Concertverslag Eastside Rock & Bluesfestival, 5 april 2013, Nijmegen
Met Chivy and the BlueZicians, Sugar Boy and the Sinners, Bradley’s Circus en Old Boys Blues Network
Tekst: Patrick Struijker Boudier (http://twitter.com/p_okee)
Jong, energiek en ontwapenend. Zo kan het gros van de bands op het 7e Eastside Rock & Bluesfestival 5 april in Nijmegen getypeerd worden. Met krap 400 bezoekers minder druk dan vorig jaar, maar dat bood wél meer ruimte om te swingen. En geswingd werd er. Niet alleen door het publiek maar ook door de bands.
Een rustig begin is het als tegen 20 uur in de Foyer de eerste band van de avond Old Boys Blues Network aftrapt. Zowel het publiek – dat nog niet in grote getale aanwezig is – als de band moet nog even op stoom komen. Na een snelle bluesinstrumental als opener volgt The Thrill Is Gone waarbij de zang helaas overstemd wordt door een te harde gitaar. Gelukkig herpakt de band zich na een paar nummers en in de sets die volgen met prima covers van o.a. All Along The Watchtower, Need Your Love So Bad en Nobody Knows You When Your Down And Out.
Old Boys Blues Network is ontstaan na een memorial voor de helaas veel te vroeg overleden Ted Gerrits, zanger van o.a. Joint Venture en Blues Clinic. De band bestaat uit Paul van Gelderen (gitaar), Art Bouw (bas), André Hubregtse (drums), Jan van Lieshout (toetsen, Hammond) en Hans van Zoelen (zang). OBBN speelt een paar sets verspreid over de avond en doet ook de afterparty. Geen hele bijzondere groep, maar gewoon een lekker bandje dat je zo in een bruine kroeg ziet staan om vol enthousiasme de blues te spelen. Dat het gewaardeerd wordt blijkt uit dat de Foyer na elk optreden in de Grote Zaal weer volstroomt. Ik geef ze geen ongelijk. Een mooi uitzicht over het centrum van Nijmegen, biertje erbij en ondertussen luisteren naar blues.
Tegen half negen staat de eerste band op het hoofdpodium al trappelend van ongeduld in de startblokken. Chivy and the BlueZicians, afgekort CatB, bestaat uit de 19-jarige frontman en gitarist Chivy Khüles, de eveneens 19-jarige Thomas Kuijpers op bas en de 18-jarige Bob Kessels op drums. En óf ze uit de startblokken komen! Energiek, stuiterend en bij tijd en wijle – vergeef me de uitdrukking – retesnel en –strak strooit de jonge band bijna achteloos breed uitgesponnen nummers en sterke riffs over het publiek uit en dat alles in een moordend tempo. CatB haalt zijn invloeden uit met name Stevie Ray Vaughan en dat is te merken aan de verschillende songs van Stevie in de set. Zo opent de band furieus met de cover Scuttle Buttin en is er een SRV-medley. Maar ook eigen werk komt aan bod zoals de song Payback Time.
Prachtig om te zien dat er weer een jonge band is die zich hartstochtelijk op de blues stort. Wie zei dat de blues niet meer leeft om gespeeld te worden door de jonge generatie? Technisch is het ook dik in orde. Chivy bewijst dat hij de fingertapping-techniek uitstekend onder controle heeft en ook Thomas en Bob gooien er sterke ritmes uit die het geheel een vederlichte zwaarte meegeven. Knal er ook nog iets bij dat ik soms mis bij de ‘grote’ bands – emotie en bezieling – en je hebt een optreden dat je stuiterend en swingend ondergaat. En het publiek slaat het geheel met verrukking gaande getuige de vele blije gezichten. En de band, hoe ervaart die het? De grote lach en pretoogjes op het gezicht van de bandleden die niet verdwijnen gedurende het optreden zegt alles.
Over nóg een jonge band gesproken: Sugar Boy & the Sinners brengen ook de zaal aan het dansen en swingen. De band is de vervanger van Saggy Dogs. Vorig jaar stond Sugar Boy in de kleinere Foyer; deze keer treden ze op in de Grote Zaal. Een signaal van hun ontwikkeling, want als er een band is met wie het snel is gegaan dan is het wel deze. De Boys bestaan sinds eind 2010 en hebben Boy Vielvoije (zang en bluesharp), Ronnie Guerin (guitaar), Vinnie Guerin (bas) en Frankie Duindam (drums) in de gelederen. Hoe snel is het gegaan? Heel. In de twee jaar na hun oprichting wonnen ze de Dutch Blues Challenge, speelde ze op de International Blues Challenge in Memphis, de European Blues Challenge in Toulouse en daarnaast ook op de podia van grote festivals.
