Eric Steckel
Podium Victorie – Alkmaar
22 november 2012

Ingestuurd door: Rik Kat

Dit zou de de eerste keer worden dat ik Eric Steckel zou zien en belangrijker zou horen.
Zijn naam doet een apres-ski artiest in Oostenrijk vermoeden maar niets is minder waar.
Eric Steckel is een Amerikaanse bluesgitarist, een gitaarvirtuoos.

Het concert begon met een snelle blues waarbij de beat van de bas en de drums je meteen liet bewegen en waarbij Eric Steckel meteen het hele register open trok. Virtuoze gitaar rifs met veel noten. Bij het tweede nummer, dat herkende ik als “Sweet Home Chicago”, kwam meer het echte bluesgevoel boven. Dat kwam ook door de basic bezetting van gitaar, bas en drums, waarbij Eric Steckel het echte geluid van de Stratocaster liet horen zonder gebruik te maken van een toverdoos met vervormingen.

Daarna een nummer van Stevie Ray Vaughan, Scuttle Buttin, een echte Texasblues waarbij je niet stil kan blijven zitten.
Dit nummer veranderde in “Mary Had A LittLe Lamb” en werd passend beëindigd met enkele snelle Stevie Ray Vaughan gitaar rifs.
Tot de pauze was het genieten van het virtuose spel van Eric en het mooie geluid van de Stratocaster.

Na de pauze hoorde ik een ander geluid en was Eric van gitaar gewisseld. Volgens mij speelde die na de pauze op een Tom Anderson gitaar. Het geluid werd steviger en de nummers werden langer. Ook “All Your Love” kwam voorbij. Ik ken dat nummer van Eric Clapton en van Gary Moore. De versie die door Eric Steckel werd gespeeld vond ik het dichtst bij de blues.
Naar het einde van dit mooie optreden kwam een zeer lange versie van “Little Wing” voorbij.
Denkende dat dit het laatste nummer was bereide ik me al voor om te gaan schreeuwen om een toegift.
Eric Steckel ging achter de microfoon staan en riep ‘Roeben Hooke´.
In het café boven de zaal had Ruben Hoeke een optreden gehad met alle deelnemers van zijn workshop en was daarna waarschijnlijk even binnengelopen. Ik weet niet of het afgesproken was maar ineens stond Ruben Hoeke op het podium en ging een gitaargevecht aan met Eric Steckel.
Hier vlogen de vonken vanaf en iedereen was door het dolle. Daarna kwam het laatste nummer, “Voodoo Chile” dat net als Little Wing door Eric Steckel  voorzien was door geheel eigen inbreng. Daarna was het eindelijk tijd om te gaan schreeuwen voor een toegift.
Deze kwam en het nummer van zijn nieuwe CD Mississippi River werd gespeeld.

Tevreden naar huis gereden met in de CD- speler van mijn auto zijn nieuwe CD.

Website artiest:
http://www.ericsteckel.com 


Ook op Blues Magazine ...