Waar vele zalen zich het hoofd breken hoe we omgaan met de crisis, heeft de Groene Engel in Oss de koe bij de horens gevat en een programma in elkaar getimmerd wat mogelijkheden zou gaan bieden om weer open te gaan. Door een aantal artiesten tweemaal op één avond voor 30 personen te laten optreden, kan er gehoor gegeven worden aan de vraag naar echte live optredens.
Tekst: Jos Verhagen / Foto’s: Eline Pomp. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Het moet gezegd worden: ze hebben hun best gedaan om er iets moois van te maken. Door de band te verplaatsen op de vloer waar normaal het publiek staat en het publiek te verplaatsen naar de aanwezige tribune, en het podium en het geheel een mooie aankleding te geven, werd er een soort van stadion gevoel verkregen.
Voor de geluidsmixers kan ik me voorstellen dat het in deze opzet een uitdaging is het geluid goed voor elkaar te krijgen, zeker bij het drumstel zit je er toch boven als het ware. Het geluid en het licht alles was goed verzorgd. Marcel Scherpenzeel deed met zijn band de rest.
De twee sets waren identiek waarbij de tweede werd uitgebreid met een toegift van Laundromat en Country Mile. De set opende met Tore Down, een nummer van The G-men bootleg series en een verrassende opening. Om te vervolgen met Mississippi Sheiks (Photo Finish) en Do You Read Me (Calling Card). Bij de klanken van Million Miles Away veerde de zaal op, dit by far een van de populairste nummers van Rory doet het altijd goed. Met Tattoo’d Lady deed Marcel er nog een tandje bij en pakte hij verrassend door met What’s Going On, de kraker van Rory’s eerste band Taste. De set sloot af met het mooie Shadow Play en afsluiter bij uitstek Bullfrog Blues, twee nummers die de Rory fans ook wel kunnen waarderen.
Toch moet het voor een muzikant vreemd zijn om twee keer kort na elkaar dezelfde set te spelen, maar het spelplezier spatte er van af. Zeker drummer Damian de Weerd gaf zijn drumstel een flink pak slaag, blij denk ik om eindelijk weer eens lekker uit te halen. Vet ondersteund door de rollende bas van Bobby Jacobs nam Marcel het voortouw in een kort maar vanwege de crisis memorabel concert.
Op zondag 14 juni jl., de sterfdag van Rory Gallagher, was Marcel met zijn band ook te zien bij het streamed mini Rory festival op Youtube. Een mooie hommage aan een groot artiest.
geweldig idee !!!
Helemaal met je eens Jos. De band had er zin in, dat zag je en hoorde je. Superoptreden en top georganiseerd door de Groene Engel. Compliment aan allen!