Jan Akkerman Band ft. Benjamin Herman + Marutyri
Cultuurpodium Boerderij, Zoetermeer
9 januari 2016
Het publiek in de Boerderij krijgt twee generaties voorgeschoteld: de Rotterdamse ‘broekies’ van Marutyri en de ervaren meestergitarist Jan Akkerman. De vraag is wie de meeste blijvende indruk gaat maken.
Tekst : Chris Bernasco / Foto’s: Ans van Heck Photography
Stipt om 20.00 uur bijt Marutyri het spits af. De jonge Rotterdammers, soms nog wat onwennig ogend, hebben er zin in. Met een bezetting van basgitaar, drums, percussie, gitaar, toetsen en een driekoppige blazerssectie speelt het achttal een eclectische mix van funk, jazz, fusion en soms zelfs lichte psychedelica. Zoals al te horen is op Marutyri’s eerste albums, ‘Live Studio Recordings’ en ‘Tribe’, is de ritmesectie even strak als inventief. En de mannen maken het zichzelf zeker niet gemakkelijk. De zelfgeschreven composities, waarin de blazers een centrale rol spelen, lijken vaak uit drie of vier totaal verschillende onderdelen te bestaan.
Daarmee maken ze het het publiek ook niet eenvoudig. Veel nummers, zoals Hunter van hun in april te verschijnen nieuwe album, hebben een sterke groove, maar de melodieën blijven niet echt hangen. En in de rustigere gedeeltes lijkt de band af en toe zelfs helemaal tot stilstand te komen en valt de spanning weg. Pas bij een onverwachte ‘sax-battle’ tussen Marutyri’s Dennis te Woerd en gastsolist Benjamin Herman, die voor één nummer het podium betreedt, is er sprake van echt vuurwerk.
Nadat Marutyri’s uitgebreide instrumentarium van het podium is verdwenen, is het tijd voor de man waarop het publiek heeft gewacht: Jan Akkerman, al bijna vijftig jaar de meest gerespecteerde gitarist van Nederland. Het verschil met de jonge honden uit het eerste deel van de avond is meteen duidelijk. Met een ontspannen grijns neemt de oude meester het applaus in ontvangst en stelt meteen maar even zijn band voor.
Die begeleidingsband is voor dit optreden versterkt met stersaxofonist Benjamin Herman. De bandleider van de New Cool Collective is wellicht toegevoegd om nieuwe glans te geven aan het decennia oude werk dat Akkerman voor deze tournee heeft geselecteerd. Dat lukt echter maar ten dele. De subtiele stijl van Herman komt vooral tot zijn recht in de rustigere nummers, zoals Love Train van ‘Minor Details’ uit 2011. In de ruigere stukken verzuipt zijn sax in de brij.
Toch blijft Akkerman natuurlijk een genot om naar te luisteren en kijken. Het achteloze gemak waarmee hij weer de meest wonderschone licks en melodieën uit zijn gitaar tovert. De fabuleuze solo waarmee hij demonstreert hoe mooi het aloude Tommy van Focus II uit 1971 nog steeds is. Maar ook in de rol van begeleider schittert hij met prachtige arpeggio’s en akkoorden onder de soli van Benjamin Herman en toetsenist Coen Molenaar.
Toch, terwijl de avond vordert, lijkt het licht in de Boerderij langzaam te doven. Er sluipt iets plichtmatigs in het spel van de vijf mannen. De bezieling sijpelt langzaam uit het optreden. Het is wachten op een echte climax, maar als het publiek ten slotte opveert bij de klassieker Hocus Pocus wordt – of Akkerman het nu leuk vindt of niet – fluitist-zanger Thijs van Leer node gemist.
Conclusie: Marutyri, hoewel nog overambitieus en wat onevenwichtig, laat in de Boerderij zien dat ze een band zijn om in de gaten te houden. De klasse van Jan Akkerman en Benjamin Herman daarentegen staat garant voor momenten van vervoering, maar die momenten zijn te schaars om voor een onvergetelijke avond te zorgen.
Websites
http://marutyri.com/
www.janakkerman.nl
Prima en eerlijk verslag Chris Bernasco
Prima en.. eerlijk verslag…