JJ Grey & Mofro
Doornroosje, Nijmegen
18 November 2012
support act: Tenement Kids
Tekst: Nineke Loedeman / Foto’s: Marco van Rooijen
Voor meer foto’s: zie fotoalbum JJ Grey & Mofro
Langzaam begint menig muziekliefhebber in Nederland de kwaliteiten te ontdekken van JJ Grey, de singer/songwriter uit Jacksonville, Florida, die met zijn band Mofro iedere zaal en festival weet plat te spelen met zijn opzwepende mix van soul-funk-swamp en blues…De soulvolle, warme stem van JJ Grey is er eentje waar je niet om heen kunt, en die doordringt tot iedere vezel van je lichaam. Zijn de, inmiddels zes, albums al een genot om naar te luisteren, een optreden van ze meemaken is een regelrecht feest! Het muzikale vakmanschap spat regelrecht van het podium. Het bekijken/beluisteren van de live cd/ dvd Brighter Days (2011) geeft een geweldige impressie hiervan. De band bestaat uit JJ Grey (zang, gitaar en harmonica), Anthony Cole (drums), Todd Smallie (bas), Andrew Trube (lap steel en elektrische gitaar), Anthony Farrell (orgel en piano), Art Edmaiston (tenor- en baritonsaxofoon) en Dennis Marion (trompet). In thuisland Amerika toert de band gemiddeld acht maanden per jaar en eens in de paar jaar maken ze tijd om in Europa te toeren.
Vanavond gaan we naar de vreselijk leuke zaal Doornroosje, aan de rand van het centrum van Nijmegen. Als we binnen komen in dit karakteristieke pand, waarvan ik begreep dat het gaat sluiten helaas, begint het publiek al aardig binnen te druppelen.
De Nederlandse band Tenement Kids verzorgt het voorprogramma. Deze 7-koppige band heeft zojuist, oktober 2012, hun tweede album uitgebracht. Het begint goed met All Night Train en de band zet hiermee de trend. Stevige Southern rock, met een fris en soulvol sausje. De voelbare energie, die wordt aangevoerd door zanger Gijs Wilbrink, verspreidt zich vanaf het podium de zaal in, om het toegestroomde publiek op de juiste temperatuur te brengen. Deze pittige, en ietwat lekker rauwe band, wil ik zeker wel vaker horen!
Rustig en relaxed lopen JJ Grey en Mofro om 21.30 uur het podium op, en beginnen aan hun laatste gig van de Europatour, die hun in Groot-Brittannië, België, Duitsland en Nederland heeft gebracht. Hide and Seek, een altijd sterke binnenkomer, wordt er pats-boem ingeknald. Eén van de grootste kwaliteiten van Mofro, is voor mij de blazerssectie. Deze twee gasten, Dennis en Art, voegen zoveel soul en funk toe, en dan bedoel ik niet alleen qua hun geweldige spel. Deze mannen zijn soul, hun manier van blazen…ondertussen lekker met z’n tweeën funky danspasjes ten toon spreidend. Het werkt uitermate aanstekelijk.
We horen songs uit het gehele oeuvre van JJ Grey, waarvan hij overigens een aantal in 2011 nog eens bijzonder mooi op het livealbum Brighter Days heeft gezet. Ik kan eindeloos praten over de heerlijke nummers die er gespeeld worden, elkaar opvolgend in een fijn, rustig maar geenszins sloom tempo. Prachtige slow blues-ballad A Woman wordt onder luid gejuich onthaald door het publiek. Eigenlijk geldt dat voor al het (bekende) werk, de mensen weten ze feilloos mee te zingen, en doen dat dan ook graag. Bij de begintonen van Slow, Hot and Sweaty gaan er links en rechts gilletjes door het publiek. Ach, de titel spreekt boekdelen.
Maar goed, ook enkele nieuwe nummers krijgen we te horen, te weten 99 Shades, Tame a Wild One en als toegift Junior. Toppers als Lochloosa en Sweetest Thing brengen menigeen in vervoering, vooral als JJ met zijn warme stem over de achtergrond van deze songs vertelt. En ook al heb je hem dat al vaker horen vertellen, toch voelt het intens en oprecht aan.
De band gaat vanavond weer helemaal los hier, is bijzonder goed op dreef en krijgt van JJ alle ruimte om om de beurt hun ding te tonen on stage. Vette solo’s van de blazers, gierend gitaarwerk van Andrew Trube op zijn lapsteelguitar en stuwend ritmewerk van Todd Smallie en Anthony Cole. Stuk voor stuk rasmuzikanten zijn het, en het plezier straalt ervan af. Geen enkel minpuntje dan? Nou toch wel, JJ’s gitaar klonk zo nu en dan behoorlijk ontstemd, waar de man zelf ook absoluut niet blij mee was. Toch overall niets dan lof over dit concert. Het publiek, jong en oud(er) kreeg waar voor hun geld: een heerlijke avond vol soul, rock, blues en funky groove, waarbij zingen en dansen bij de prijs was inbegrepen.
Na afloop hebben we nog even gesproken met Todd en Anthony Cole, die bevestigden dat er een nieuw album in de maak is en volgend voorjaar hopelijk zal worden uitgebracht.
Lees hier het interview dat BluesMagazine had met JJ Grey, 22 Maart 2012
Voor meer foto’s, zie fotoalbum JJ Grey & Mofro
Website: http://www.jjgrey.com/
Mooi verslag van een uitstekende band!
Dankzij blues magazine mocht ik erbij zijn. Mijn zwager en ik hebben ontzettend genoten. Een aangename verrassing op de zondagavond. Sfeervolle zaal, gezellig, voornamelijk wat ouder publiek, maar de stemming was als in onze jonge jaren. De 5 bebaarde mannen van Tenement Kids en de 2 backing vocals beloven veel voor de toekomst: energiek, muzikaal, strakke band.
Je geniet alleen al als je ziet hoe veel plezier JJ Grey en Mofro er in hebben om in Doornroosje te spelen. al was JJ ook blij dat hij hierna weer naar huis kon. Veel talent, dat ruimte kreeg in de solo's en duo's. Veel variatie dat klonk als een klok door het formidabele fundament van de goedlachse drummer en de klassebassist. Je dagen worden 'brighter' met de muziek van JJ, het verdient veel 'orange blossoms'.
Dank voor dit hele leuke verslag en de mooie foto’s. Ikzelf ben bij het concert in Amsterdam geweest. De band is verbluffend goed, zonder uitzondering geweldige muzikanten. Wat een blues,wat een soul. De laatste CD Brighter Days met DVD geeft het inderdaad goed weer, live is deze band toch op zijn best. Ik vind de eerdere studioplaten ook sterk, maar toch iets minder. Ben wel weer benieuwd naar de nieuwe CD die ik zeker zal gaan aanschaffen. Kan iedereen aanraden naar een concert van deze band te gaan als ze weer in de buurt zijn, je krijgt er gegarandeerd geen spijt van.
Geweldige Band !!!
Aanrader.