerry Portnoy solo tegen aan. De rest van het eerste concert wordt vooral door de vrouwelijke toeschouwers dansend doorgebracht en mag de band terecht twee toegiften geven: het minder bekende Electric Man en Everything’s Gonna Be Alright.
Hopelijk krijgt dit mooie debuut een goed vervolg door meer optredens, maar het is vooral mooi om te zien dat deze jonge gasten de blues levend willen houden.
Kijk hieronder ook naar enkele video impressies:
Gisteravond bluesband Robbert Fossen & Electric Man zien en horen optreden tijdens Bluesfestival in Hoogeveen. Fantastische band en ongekend goed!
Super avond gehad, tot de volgende keer!