Michael Katon en Rob Orlemans – De Beurs, Tiel, 23 mei 2015
Tekst en foto’s: Bert Lek. Meer foto’s album Bert Lek
Kosten nog moeite zijn er gespaard om deze Knock Out Boogie Tour tot een succes te maken. Piet Tromp, bassist in de band van Rob, Half Past Midnight, heeft een prachtig doek ontworpen met de namen van Michael en Rob en de naam van de tour. De Marshall-versterkers en de borden met M.K. Boogie from Hell zijn overgebracht uit Duitsland. Adriaan Keij, vriend van Rob heeft voor Rob dezelfde borden met RO gemaakt, (eerst wil Rob er niet aan om ze voor zijn Marshalls te zetten, waar hij zo trots op is; red.).
Een uitstekende eigen geluidsman, die tevens tourmanager is en een aantal roadies, geplukt uit de beste platenzaak van Nederland (Triple J records in Tiel), maar ook een man voor het podiumlicht, die in het begin van het concert het fijn vindt om enorme rookwolken de zaal in te blazen en met zijn vingers niet van de lichtknoppen kan afblijven en een wedstrijd met de twee gitaarvirtuozen doet wie het snelste is. Gelukkig krijgt de beste man halverwege het concert kramp in zijn vingers, wordt door een van de roadies de stekker uit de rookmachine getrokken en kunnen de bezoekers weer normaal ademhalen en hun zonnebril afzetten. De opkomst is gewoon erg goed. Alle hardrockers uit de Betuwe zijn vanavond aanwezig in de bovenzaal van de Beurs, waar in het verleden meerdere legendarische concerten plaatsvonden. Beneden in het café-gedeelte kletst de plaatselijke jeugd bij op deze zaterdagavond. Niemand heeft last van elkaar.
Om even na kwart voor tien betreden Michael Katon, zang en gitaar en Rob Orlemans, zang en gitaar het podium. Zij worden terzijde gestaan door Half Past Midnight, de band van Rob en dat is, naast de eerder genoemde Piet Tromp, Ernst van Ee op drums. Rob trapt af met Get Yer Boogie On. Zoals je mag verwachten lekker stevig met de meeste gitaarsolo’s van de man uit Tiel. Daarna is het de beurt aan Michael met JL Boogie. De rolverdeling is al gauw duidelijk: Michael geeft het tempo aan en wanneer er gestopt moet worden, want dat gaat in het begin nogal eens mis met Rob. Die wil nog graag een paar akkoordjes extra aanslaan. Rob zorgt voor het visuele spektakel.
Bij Highway Of Love, de titelsong van zijn laatste cd, brengt Rob dit dichter bij het publiek. In het nummer Monkey Tail maakt Rob zijn gebruikelijke rondje door het publiek. Tot grote hilariteit van verschillende bezoekers proberen anderen snel met hun gsm een foto te maken, maar in hun zenuwen kunnen ze zo snel de app niet vinden en dan is Rob al weer terug op het podium, waar Michael lichtelijk verbaasd toekijkt. Hij komt niet verder dan een bezoekje bij Piet en een goedkeurende blik richting Ernst, die leuke goocheltrucjes doet met zijn drumstokken.
Samen met Ernst vormen zij een ijzersterk duo. Helaas zijn er voor beiden vanavond slechts korte solo’s weggelegd in Hear Me Callin’ van Ten Years After. Het is wel jammer dat er weinig echte gitaargevechten zijn tussen de duivel en Flipje. Misschien in de volgende tour in september, als beide mannen meer aan elkaar gewend zijn. Wel is er een samenzang tussen die twee in Monkey Tail. Na anderhalf uur is het publiek knock out, maar dankzij Theo “Triple J” Jansen, die de mensen aanspoort om ‘more’ te roepen, worden er met Love Me Baby en Bo Diddley nog twee songs uitgeperst.
Niet gaan alléén de bezoekers verdoofd en tevreden naar huis, ook Michael. Uit handen van John van Empel, voorzitter van de stichting Culemborg Blues, krijgt hij het boekje Twintig jaar Culemborg Blues, waar hij ook in staat. Tenslotte was hij daar de hoofdact in 2009.
Websites: http://katon.com/ en http://www.halfpastmidnight.nl/
De Duivel en Flipje……gheghe
Ja, Katon was duidelijk meer aanwezig….maar was een mooi optreden samen. Ik heb ervan genoten.
Het was een fantastisch optreden
Bedankt mannen voor deze geweldige avond.
Ik hoop op een vervolg