Krissy Matthews
De Bosuil, Weert
9 april 2016
Tekst, foto’s en video’s: Walter Vanheuckelom, alle foto’s Krissy Matthews
Zaterdag avond 9 april was het de Belgische old School rockband Flying Shoe uit Lommel die mocht opwarmen voor de Brit Krissy Matthews in De Bosuil te Weert. Deze nog jonge band draait toch al een paar jaar mee in het circuit en ze spelen heel wat eigen nummers gemixt met een paar covers. Ze openden in Weert toepasselijk met ‘The Gig‘ , gevolgd door ‘Texas Road‘, een punk rocksong met een pittige gitaar solo van Daan van der Donk. Het viertal kende hun klassiekers want met ‘Born To Be Wild‘ uit de sixties en ‘Saturday Night‘ van Herman Brood uit de seventies werden twee mooie covers gespeeld. ‘Cherry Blossom Christy‘ begon met een knappe gitaar riff. Zanger Milan Marx gaf zich met hart en ziel en was ook sterk op zijn Gibson. Nog een paar knappe eigen nummers waren ‘Finished Chapter‘ en de afsluiter ‘Traveler Of War‘.
Persoonlijk vond ik de ritme sectie met Alexander Broux op drums en Sjors Groenen op bas erg sterk en met heel wat power spelen. Er was ook nog een knappe versie van ‘The Lion Sleeps Tonight‘, met heel wat ritme wisselingen in en waar het viertal toch wel hun eigen stempel opgedrukt had. Na drie kwartier mocht Flying Shoe gaan rusten, ze hadden de aanwezigen toch kunnen laten horen dat ze heel wat in hun mars hebben.
Meer foto’s Flying Shoe
Daarna was het de beurt aan Krissy Matthews, nog altijd maar drieëntwintig jaar oud en toch draait hij al jaren mee in het blues circuit, zijn eerste album ‘Influences’ verscheen al in 2005. Toch groeit dit wonderkind nog elke dag. Gisteren in De Bosuil was hij ronduit geweldig. Ook de muzikanten die met hem op het podium stonden waren klasse. Drummer Max Maxwell is al een paar jaar de vaste drummer bij Krissy, maar ook de nieuwkomers bassist Sam Weston en toetsenist Colin Henney toonden dat ze geweldige muzikanten waren. Het repertoire in Weert bestond voor het grootste gedeelte uit songs uit Krissy zijn twee laatste albums, namelijk ‘Hit The Rock’ uit 2011 en ‘Scenes From A Moving Window’ uit 2015. Het viertal begon met het stevige bluesrock nummer ‘I’ve Been Searching‘, waarin de sterke, steeds terug kerende groove heel knap en bepalend was. De jankende klagende solo van Matthews was om duimen en vingers af te likken. Het gaspedaal werd iets verder ingedrukt tijdens ‘All Night Long‘ en Matthews maakte indruk met zijn nieuwe gitaar. Sinds kort speelt hij met een gitaar van Patrick James Eggle en die leverde in combinatie met de Blackstar versterker een geweldig mooi geluid.
Ik zag Krissy Matthews meermaals als trio, gisteren in De Bosuil was het de eerste keer als kwartet en de toetsenist is een echte surplus voor de muziek van Matthews. In de wondermooie slowblues ‘Everday I Got The Blues‘ toonde de jonge frontman dat hij buiten een begenadigde gitarist, ook een uitstekend performer is. In het midden van het podium voerde hij bekkentrekkend zijn show op, terwijl hij de ene mooie klank na de andere uit zijn sixstring haalde. Het publiek genoot met volle teugen en sommigen stonden vol bewondering te kijken. Colin Henney zorgde voor knappe riffs op de keyboards in ‘Can’t Get It Down On Paper‘ en mocht even later volop in de schijnwerper tijdens een soloop de toetsen. Ook Sam Weston mocht solo aan zijn dikke bas snaren plukken en kreeg daarvoor de handen van de aanwezigen op elkaar. Misschien wel het hoogtepunt van het concert was de super lange versie van ‘Searching The Desert For The Blues‘. Onwaarschijnlijk wat Krissy daar allemaal uit zijn gitaar toverde. Minutenlang stond hij heel gevarieerd uit te halen op de sixstring. Soms heel intens, de volgende seconde staalhard en verschroeiend. Ook de ritme sectie met Max en Sam waren heel uitdrukkelijk en erg knap aanwezig. Die momenten maken live muziek zo mooi.