Aan hun eerste cd wordt op dit moment gewerkt, maar het publiek kreeg vanavond al een boeiend voorproefje van de songs aangezien er vooral eigen werk werd gespeeld. Bad Habits, Yes I Know, Stop The Fussing, No More Doggin’ om er maar een paar uit te lichten laten duidelijk de muzikale ontwikkeling zien van de band. Waren het vorig jaar vooral covers die gespeeld werden, een jaar verder (en vele optredens) tonen een onmiskenbare groei aan. Sure, Sugar Boy put nog steeds uit het bluesverleden (You Were Wrong lijkt verdacht veel op I’ve Been Wrong van the Red Devils bijvoorbeeld), maar dat de band nu vooral met eigen werk op de planken staat is een ontwikkeling die niet gemist kan worden.
Ook muzikaal is er de grote sprong voorwaarts: de bandleden vinden elkaar blindelings en klinken strakker dan ooit. Ze jutten niet alleen elkaar op maar ook het publiek. Come On Everybody verwordt tot een call-and-response tussen band en bezoekers en bij het laatste nummer Tramp eindigt Boy zelfs tussen het publiek dat daarmee de band niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk omarmt. Een warm, zwetend bad dit optreden dat je meer laat stuiteren dat tien blikjes Red Bull achter elkaar.
Bradley’s Circus is de laatste band van de avond in de Grote Zaal en bestaat inmiddels zeven jaar. De band tot nu toe een livecd uitgebracht en drie studiocd’s, waarvan de laatste – Kicking But Not High – net verschenen is. Bradley’s Circus bestaat uit zangeres en gitariste Mattanja Joy Bradley, Beewee Nederkoorn op drums, Joris Verbogt op Double Bass, André van den Boogaart op gitaar en Lidewij Veenhuis op bluesharp. Net als Mattanja Joy Bradley is ook Lidewij Veenhuis dit jaar genomineerd voor de Dutch Blues Awards. Bradley treedt zowel solo als met haar band op; zo was ze vorig jaar nog finaliste van De Beste Singer-Songwriter van Nederland.
Vanavond is het een stevig rockende set, met hier en daar wat gas terugnemend. De band brengt een aantal nummers van hun nieuwe cd, zoals het knallende Honey, het schurende 60 Minute Lover, het pijnlijke The Back Porch Of My Dreams en het overrompelende Taking Care Of Business. Maar ook ‘publiekslievelingen’ als Pussycat, Ghost Train 665, Singing To The Lord en Wasteland van de vorige cd’s worden niet vergeten. Gelukkig al vaker meegemaakt en elke keer ben ik weer onder de indruk van de krachtige stem van Mattanja Joy Bradley. Prachtig. Ook de rest van de band is dik in orde, hoewel het jammer is dat het geluid van de bluesharp nauwelijks te horen is.
Hoe goed Bradley’s Circus ook is, ik mis wat enthousiasme en energie in de zaal op het optreden. Enthousiasme dat groter was toen de vorige twee bands op het Grote Podium stonden. Kan aan het late tijdstip liggen (de band stopte om 1 uur ’s nachts), maar het ook liggen aan de overdonderende bak energie die zowel Sugar Boy and The Sinners als Chivy and the BlueZicians over de bezoekers uitstortten eerder de avond. Tegen zulke uitbarstingen van stuiterend muzikaal geweld is het wellicht lastig opboksen als laatste band. Wijsheid komt bijna altijd achterweg, maar ik denk dat het in dit geval beter was geweest om Sugar Boy en The Sinners als afsluiter te hebben gehad. Dan was Eastside Rock & Bluesfestival meer swingend geëindigd.
Al met al was Eastside Rock & Bluesfestival beter dan vorig jaar. Jong, energiek, ontwapenend en prachtig om te zien dat er nog volop jonge bands zijn die het bluestokje overnemen. Ook mooi om te zien dat er een gemêleerd gezelschap van jong tot oud deze avond in de Vereeniging te vinden was.
Jammer alleen van de bezoekersaantallen, maar dit is iets waar meer bluesfestivals mee te kampen hebben de laatste jaren. Komt het door de crisis? Misschien. Komt het door het woord ‘blues’ in de naam van het festival dat bezoekers afschrikt? Wellicht. Waar het niet aan ligt zijn de bands die optreden. Die stralen. Net zoals de bezoekers na afloop van dit festival.
Meer foto’s op: http://www.flickr.com/photos/p_okee/sets/72157633188825308
Binnenkort foto’s van het Eastside Rock & Bluesfestival 2013: http://picasaweb.google.com/ftpgun
Websites:
> www.eastside-bluesfestival.nl
> www.chivyandthebluezicians.nl
> www.sugarboyandthesinners.com
> www.bradleyscircus.com
> https://www.facebook.com/pages/Old-Boys-Blues-Network-OBBN/143268839104224
Mooie weergave van de avond; inderdaad jammer van (te)weinig publiek. Dit verdient beter!
Dank je voor je aanwezigheid en je recentie. Wie weet hoe we meer mensen kunnen bereiken mag het zeggen.
probleem heb ik met mijn site: http://www.jazzgigs.cc voor jazz en blues. Heb nu 10 bezoekers gemiddeld per dag. Soms 40 maar ook wel eens 2 maar.
