Concertverslag Kris Pohlmann
Tekst en foto’s: André Wittebroek.
Van de Duitse gitarist, zanger en componist Kris Pohlmann zijn al enkele albums besproken in Bluesmagazine, en nu naar aanleiding van zijn nieuwe album ‘Relentless’ dat vandaag uitkomt, maar eens een concert bezoeken. Benieuwd hoe de nieuwe nummers live klinken. Zaal BLUES in Rhede is daarvoor de perfecte gelegenheid en maar 15km. van mijn woonplaats.
Om 21.00 kondigt eigenaar André Knoch de band aan en vertelt dat de band hier al vaker heeft opgetreden, de eerste keer zo’n 15 jaar geleden in de vorige locatie New Orleans. De zaal is goed gevuld en onder luid applaus betreden de bandleden het podium. Kris Pohlmann vertelt dat ze vanavond een mix spelen uit hun hele repertoire, van het eerste album tot en met het nieuwe album plus enkele covers.
De band start knallend met heavy gitaarriffs, pompende bas en beukende drums in ‘Ain’t Crying For Yesterday’. De gruizige, rauwe stem vam Kris past er perfect bij en de gitaarsolo met wah wah is vlammend. Het ook rockende ‘One Good Reason’ heeft een felle solo en prima meerstemmige zang in het refrein. ‘One Day Baby’ is een fijne uptempo blues met een jazzy touch door het drumspel en de mooie diepe bas. Prachtig nummer. Dan volgt de ballade ‘Feeling Like GoingHome’ waarin de zang milder en zachter wordt, perfect passend bij het nummer. De gitaarsolo is melodisch met een prachtig meeslepend geluid. Van de nieuwe plaat komt de slowblues ‘Don’t Leave’ en Kris vertelt dat het over het overlijden van zijn vader gaat. “De gitaar waarop ik speel heb ik sinds mijn dertiende en was er altijd., net als mijn vader”. Gevoelig en emotioneel, net als dit nummer. Met een andere gitaar rockt het verder in de classic-rocker ‘It’s Only Love’ met heavy, zware riffs: riff-rock! Van Otis Rush komt de eerste cover en dat is de uptempo blues ‘Got To be The Blues’ met heerlijke ritmes en breaks komt slidegitaarspel aan bod. Funky en groovy door lekkere riffs wordt het in ‘Fallin’ Down’ de boogie I’m On The Road Again van Canned Head en een stuk Voodoo Child van Jimy Hendrix in het midden, en gaat naar een rockende climax.
Na de pauze is er een zware, stevige uitvoering van ‘Wishing Well’ van The Free. Een drum-basintro heeft ‘Unreal’ en weer die lekkere riffs. Fantastisch soepel basspel van Jonas Bareiteren strakke drums van Roman Midleja dragen dit nummer en de prachtige lange gitaarsolo maakt het af. De hele avond valt op dat de bandleden veel plezier hebben en in ‘Change Your Mind’ spat het er weer vanaf. Een topeenheid deze drie! Het langste nummer is ‘Never Said Goodbye’ een bijna negen minuten durende ballade, gevoelig gezongen en het gitaarspel is melodisch en de klank vol en warm. ‘Gimmy All Your Lovin’ van ZZ Top is natuurlijk strak en met ‘geknepen’gitaargeluid. Dan volgt ‘Heavy Pain’ en dat is het eerste lied dat Kris heeft geschreven en stamt uit 2003. Funky bas en drums en helder, puntig gitaarspel. Gitaar en bas doen een soort duel en zang zonder microfoon waarin het publiek meezingt en meeklapt. Interactie met publiek is de hele avond top, ook door de aankondigingen en uitleg tussen de songs. Een prima drumsolo volgt met double-bass. Het laatste nummer van de set is ‘Tarantula’ met slidegitaar en een diepe slowriff. Lekker!
Het publiek joelt om een toegift en die komt natuurlijk.
‘Breakdown’ van Tom Petty wordt geopend met ingetogen gitaarspel en kent een fijne diepe groove met een jazzy feeling. Kris maakt een rondje door het publiek en speelt daarin een heerlijk relaxte solo. Het instrumentale ‘Serenity’ heeft een zalig, klankvol gitaargeluid van heldere naar diepe tonen. De band sluit het concert af met het bekende ‘Goin’Down’ van Don Nix met vlammend gitaarspel, beukende drums en pompende bas. Een passend eind van een mooi vooral rockend concert. Het publiek gaat uit zijn dak en dan heb je het als band goed gedaan!!
Conclusie:
Kris Pohlmann en zijn bandleden hebben een lekker stevig rockende show afgeleverd met een zeer enthousiast publiek en een fantastisch geluid geregeld door geluidsman Jan Tervooren. Topavond en zeker voor mensen die van stevige classic-rock houden.
Bluesmagazine bedankt André Knoch voor de accreditatie en zeer prettige samenwerking.
Line-up:
Kris Pohlmann: guitars, lead vocals
Jonas Bareiter: bass, backing vocals
Roman Midleja: drums, backing vocals
Links:
www.krispohlmann.com
www.blues-rhede.de
(4 april; Sean Athens Band met Thomas Blug in zaal BLUES)
Setlist:
Jammer van de fout gespelde namen en titels. Best wel slordig.