Concertverslag: John Fogerty, 13 juli 2012, Ziggo Dome, Amsterdam

Tekst en foto’s: Harry Pater

John Fogerty concert op vrijdag de dertiende, als dat maar goed gaat… en dat ging het! Er was maar één minpuntje, namelijk dat hij niet 100% bij stem was, waardoor deze soms een beetje rafelig klonk en hij de echt hoge noten niet helemaal haalde. Pas bij Fortunate Son (bijna aan het eind van het optreden) ging het even mis en moest John even stoppen met zingen, flink adem halen en wat water te drinken. Maar daarna ging hij weer vol vuur verder met waar hij gebleven was!

En hij zorgde er tijdens het hele optreden voor dat het publiek luidkeels meezong tijdens de refreinen (hoefde hij zelf even niet te zingen en kon hij op adem komen). En het is nog steeds opmerkelijk dat Fogerty, ook al is hij alweer 67 jaar, nog steeds zo beweeglijk is. Hij spurt nog steeds van links naar rechts over het podium en weer terug, en dat bijna twee uur lang!

Het was mijn eerste bezoek aan de nieuwe Ziggo Dome en eerlijk gezegd heb ik zelden zo’n geweldige concert ambiance meegemaakt. Het geluid stond behoorlijk hard, maar met oordoppen valt dat minder op. Wel was de zang vrij schel, maar de afzonderlijke instrumenten waren goed van elkaar te onderscheiden. Het concert was niet uitverkocht, waardoor de bovenste tribuneringen niet in gebruik waren, maar was vrijwel helemaal vol met een enthousiast publiek, dat naar hartenlust meezong met vooral de Creedence klassiekers. Tijdens de wat minder bekende, vooral solo, songs was er meer geroezemoes en werd er meer richting de bars of de toiletten gelopen.

De begeleidingsband van John Fogerty heeft de laatste jaren nogal wat wijzigingen ondergaan. Constante factor is powerdrummer Kenny Aronoff, die begin dit jaar nog met Chickenfoot door Europa tourde. De overige muzikanten waren er vier of vijf jaar geleden niet bij. Fogerty’s gitaarspelende zoon Shane is nu vast bandlid, nadat hij in 2010 samen met zijn broertje Tyler steeds op een song meespeelde. Beide broers zitten in de band Steamtrain Mary, waarvan vlak voor het concert een song afgedraaid werd. Gitaristen James Intveld en Randy Kohrs zijn ook uitstekende muzikanten; Kohrs is vooral als slide-gitarist opvallend. Toetsenist Bob Malone geeft bij de meeste songs een mooie invulling van het totaalgeluid en bassist David Santos (doet al heel wat jaren mee) zorgt voor een stevige basis.

En John Fogerty zelf… naast zijn karakteristieke stemgeluid is het natuurlijk vooral zijn unieke gitaarsound. Bij elke song wisselt hij van instrument. In het intro van Keep On Chooglin’ laat hij even horen waar Eddie Van Halen de mosterd vandaan haalt en in het middenstuk stonden alle vier gitaarspelende muzikanten vooraan op het podium, terwijl John ook de mondharmonica nog even bespeelde.

Wel een beetje jammer is dat Fogerty tijdens zijn huidige Europese tournee niet, zoals in Amerika en Canada, een van de klassieke CCR albums in zijn geheel speelt. Daar speelde hij de ene avond Green River compleet en de andere Cosmo’s Factory. Van dit album kwamen Ramble Tamble, Lookin’ Out My Back Door, Who’ll Stop The Rain, Long As I Can See The Light, Up Around The Bend en I Heard It Through The Grapevine voorbij, toch ruim meer dan de helft van de songs op die elpee. Uiteraard werden de overige klassiekers luidkeels meegezongen: Have You Ever Seen The Rain, Midnight Special, Down On The Corner, Bad Moon Rising en natuurlijk de traditionele afsluiter Proud Mary. Van de solosongs blijkt vooral Rockin’ All Over The World erg populair, al zal dat toch zeker komen door de versie van Status Quo die in ons land een grote hit was, in tegenstelling tot het origineel.

Conclusie: het was een geweldig concert met een in uitstekende vorm verkerende band en prachtige songs. Het publiek in de Ziggo Dome toonde zich zeer enthousiast en dat werkte aanstekelijk op Fogerty, die veel contact zocht en niet alleen met de mensen op de eerste rij!

In oktober komt de volgende Fogerty cd uit, Wrote A Song For Everyone getiteld. Hierop Fogerty composities die gedeeltelijk gezongen zijn door andere artiesten als Foo Fighters, Black Keys, Bob Seger, My Morning Jacket, Kid Rock en Keith Urban. Zijn vorige album was The Blue Ridge Rangers Rides Again uit 2008; hierop voornamelijk countryclassics en met enkele gastartiesten. De ware fans wachten met smart op een nieuw album met nieuw Fogerty materiaal, maar wanneer die er zal komen is afwachten…

Setlist

1. Hey Tonight
2. Green River
3. Lodi
4. Lookin’ Out My Backdoor
5. Who’ll Stop The Rain
6. Ramble Tamble
7. Midnight Special
8. Born On The Bayou
9. Hot Rod Heart
10. Blue Moon Nights
11. Somebody Help Me
12. Long As I Can See The Light
13. I Heard It Through The Grapevine
14. Gunslinger
15. Night Time Is The Right Time
16. Keep On Chooglin’
17. Have You Ever Seen The Rain
18. Pretty Woman
19. Down On The Corner
20. Up Around The Bend
21. The Old Man Down The Road
22. Bad Moon Rising
23. Fortunate Son
24. Toegift
25. Rockin’ All Over The World
26. Proud Mary

Ook op Blues Magazine ...

Recensie: John Fogerty – Fogerty’s Factory

John Fogerty – Fogerty’s Factory

Recensie: Janiva Magness – Change In The Weather: Janiva Magness Sings John Fogerty