Verslag: House Of Blues
met Backwater Roll Blues Band met Paul ‘The Kid’ Size en Just Nobody
Hotel De Broeierd, Enschede
16 februari 2020
House Of The Blues is een organisatie die is opgericht door Marieke Pril en Willy Gout, ook wel ‘Prill en Will’ genoemd. Het is een non-profit organisatie en men heeft zich tot doel gesteld door middel van optredens van, vooral bluesbands, aangezien ze daar groot liefhebber van zijn, geld in te zamelen voor een goed doel. Vandaag doen ze dat voor Stichting Dogs By Merlyn voor de opvang van honden in Roemenië. Men houdt de entree altijd laag, 10 euro, om zoveel mogelijk mensen te trekken en dat is nu weer gelukt, het is volledig uitverkocht. Verder dragen diverse sponsoren zoals Hotel de Broeierd hun steentje bij. Bij binnenkomst bijvoorbeeld krijgt men een ‘bluescocktail’ van een andere sponsor aangeboden. In de pauzes houdt men een verloting om de kas te spekken.
Tekst: André Wittebroek / Foto’s: Naomi de la Motte, Buitink Fotografie en Martin van der Molen. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Vandaag is de Backwater Roll Blues Band uit Engeland te gast aangevuld met leadgitarist Paul ‘The Kid’ Size van de legendarische band The Red Devils. Verder is er een optreden van de regionale soul- en funkcoverband Just Nobody plus nog twee korte akoestische optredens van Marieke met gitarist en idem van Willy.
De Backwater Roll Blues band opent de middag met de dampende shuffle So Mean To Me. De geweldige ritmesectie bestaande uit bassist Barry Pethers en de Nederlandse drummer Arie Verhaar grooven heerlijk en geven een funky tint aan de song. Zanger Miff Smith beschikt over een prachtige, volle, diepe warme stem en speelt geweldig mondharp. Doordat Paul ‘The Kid’ Size erbij is samen met de vaste bandleden Deano en Louis Matthias, staan er maar liefst die gitaristen op het podium die elkaar afwisselen en ook samen soleren. Geen overkill met ellenlange solo’s maar zeer goed gedoseerd.
De klasse spat er van af en in de nummers van de The Red Devils heeft Paul, (wát een gitarist), de leiding. Een topbegin. Het groovt heerlijk verder met ritmisch sterke Wait On Time, gevolgd door de slowblues Love That Burns met mooi harpintro dat overgaat in een medley van heerlijke funkblues, met Who Do You Love, Get Up, Don’t Need No Doctor en weer terug naar het begin. Het publiek reageert zeer enthousiast op de muziek en op het spelplezier dat de band de hele show uitstraalt, ze hebben echt schik met elkaar. Basspel en drums vullen elkaar perfect aan, gitaarspel is swingend en puntig en die heerlijke stem van Miff is de kers op de taart. Zalige blues- en bluesrock.
In de pauze is er een verloting en dan is het de beurt aan Just Nobody die een mix spelen van soul en funkcovers. Leuke band in dat genre maar absoluut geen blues en dat zou eigenlijk wel in House Of Blues moeten horen. Wel zeer dansbaar en velen maken daar gretig gebruik van. Het geluid van de toetsen is schel en zelfs schril en doet soms pijn in de oren, zoals bezoekster Adriana Mocan ook al opmerkte. Jammer. De geluidsman die deze band doet zit aan de andere naast het podium en zal dat waarschijnlijk niet horen. Het geluid bij de Backwater Roll Blues Band is wel zeer goed, duidelijk, niet te hard en geluidsman Ruud-Jan Hammink loopt steeds rond om te controleren of het geluid overal goed is..
Na Just Nobody is het weer de beurt aan de Backwater Roll Blues Band en die beginnen met het up-tempo en rockende Checking Up My Baby, met een uitstapje Hound Dog bekend van Elvis Presley er naadloos in verweven. Hierin gebruikt zanger Miff een stemvervormer en gaat een soort duel aan met gitarist Deano. Het The Red Devils nummer Cross Your Heart is een fantastische slowblues waarin de drie gitaristen elkaar afwisselen maar de hoofdrol is voor Paul Size. De shuffle en twelve bar blues Satisfy My Soul is van de nieuwe cd die dit jaar uitkomt en daarin domineert de harp. Op de vraag van Miff of er Red Devils fans in de zaal zijn komt een volmondig Yes!, en meteen komt hun song Devil Woman er aan. Strak gespeeld en Paul doet het meeste gitaarwerk en hoe! Direct erna de volgende Red Devils song van Chester Burnett Mr.Highway Man. Een mooie boogie met heerlijk drumwerk van Arie Verhaar en een knallende solo van Deano. Het middenstuk is rustig maar het eindigt in een spetterende climax.
Natuurlijk komt er een toegift. Het zalige funky Papa Was A Rolling Stone met een uitstapje naar Big Boss Mann en weer terug. Hier blinkt de ritmesectie weer uit en drums en bas krijgen de ruimte om samen te spelen en elkaar uit te dagen met nog een solo voor beiden. Klinkt supergoed. Alle drie de gitaristen wisselen elkaar af en Louis speelt een lekkere puntige solo. De The Red Devils song Taildragger is het voorlaatste nummer waarin een dame uit het publiek op het podium mag komen en meezingt. Ze is vast een groot Red Devils fan want ze kent de tekst goed. Een leuke geste maar haar stem imponeert niet, ze overschreeuwt zichzelf en gilt het soms uit en het doet afbreuk aan de song. Dan, het is al veel later dan de geplande eindtijd, het laatste nummer Fistful Of Dirt. Een lekkere afsluitende shuffle en zo komt er een eind aan een mooie muzikale en prima georganiseerde middag en stukje avond.
Conclusie:
Marieke Pril en Willy Gout doen meer dan uitstekend werk op deze manier. Een prima muzikaal evenement waarvan de opbrengst naar een goed doel gaat. Dit organiseren ze al meerdere jaren en hopelijk komen er nog vele bij. Chapeau!
Het publiek is zo tevreden over de Backwater Roll Blues Band en de organisatie ook, dat men ze in de toekomst graag nog een keer wil hebben en dat zegt genoeg. Een heerlijk muzikale bluesmiddag!
Line-up:
Miff Smith: vocals, harp
Deano Matthias- guitar
Louis Matthias: guitar
Barry Pethers: bass
Arie Verhaar:drums
Paul ‘The Kid’ Size: guitar
links: Backwater Roll Blues Band Facebook
We horen graag je mening! Voeg reactie toe