Tekst en video: Huub Laarmans, Foto’s: Marco van Rooijen. Alle foto’s staan in het fotoalbum Cuby’s Blues op Flickr.
(Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Opeens krijg je de vraag “Wil je ’n stukje schrijven over dit optreden?” Joh, dat heb ik nog nooit gedaan maar wil het graag proberen. Gewapend met notitieblokje en pen ging ik dus richting De Lievekamp, inclusief de zenuwen. Misschien goed om even vermelden dat ik wel ’n groot Cuby-fan ben.
Het zaallicht dimde, het doek ging open en een flinke knal kwam vanaf het podium. Die knal kwam vaker voor tijdens de eerste set, en bleek ’n technische storing te zijn. Maar dat kon de pret niet drukken. Daar stond de band met Erwin Java en Erwin Nijhoff, compleet met 3-koppige blazers sectie. “Another day, another road” werd ingezet en het nam de zaal direct mee naar de glory jaren van Cuby and the Blizzards. Meteen gevolgd door het meer ingetogen nummer “The sky is crying”. De toon was gezet en het kon al niet meer stuk.
Erwin Nyhoff zong de nummers op ’n geweldige manier vol passie en overgave. Ik had absoluut niet het gevoel dat ik naar ’n tribute band zat te luisteren, maar naar ’n stel geweldige muzikanten die het Cuby and the Blizzard’s repertoire zo perfect en eerlijk mogelijk probeerden te benaderen. Dat is in mijn ogen meer dan gelukt. Veel lof voor Erwin Nijhoff en zijn overtuigende vocale vertolking van de nummers.
Na de pauze verscheen Sean Webster op het toneel. Dat gaf het geheel ’n iets ander sausje. Absoluut niet verkeerd, begrijp me goed. Tijdens “Appleknockers Flophouse” kwam er plots meer beweging in de zaal. Erwin Java vertelde tussen de nummers door over het ontstaan van de nummers. Over onder meer Harry’s liefdes, tot een ode aan zijn overleden moeder. Het bood ’n mooie kijk in Harry’s leven. Als slot schalde het nummer “Window of my eyes” door de zaal. De toegift werd het nummer “Just for fun”, swingend gespeeld. De avond was meer dan geslaagd, A trip down memory lane.
Cuby’s Blues met Erwin Nyhoff (zang), Sean Webster (zang & gitaar), Erwin Java (gitaar), Peter Lieberom (saxofoon), Bert Pfeiffer (trombone), Sander Zweerink (trompet), Bas Mulder (toetsen), Guus Strijbosch (bas) en Marcel Wolthof (drums).
Ook hier, net zoals op het podium, geen woord over Eelco Gelling. Toch één van Nederlands beste gitaristen (volgens oa. Jan Akkerman) zonder Eelco geen Blizzards, zonder Blizzards geen Cuby
helemaal 110% mee eens
eelco op zijn wereld beroemde les paul…….
Onbegrijpelijk, niets over Eelco.
Hoewel ik Erwin Nyhoff een hele goeie zanger vind, vind ik de Grollo tribute als band veel swingende en meer het oude cuby geluid. Ik zou zeggen zonder keyboard ook geen blizzards.
Moet wel zeggen het gaat hier natuurlijk niet om een cover band maar ook niet om de real deal. Het is de Erwin Java band die nummers van cuby speelt.
Geweldige band, mooi initiatief. Heel goed uitgevoerd. Als er een cd van komt bestel ik hem gelijk…. Hopelijk blijft C+B muzikanten de komende jaren inspireren …