Jan Akkerman and Friends

Tekst: Herman Keverling Buisman. Foto’s: Joop van der Weerd
Meer foto’s Joop van der Weerd

Terwijl Derek Ogilvie zijn kunsten in de grote zaal van de Oosterpoort deed, was er een muzikaal feestje in de kleine zaal. Grootmeester/gitarist Jan Akkerman had een aantal vrienden uitgenodigd om te komen spelen in het laatste weekend van het jaar. Hij was net 67 jaar geworden, maar dat was hem niet aan te zien.

Met zijn eeuwige pet kwam hij onder daverend applaus het podium op, terwijl de bassist, drummer en de toetsenist hem daar al stonden op te wachten. Eerst werden wat instrumentale nummers gespeeld met een jazzy inslag, Benjamin Herman op saxofoon werd voorgesteld en dat alles op een relaxte manier door de meester zelf. Toen werd soulzanger Brown Hill op het podium geroepen. Deze heeft een prachtige stem en moet bekend zijn van de X-factor, een tv programma, dat ik nooit heb gevolgd. Vervolgens werd door vader Akkerman vol trots (‘ze is nog maar achttien’) dochter Laurie Akkerman voorgesteld. Een prachtige meid met een nog mooiere stem en dit was nog maar haar tweede podiumervaring na de vorige avond in De Boerderij in Zoetermeer gezongen te hebben. Van nervositeit was geen sprake, tenminste zo leek het.

Jan Akkerman and Friends

De volgende special guest werd op het toneel gehaald en daar werd reikhalzend naar uitgekeken: De inmiddels 67-jarige gitarist Eelco Gelling, bekend van Cuby & the Blizzards. Hij kwam met zijn beroemde Gibson Les Paul het toneel op en hij werd warm onthaald door Jan Akkerman. Je zag de trots en het respect voor Eelco. Ook zanger Bert Heerink werd geïntroduceerd en eindelijk een nummer van Brainbox: Dark Rose. De stem van Heerink deed zeker niet onder voor die van Kaz Lux, de originele zanger van Brainbox. Na de korte pauze ook nog wat Cuby nummers: Window Of My Eyes en Somebody Will Know Someday, gezongen door Brown Hill en op gitaar uiteraard Eelco.

Het zat de gitaren, of beter gezegd de snaren van Jan Akkerman niet mee deze avond: drie gebroken! Maar tijdens de geweldige toegift Woman’s Gone werd nog een andere gitaar gepakt en Eelco en Jan soleerden om beurten. Het leek wel of Eelco vleugels kreeg, zo gedreven speelde hij. Om half twaalf was de koek echt op.

Het publiek kan terugkijken op een geweldige avond van een band in een unieke samenstelling.

Jan Akkerman and Friends

Jan Akkerman and Friends


Ook op Blues Magazine ...