Laurence Jones Band – Metropool, Enschede 13 november 2019
In een uitverkochte zaal met ruim 300 mensen begint de band met het nummer Stay van de nieuwste cd. Het is een vrolijke song met een heerlijk ritme en zet meteen de toon voor de show. De levendige uitstraling van Laurence Jones en het directe, vrolijke contact met het publiek zorgen ervoor dat het publiek direct zeer enthousiast bij de show betrokken is. De zang van Laurence is zeer helder en de samenzang met toetsenist Bennett Holland en achtergrondzangeres Abbi Adigun-Hameed klinkt erg goed. Op dezelfde voet gaat het verder met I’m Waiting en een grote rol is hier weggelegd voor de excellente toetsenist Bennett Holland, die ook nog een mooie uitstraling heeft tijdens zijn spel. Aan de basgitaar vinden we de nieuwe aanwinst Jack Alexander Timmis, die met een schat aan ervaring en kennis een nieuw geluid aan de band toevoegt met zijn uitstekende spel. Zijn rustige uitstraling is slechts schijn, zijn spel is stuwend en vol power! Drummer Phil Wilson houdt de groove er heel goed in en samen zorgen zij voor een mooie basis.
Tekst: André Wittebroek. Foto’s: Nineke Loedeman. Alle foto’s van de avond staan in het album Laurence Jones Band. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Nu blijkt al dat er stel geweldige muzikanten op het podium staat. Wipe Those Tears Dry is meer poppy, heeft een strak ritme en geweldig gitaarwerk waarin Laurence veelvuldig het wah-wah pedaal gebruikt. Het publiek wordt aangespoord ritmisch mee te klappen en doet dat enthousiast. De zalige slowblues Mistreated is bovenaards, zo mooi. Fantastisch gespeeld met een lange spetterende gitaarsolo en kippenvel puur!
In de aankondiging van Beautiful Place legt Laurence de bedoeling van het lied uit. Na een moeilijke tijd komt er altijd weer een betere. Opgedragen aan zijn moeder, waarmee het weer beter gaat na een depressie. Begint met ingetogen gitaarspel en dito orgelspel en gaat rustig passend verder en emotioneel gezongen door Laurence met een fijne gitaarsolo in het middenstuk. De perfecte zang van Bennett en Abbi vullen het heerlijk aan. Een groot applaus is de terechte beloning.
Lekker in het gehoor ligt het funky Quite Like You, met een magistrale solo van Bennett Holland op de Hammond, die de hele show een zeer vooraanstaande rol in de band heeft en veel spelvrijheid krijgt van Hammondorgel tot pianospel. Het funky, swingende My Heart Is On Fire met diepe bas beweegt de zaal tot meeklappen en waar wat ruimte is tot meebewegen.
Dan pakt Laurence zijn akoestische gitaar en in combinatie met het pianospel en komt er een prachtige akoestische gospelachtige versie van Long Long Lonely Ride ,het meest pure bluesy nummer van de avond. Het zorgt voor een heerlijke afwisseling in de set. Dan verlaten Abbi en Bennett de bühne en gaan ze als drie-mansformatie verder met de stevige instrumentale cover Lenny van Stevie Ray Vaughan. Take Me van het album ‘Truth’ krijgt een lange uitvoering met zacht ingetogen solowerk in het midden en dan toewerkend naar de climax. Het is een goed opgebouwd nummer waarin het publiek het refrein ‘Take me back to the Stars’ uit volle borst meezingt. Het funkt weer lekker in What Would You Do met een duel tussen orgel en gitaar en de superstevige groove van bas en drums leggen een heerlijk fundament neer.
De volgende cover is een spetterende uitvoering van All Along The Watchtower waaraan de band een zeer eigen funky groove geeft, met in het midden de Miss You riff van de Rolling Stones, met weer dat ontspannen, positieve contact met het publiek.
Dan het door Laurence als ‘bijna classic’ aangekondigde Thunder In The Sky. Een van zijn eerst geschreven songs en een soort publiekslieveling zoals hij zegt. Weer een lange versie en gevoelig gezongen. Before You Accuse Me van Eric Clapton is een rocksong met fijne breaks en dynamiek. Stevige bas en drums plus samenzang kenmerken live het vrolijke up-tempo Everything’s Gonna Be Alright wat ook als eerste nummer van de nieuwe cd in de media gedraaid werd.
Dan komen we bij het voorlaatste nummer Fortunate Son van John Fogerty en het is een fabuleuze uitvoering waarin de band helemaal los gaat. Men eindigt de set met Live It Up waarin de drums de intro verzorgt en de rest strak en krachtig invalt. Het publiek klapt en zingt zeer enthousiast mee en geniet het hele concert met volle teugen en dan heb je als band het erg goed gedaan. Het is een intense en waardige afsluiting van een geweldig en gevarieerd concert.
Laurence Jones: gitaar en vocals
Bennett Holland: keyboards en vocals
Phil Wilson: drums
Jack Alexander Timmis: basgitaar
Abbi Adigun-Hameed: backgroundvocals
Noot van de redactie: voorafgaand dit concert had Blues Magazine een zeer prettig gesprek met Laurence. Lees dit interview HIER!
Website Laurence Jones
geweldige muzikant kijk deze video maar: https://youtu.be/e1h7aIBlAUg