King Mo
Podium Nix, Enschede
29 mei 2011
Tekst: Herbert Schluter
King Mo. Moeten we dat nog uitleggen? Nee, toch? Nog maar een paar jaartjes bezig en deze formatie mag zich al rekenen tot de crème de la crème in bluesland. In 2009 werd het eerste album uitgebracht en aan het einde van dat jaar werden op een aantal locaties in het land optredens opgenomen wat in 2010 resulteerde in de live-cd ‘Sweet Devil’. Deze oogstte in binnen- en buitenland lovende kritieken – de band heeft een meer dan uitstekende live-reputatie opgebouwd – en werd dan ook uitgeroepen tot ‘Best Dutch Blues CD’ van 2010. Als je dan ook nog meetelt dat Sjors Nederlof zich ‘Best Dutch Blues Guitarist’ van 2010 mag noemen, dan doe je ‘t volgens mij echt niet slecht…
Eind mei 2011 kunnen we wederom spreken van een hoogtepunt: het eerste studioalbum van King Mo, genaamd ‘King of the Town’ komt uit en hoe kun je dat anders vieren dan met een concert. Op naar het NiX Bluespodium in Enschede dus, op zondagmiddag 29 mei. Om half vier staat het bakbeest van Collie Fransen, de Hammond B3, op z’n plek, is de soundcheck goed gegaan en staat niets een stomend, dampend live optreden nog in de weg. Nou ja, één klein dingetje moet nog even geregeld worden: het eerste exemplaar van het nieuwe album wordt overhandigd aan Chris Wobben, de stuwende kracht achter de NiX.
Er wordt afgetrapt met ‘I was wrong’ gevolgd door ‘Everyday you’re running’ wat de heren op deze middag pas voor de tweede keer live speelden. Even later was het de beurt aan ‘Coming home’ waarbij we in Enschede de primeur hadden aangezien ze dit nummer nog nooit live hadden gespeeld. Van oorsprong was dit een instrumentaal nummer, maar door Phil Bee van tekst voorzien en hierop mag Collie zich helemaal uitleven. De titelsong ‘King of the town’ wordt door Sjors heeeel subtiel gespeeld, maar oooh zo mooi. Kippenvel! Verderop in de set wordt het subtiele element losgelaten en gaat ’t er weer stevig tegenaan. Sjors laat z’n gitaar zingen en de vingers van Collie dansen werkelijk over de toetsen terwijl op de achtergrond Henk Punter met een stoere zonnebril en een fantastische mimiek de ritmebasis weet te leggen. Soms is ’t jammer dat drummers zo achteraan zitten!
En zo wordt het hele album gespeeld, aangevuld met o.a. nummers van Sweet Devil. Hier staat een dijk van een band op het podium waarvan de leden prima op elkaar zijn ingespeeld. Ook de nieuwe bassist, Roelof Klijn, heeft zijn plekje wel gevonden. Als toegift wordt o.a. Little Wing gespeeld. Ondergetekende had eventjes een kleine blackout en herkende het nummer niet meteen, wat ‘m ook meteen een (terechte) tik opleverde… Hoe dan ook, er zijn er maar weinigen op deze wereld die dit nummer zo weten te spelen als Jimi Hendrix, maar Sjors hoort zeker tot dit illuster gezelschap! ’t Is dan ook doodstil in de zaal bij dit nummer.
Kortom: King Mo heeft weer een paar mooie visitekaartjes afgegeven met de cd en met dit optreden. Zelf een keertje King Mo live in actie zien? Kijk op hun site www.kingmo99.com wanneer ze bij jou in de buurt spelen.
Geweldige band! Ik zou er zelf ook zijn maar helaas op het laatst verhinderd. Phil en mannen, ga zo door!! Zie jullie vast wel weer snel bij een liveshow!
Succes met alles.
‘t is je vergeven andre;-), heb posters en flyers bij Johan meegenomen, worden verdeeld en opgehangen.
hey Phil en vrienden, ja top band, maar dat heb ik al meer gezegd, en ja dit optreden was te ver voor mij helaas, Ik ga ze vast gauw ergens anders zien vermoed ik hoor. Ik ben benieuwd naar jullie nieuwe album trouwens. I hear you
bedankt voor de mooie woorden Herbert. Lieve mensen, de NIX is een unieke plek in NL als het om de blues gaat, hou dit soort clubs in ere, voor de sfeer, de puurheid van de mensen, de blues en alles wat wij als bluesliefhebbers leuk vinden. Want boven alles zijn wij muzikanten ook gewoon liefhebbers.
We gaan jullie zien mensen van de NIX, wanneer was het ook alweer ….?
namens King MO
Phil
Dank je voor de moeite Jan namens Grolsch Bluesfestival Schoeppingen!!
Komen jullie misschien nog?
Ryan Mc Garvey echt iets voor de NIX (volgende tour.).
De anderen weet ik niet, Yvonne en ik wel