Little Boogie Boy
Zaterdag 8 januari 2011
Vreedenblues – Café Willem Slok, Utrecht

Tekst: Imco Ceelen / Foto’s: Marcel Wolthers

Na een ongelooflijk heerlijk jaartje live blues in het kleine maar zo gezellige Willem Slok, ontmaagden we 2011 met een zeer bekwame Nederlandse bluesman.
Wie durft te beweren dat we geen authenticiteit in ons land hebben als het gaat om muzikanten die de Blues weten te dragen in de traditie van onze Amerikaanse voorbeelden, slaat wat mij betreft de plank volledig mis.
Dat ervoeren ook de bezoekers van de Vreedenblues avond in Utrecht als geen ander, toen Hein Meijer a.k.a. Little Boogie Boy, bijgestaan door zijn vaste en zeer vakbekwame basgitarist Jan den Boer om 21:00 van start gingen met, wat later bleek, een zalige avondje roots’n’blues.

Tijdens Jazz in Duketown in ‘s-Hertogenbosch, heb ik Hein voor het eerst zonder zijn vaste band zien optreden en wist onmiddellijk dat dat goed onthaald zou worden door het selecte gezelschap bluesjunkies in Utrecht.

Little Boogie Boy

Al vanaf het begin van de eerste set, weten Jan en Hein iedereen tot het gaatje te boeien door heerlijk ontspannen door hun, met chicago-sound doorspekte, semi-akoestische repertoire heen te rollen. Het ene nummer vloeit naadloos over in het volgende waarbij ze het publiek nauwelijks de kans geven om hun een welverdiend applaus toe te doen komen.
Op die manier ontstaat er al snel een vertrouwde “Jukejoint” sfeer waarbij het publiek, ondanks dat de muziek op een respectabel volume wordt gepresenteerd, zich uiterst aandachtig en respectvol uit jegens het duo. Dit toont wederom aan dat niet alles hard-harder-hardst neergezet hoeft te worden om een indruk achter te laten bij de bezoekers van een live-evenement. De enige ingrediënten die je nodig hebt is publiek dat speciaal komt voor een avondje muziek en artiesten die ze dat maar al te graag willen geven.
Zo af en toe worden er tussen de beide heren mondeling wat akkoorden uitgewisseld, waar Jan den Boer zijn houvast prima in weet te vinden. Daardoor krijg ik nog eens extra respect voor deze bassist die nergens merkbaar een steek laat vallen ondanks het fijne, losse karakter van de nummers.

Met zijn, licht hese, met blauwe noten uitgeruste stem en zijn, naar mijn mening, terechte Dutch-Blues-Award-genomineerde gitaarspel weet Little Boogie Boy de avond waanzinnig lekker tot het einde te dragen.

Little Boogie BoyEr staan nog steeds twee, met snaren en hals uitgeruste, sigarenkistjes op het podium en lichte paniek breekt er bij me uit. Aangezien ik er naar uitgekeken heb om deze zelfbouw gitaren in actie te zien vraag ik vlak voor de afkondiging aan Hein of hij er nog iets voor voelt om een nummertje cigarbox weg te geven. Hij fluistert me toe dat ze niet gestemd zijn, ik zie geen probleem en maak een verlengd afkondigingspraatje om hem wat tijd te geven. Het publiek is ook geduldig en wordt al gauw beloond met een knallende toegift. Zo zie je maar weer, het maakt niet uit of je een gibson van 4800 euro bezit of een gitaar maakt uit een aantal sympathieke stukjes wegwerphout, de ware muzikant weet overal, zonder blikken of blozen, muziek uit te toveren.

Met die klanken nemen we dankbaar afscheid van het duo en treuren wederom dat de stekker er voor twaalven uit moet. We zijn niet al te neerslachtig, aangezien we met z’n allen weten dat volgende maand, er gewoon weer een avond Vreedenblues zal zijn, zoals iedere eerste zaterdag van de maand tot aan de zomer. Op 5 februari zal Bluesmotel zich van haar beste kant laten zien en ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat ze er enorm veel zin in hebben.

Little Boogie Boy

Ook hebben we en verassing voor alle trouwe bluesjunkies: op 19 februari zal er een extra optreden van Lightnin’ Guy & the Mighty Gators plaatsvinden wegens het eerder wegvallen door barre weersomstandigheden.

Wil je wat extra informatie over het Vreedenblues initiatief kijk dan even op: www.willemslok.nl/vreedenblues


Ook op Blues Magazine ...