Sam Weston trok solo met zijn bas gitaar ‘Bubbles And The Seven Phones‘ op gang. Het ritme bij het begin van dit nummer en ook tijdens het refrein deden spontaan aan ‘Papa Was A Rolling Stone‘ denken. In deze song mocht de jonge Matthews minuten lang soleren en hij deed dat met zoveel bravoure dat het publiek uit de bol ging bij het aanhoren van dit weergaloos vingerwerk op de sixstring. De jonge drummer Max Maxwell beheerste zijn drumstel tot in de puntjes en viel vooral op door zijn gevarieerd en speciaal slagwerk. Dit is duidelijk een drummer die meer doet dan alleen het ritme bepalen. De intro van ‘Hit The Rock’n Roll Car‘ werd eveneens gegeven door Max. In deze erg knappe shuffle was Colin subtiel maar erg knap aanwezig op de toetsen, maar het was weer Matthews die alle aandacht naar zich toe trok met zijn uitstekend vingerwerk en zijn rol als entertainer. Daarna werd het gaspedaal verder ingedrukt door Max Maxwell die solo aan een snelle drum groove begon voor de traditionele blues/folk song ‘Roadsick Blues‘. Dit nummer staat ook op het recentste uitstekende album ‘Scenes From A Moving Window’ van Krissy en bewijst zijn veelzijdigheid als songschrijver en muzikant. Zijn gitaar klonk net als een viool en hij had ook nog de mondharmonica bij voor een pittig stukje blaas en zuigwerk.
Krissy, Max, Sam en Colin trokken alle registers open in ‘Language By Injection’, met als resultaat een heel knappe psychedelische bluesrocker. Krissy ging verschroeiend tekeer op zijn snaren kort aan de body van zijn Patrick James Essle gitaar. Sam Weston op bas en Max Maxwell zorgden voor de krachtige en machtige groove, zodat de jonge Brit zich volledig kon uitleven op het podium. Max liet zijn mede muzikanten niet tot rust komen, want het laatste akkoord was nog niet uitgedoofd of hij begon al met strak slagwerk aan het zinderende ‘Feeling For The Blues‘. Tijdens deze knappe blues song met funky inslag mochten we weer genieten van de instrumentale virtuositeit van dit viertal. Tien jaar geleden had Krissy de gelegenheid om B.B. King, één van zijn idolen persoonlijk te ontmoeten. Toen hij later thuis kwam schreef hij het volgende mooie nummer ‘The Soul Will Never Die‘. Deze blues song stond bol van sfeer en ritme veranderingen en Krissy strooide gulzig met spijtende gitaar riffs. Tijdens de minutenlange solo gebruikte Matthews de Wah Wah pedaal en dat maakte de sound nog wat rauwer.
De tijd was voorbij gevlogen en met ‘Bad Boy’ was de band al aan haar laatste nummer toe. Nog een laatste keer vlamden Krissy en zijn band in deze rocker. De frontman nam uitgebreid de tijd om zijn muzikanten voor te stellen en deze mochten dan solo wat improviseren. De eerste was de Schot Colin Henney op de toetsen, die het op een speelse manier deed. De Londense bassist Sam Weston begon heel funky aan de bas snaren te plukken en als laatste kwam de benjamin van de band aan de beurt, namelijk drummer Max Mawwell die al heel de avond imponeerde. Na de voorstelling van zijn bandleden ging Krissy zelf nog de show stelen. Het was nog alleen de stem van Krissy en het geluid van zijn gitaar en wanneer hij even later de volumeknop ook nog dicht draaide, was er nog alleen het gepingel op de snaren dat te horen was in de muisstille Bosuil. Het nummer kwam terug op gang op het moment dat Krissy en Colin een kort en fijn duel aangingen en even later explodeerde ‘Bad Boy‘ helemaal. Kippenvel moment.
Het dol enthousiast publiek was nog niet voldaan en kregen er nog een Jimi Hendrix nummer bovenop. Niet het bekende ‘Hey Joe’ of ‘Voodoo Chile‘, maar ‘Freedom‘. Terug naar de psychedelische bluesrock van de sixties en beginjaren zeventig. Naar het einde toe was het juist of we in een jam terecht kwamen. Drummer Max kegelde rechtstaand nog zijn Toms omver en dan was het gedaan. Grandioos optreden van de Jonge Brit Krissy Matthews en zijn geweldige band. Als je de kans hebt en Krissy Matthews komt in je buurt, maak er dan zeker tijd voor hij is echt de moeite waard. Ook de vrijwilligers van De Bosuil weer bedankt voor de gastvrijheid en ook Jo Gofers voor het licht en voor het geluid.
01. I’ve Been searching
02. All Night Long
03. Everyday I Got The Blues
04. Can’t Get it Down On Paper
05. Searching the desert for the blues
06. Bubbles And The Seven Phones
07. Hit The Rock’n Roll The Car
08. Roadsick blues
09. Language By Injection
10. Feeling For The Blues
11. The Soul Will never die.
12. Bad Boy
13. Freedom
Was ooit top op Delirium Blues Festival …
Jaha Krissy is bijzonder! In Bluescafe Apeldoorn komt hij (bijna) elk jaar. Mooi compleet verslag Walter!