Jo Harman

Jo Harman & Qeaux Qeaux Joans
Poppodium W2, Den Bosch
31 Oktober 2013

Tekst: Nineke Loedeman/ Foto’s: Marco van Rooijen
Meer foto’s, zie fotoalbum Jo Harman + Qeaux Qeaux Joans, Den Bosch

Britse Jo Harman is een bezig bijtje. Na de release van haar debuutalbum ‘Dirt On My Tongue’ (lees hier de recensie op BM)  stromen de optredens meer en meer binnen. Dat album lijkt bij vele bluesfans in de smaak te vallen, evenals bij liefhebbers van jazz en soul, In thuisland Groot Brittannië wordt deze dame door zowel het publiek als de media op handen gedragen, en nu is ze er klaar voor om ook Nederland in te lijven.

Op 20 Oktober jl. zong ze het dak eraf in Vrije Geluiden, ze stond vorige week in het voorprogramma van Charles Bradley, en gisteren nog in de Royal Albert Hall te London. Vanochtend liep haar wekker weer vroeg af, voor vertrek naar de W2, een supergezellig Poppodium in Den Bosch. En daar staat ze geprogrammeerd als hoofdprogramma!

Qeaux Qeaux Joans

Aangenaam verrast ben ik door de aankondiging dat singer/songwriter Qeaux Qeaux Joans vóór Jo zal spelen, een zgn. “seauleaux” voorstelling. Stipt om 21.00 uur verschijnt ze op het podium, en legt het publiek uit dat ze het allemaal wel wat eng vindt, zo in haar uppie. Maar ze wil dolgraag enkele nieuwe liedjes laten horen, en neemt plaats achter haar Roland orgel. Aan haar verzoek om stilte wordt zowaar gehoor gegeven ( dat maken we helaas wel eens anders mee)

Een intense vertolking van Final End ( van album No Man’s Land) doet de zaal totaal verstillen. Het publiek raakt in de ban van deze tengere vrouw, met die oh zo sterke stem en overtuigingskracht. Die stem lijkt met deze sobere begeleiding nóg beter tot zijn recht te komen. Bij vlagen klinkt ze lekker rauw, maar altijd eerlijk, puur en oprecht. Ze praat haar nummers aan elkaar met een relativerende humor en zelfspot. Sterk is het relaas hoe ze als voorprogramma van Beth Hart is geraakt, en het verhaal doet het publiek grinniken. Niet geschoten is altijd mis, is de clou van het verhaal van deze “established artist“, zoals ze zelf gekscherend zegt.

Een prachtig ontroerend What If zorgt voor kippenvel bij mij, en het publiek is nog steeds stil en in vervoering. Dertig minuten kluistert ze menigeen aan haar performance. Na het mooie nieuwe Mister, Mister bedankt ze het enthousiaste publiek uit de grond van haar hart, en verzoekt ze om gezamenlijk Jo Harman verwelkomen. Voor mij kan de avond al niet meer stuk, wat een geweldenaar deze Qeaux Qeaux Joans “seauleaux”…

Qeaux Qeaux Joans

Jo Harman

Tegen tienen verschijnen Jo Harman en haar “Company” op het podium. De band bestaat uit drummer Martin Johnson, bassist Andy Tolman, toetsenist Steve Watts en gitarist Terry Lewis. Opener vanavond is I Shall Not Be Moved. Een prachtig en intens gezongen rustige aanloop naar, wat later blijkt, een afwisselende en opzwepende set van blues, soul en funk. Jo heeft er bijzonder veel zin in, en is ze in eerste instantie ietwat terughoudend in haar interactie met het publiek, later trekt dat volledig bij en gaat ze helemaal los.

Haar krachtige stem is warm en soulvol, lijkt gemaakt om te ontroeren en past perfect bij dit muziekgenre. Veel eigen geschreven nummers worden gebracht, evenals een paar verrassende covers, zoals een pittige Aint No Love van Bobby Bland. Deze dame is rocky, expressief en is een prettige verschijning, zo in haar hotpants. Daarbij wordt ze omarmd door een gedegen, goed op elkaar ingespeelde band. Steve Watts geeft meerdere malen een hele vette solo weg op zijn Hammondorgel, evenals gitarist Terry Lewis. Als Terry gaat, gaat hij ook errug goed, zoals een verbluffende solo tijdens een mooi gezongen Sideways. Jo verlaat daarbij het podium, zodat de gitaarsolo volledig tot zijn recht kan komen, heel mooi.

Jo Harman

Jo Harman

Ze kletst lekker tussen de nummers door, voelt zich blijkbaar als een vis in het water op het podium. Werkelijk prachtig is de ballad Cold Heart, zó mooi en intens gezongen, gewoon een kwestie van ogen dicht en genieten. Laatste song Better Woman doet het 150-koppige publiek nog meer losgaan. Al dansend en klappend kan de sfeer niet meer stuk.

Natuurlijk komt Jo terug voor de toegift, en ze vertelt nog even over haar geplande afspraak van de volgende ochtend, over 6 uur! Dan zal ze namelijk te gast zijn in de ochtendshow van Giel. Ze heeft er nu al zin in, en ze vertelt over het nummer dat ze nu en morgen gaat doen, een groovy uitvoering van de hit van Pharell Williams Happy. Overigens, onder dit verslag staat de video die bij Giel is gemaakt.

Ondanks dat ze de tekst even van een vel papier moet aflezen, gaat ze volledig los in een krachtige mengeling van R&B en Funk, het geheel swingt de pan uit, net als menig toeschouwer in de zaal. Om er vervolgens nóg een schepje bovenop te doen bij Work To Do (Isley Brothers) En daarmee sluit ze dit indrukwekkende optreden af.
Jo Harman: een afgewogen combi van rauw, gevoelig, spicy en soulvol. Wat een prettige kennismaking!

Jo Harman

Jo Harman

Jo Harman

Meer foto’s, zie fotoalbum Jo Harman & Qeaux Qeaux Joans Den Bosch

 

Websites artiesten:
http://joharman.com/
http://www.qeauxqeauxjoans.com/


Ook op Blues Magazine ...