Hollis Brown by Ronald Rietman

Hollis Brown
Meneer Frits, Eindhoven
2 juni 2014

Tekst: Roelof Passies, Foto’s: Ronald Rietman. Meer foto’s..

Vanavond iets anders op het menu dan menig andere maandagavond op het podium van Ad van Meurs. Geen gevoelige singer-songwriters of ingetogen America maar een heuse Indie Roots Rock band die helemaal in de traditie speelt die is ontstaan begin jaren ’70. Het gaat om Hollis Brown; een band uit New York. Alle bandleden zijn geboren eind jaren ’80 zodat ze hun helden niet persoonlijk hebben meegemaakt. Het is dan ook best grappig om te zien hoeveel ze dan toch de jaren ’70 omhelzen.

Vergelijkingen kun je maken met Creedence Clearwater Revival, maar ook met de Rolling Stones en last but not least Lou Reed en the Velvet Underground. En dan denk ik aan het echt hele oude werk van deze bands, die ik toch hoger aan sla dan veel recenter werk. Vorig jaar hebben ze een korte tour door Nederland gemaakt en hebben onder andere op het podium gestaan van het Take Root Festival te Groningen. Kennelijk hebben ze een goede indruk achtergelaten want ze zijn terug voor een uitgebreide tour door Europa.

Inmiddels hebben de heren 3 cd’s uitgebracht waarvan vorig jaar “Ride On The Train” (uit 2013) die een hele goede indruk heeft achtergelaten. Een hele frisse plaat die zeldzaam goed klinkt. Deze cd is zeer afwisselend, met ingetogen nummers als ook behoorlijke stevige nummers. Meest recent is het onlangs uitgebracht “Gets Loaded”. Een hommage aan de onlangs overleden Lou Reed, die toen nog onderdeel uitmaakte van de groep The Velvet Underground. Deze cd is een volledige remake van de cd “Gets Loaded” van the Velvet Underground. Met dien verstande dat alle nummers zijn gecoverd, alleen in de omgekeerde volgorde van het origineel.

Hollis Brown is een vier-koppige band met als leadzanger en gitarist Mike Montali, Jon Bonilla als leadgitarist, Dillion DeVito op bass en Andrew Beck op de drums. Vanavond is Adam Bucket toegevoegd als toetsenist. De 1e set wordt gelijk geopend met het openingsnummer van de gelijknamige cd “Ride On The Train”. Een heerlijk rockend nummer. Het geluid is behoorlijk stevig, desondanks is het volume nog beknepen. Is toch even wennen, dit geluid op dit podium, maar het kan goed. De meeste nummers van de 1e set zijn van de cd “Ride On The Storm”, zoals ook het 2e nummer “Gypsy Black Cat”. Het nummer begint vrij rustig maar aan het eind komt Jon Bonilla er heerlijk overheen. Je merkt dat Hollis Brown nog even moet wennen aan de zaal. Zoals ze zelf zeggen: “we are used to play in dirty rock clubs, so don’t be shy”. Hier zit iedereen rustig op een stoel of kruk met een biertje voor zich op een tafeltje. Dat is heel wat anders dan een donkere kroeg die stinkt naar rook en alcohol.

Het nummer “Doghouse Blues” is één van de betere nummers van de cd “Ride On The Train”. Mike Montali staat lekker te pielen op zijn gitaar, het intro is behoorlijk improviserend en het lijkt of ze de schroom een beetje van zich af gooien. Dan volgt een nummer van de cd “Gets Loaded” namelijk “Train Round The Band”. Dit nummer doet me echt denken aan de Rolling Stones, je hoort de stem van Mike klinken als Mick Jagger en de gitaren van Keith Richards. Mike vertelt dat ze veel nieuwe nummers hebben geschreven de laatste tijd en dat ze ook tijdens dit concert hier enkele van zullen laten horen, zoals ook het “Mi Amor” en “The World Is Turning”. Beide nummers vallen een beetje uit de toon, vrij rustig. Tijdens het nummer “Lonesome Cowboy Bill” neemt Jon Bonilla de leadzang op zich. Dit past ook heel goed in dit behoorlijk country getinte nummer.

Hollis Brown 2 by Ronald Rietman

De 2e set begint Mike solo met alleen gitaar. Hij begint met een klassieker van jawel The Rolling Stones, namelijk “No Expectations”. Ook het nummer “Nightfall” speelt hij nog solo. Dit nummer heeft Mike geschreven toen hij voor het eerst lange tijd helemaal alleen was. De rest van de band meldt zich nu weer op het podium om gelijk door te gaan met nieuw werk. Was het voor de pauze nog vrij rustig, nu gooien ze er nog een tandje bij. Maar dan volgt een heel vreemde onderbreking van het concert. Adam Bucket die achter de vleugel zat vanavond had nog steeds een zeer bescheiden rol, sterker nog , hij had geen enkele toegevoegde waarde. Maar nu krijgt hij de ruimte om zich toch te onderscheiden. En dat doet hij met het nummer van Roy Orbison “Crying”. Ik moet wel zeggen dat zijn stem geweldig is, maar het komt dan toch hilarisch over. Dan volgt wederom een “new song” genaamd “Sweet Sandy Girl”. Een werkelijk fenomenaal nummer, hoog tempo, heerlijk rockend, het dak gaat eraf hier in Meneer Frits. Helemaal als het nummer “Walk On Water” wordt ingezet. Veel donderend gitaarwerk is nu het credo, en hoe, fantastisch. Jon Bonilla laat zijn gitaar scheuren en galmen alsof Jimmy Hendrix weer tot leven is gekomen. Na een lang gitaar intro komt de band helemaal los van de vloer, het volume gaat nog een tandje hoger.

hollis brown walk on water

Even later dan toch de lang verwachte klassieker van Lou Reed’s Get’s Loaded, namelijk “Sweet Jane”, al heel veel gecoverd. Nog steeds vind ik de versie van de Cowboy Junkies de allermooiste, maar deze versie mag er ook zijn. Ze laten met dit nummer horen dat ze een heel goede band zijn waarvan we in de toekomst nog veel van kunnen verwachten. Het concert wordt afgesloten met nog een “new song” namelijk “Wait For Me, Virgina” waarmee ze nogmaals hun typische sterke gitaarwerk laten horen. Na een overweldigend applaus komen ze nog even terug, met een klassieker van Bob Dylan, maar groot gemaakt door Jimmy Hendrix. “All Along The Watchtower”. Een toegift die helemaal past bij deze avond. Hollis Brown is een nog hele jonge band, waarvan we in de toekomst nog zeker veel van zullen horen. Deze tour zijn ze nog veelvuldig te zien in Europa. Onder andere komend weekend op het Ribs and Blues Festival te Raalte.

Hollis Brown Sweet Jane

Setlist:
1e set:
1. Ride On The Train; 2. Gypsy Black Cat; 3. Faith & Love; 4. Doghouse Blues; 5. Train Round The Bend; 6. Mi Amor; 7. On The Beal (the world is turning); 8. Lonesome Cowboy Bill; Hey Baby.

2e set:

1. No Expectations (cover Rolling Stones); 2. Nightfall; 3. New Song (titel onbekend); 4. Down On Your Luck; 5. Crying (cover Roy Orbison); 6. Sweet Sandy; 7. Walk On Water; 8. Outlaw Blues (cover Bob Dylan); 9. Sweet Jane; 10. Wait For Me Virgina.
Toegift: 1. All Along The Watchtower.

http://hollisbrown.com/

Hollis Brown 3 by Ronald Rietman


Ook op Blues Magazine ...