Probleem is m.i. ook dat muzikanten lui zijn: je zou zeggen dat ze het graag op je site zien maar de tendens is anders. Ik blijf wel doorgaan met de site en ik denk ook dat het allemaal wel goed komt!
Als jullie leuke tips hebben van concerten, optredens voor mijn site: welkom!
Er moet ook slimmer gelinkt worden.
Weer een site er bij? Waarom. Zijn er dan niet genoeg goede sites?
Het probleem van te weinig te publiek wordt o.a. veroorzaakt door desintresse van de oudere bluesliefhebbers. Ze hebben het allemaal al gezien en komen voor een paar Nedrlandse bands niet meer voor hun tv vandaan. Het grote publiek gaat alleen nog maar naar activiteiten waar een grote naam aan is verbonden. Dan kunnen ze maandag op de zaak opscheppen, wie ze gezien hebben. Ook alks is de artiest ver over de houdbaarheidsdatum heen. Stond B B King op de adfiche, dan was het vol geweest. Jammer maar het is niet anders.
Misschien moeten bands en programmeurs eens ophouden met mopperen en er gewoon echt een feest van maken. Luister ook echt naar het publiek en kijk hoe smaak en logistieke voorkeur zich ontwikkeld. Publiek is er zat maar wil gewoon waar voor z'n geld.
Het heeft meerdere oorzaken denk ik Bert. Niet alleen desinteresse van de oudere maar ook jongere generatie voor de blues. Tenzij er inderdaad een Bonamassa of Clark jr op de planken staat heeft is het woord 'blues' in de titel van een festival een 'afschrikeffect'. Misschien moet je dat weglaten of je breder programmeren dan blues alleen en bijvoorbeeld ook met lokale bands. Genoeg talent en je trekt misschien een zekere loyale fanbase naar het festival. Dat gezegd hebbende: Zyfflich trekt ongeveer hetzelfde publiek als Eastside (jong tot oud) en is de laatste paar jaren uitverkocht.
Maar een festival moet ook groeien. Bovendien is de vrijdagavond helaas minder geschikt.
Je moet verdomd veel pr in een festival steken om mensen te lokken. Nederlandse bands spelen overal. Dus men wacht af tot dat ze in de buurt spelen. Helaas is men in Nederland niet geneigd voor blues te betalen. Tenzij br…… Bonamassa er staat.
Ik ben dus niet de persoon die elke keer een festival afgaat waar elke keer dezelfde bands spelen, die heb je dan toch wel gezien toch???
Jaja Bert, ook Bonamassa stond nog maar een paar jaar geleden voor 50 man in een sporthal in Duiven z'n best te doen.. Lokaal initiatiefje!
ik krijg ook sterk de indruk dat er heel veel dezelfde bands op festivals staan…? Ieder jaar staat er wel weer een gitaarwonder van onder de 18 jaar op, en die kan je dan ook in het hele land ''bewonderen''.
Klopt. Overigens was het geen sporthal, maar een cultureel centrum Rutger
Dat je af en toe dezelfde bands op festivals tegenkomt is inherent aan dat de spoeling voor bluesbands dun is. Zo heel veel festivals waar blues een (hoofd)deel van uitmaakt zijn er niet.
Grote Bluesfestivals moet je sowieso beperken. Wanneer je een nieuw bluesfestival wil organiseren noem het dan geen "bluesfestival meer. Kijk hoe ze dit doen in Amerika, Check "Crossroads in het Toyota park"daar wordt alle ROOTS gerelateeerde muziek geprogrammeert. Bombvol publiek van jong tot oud. In nederland denken we nog zo in hokjes! Waarom overleeft de grote festivals in Nederland?, niet alleen het geld speelt mee maar ook programmering, NSJazz van Bonamassa naar Raphaell Sadeek naar Susan Tedeschi & Derek Truck band, van alles te beleven. Wat mij betreft is een bluesfestival zo "vorige eeuw". Nederland barst uit zijn voegen met getalenteerde muzikanten en die willen niet meer alleen Blues maken! Ja Blues, Rythm & Blues, Souls, Country en SouthernRock er doorheen!! En deze bandjes worden dan weer niet uitgenodigd op een BLuesfestival!! enzo ettert het maar door. Publiek moet je muzikaal opvoeden dus heeft de programmeur de taak om ook "over de schutting heen"te durven programmeren, dan alleen kan een festival groeien. Wil geen enkele programmeur en vrijwilligers voor het hoofd stoten want die doen hun uiterste best maar om het publiek weer terug te krijgen moeten ze uit een ander vaatje tappen.
Nou Bert geldt niet voor mij hoor. Ik ga wel voor goede blues en vooral bluesrock en heb de bekende namen gezien in de kleinste zaaltjes en nog steeds. Van Rory gallagher vroeger tot inderdaad Bonamassa nog steeds. Er is veel heel veel talent in nederland.
Rutger van der Zalm Maar ook dat festival is er niet meer wegens gebrek aan belangstelling. Zoals de promotor het vertelde.
Wilma Wolfs Kom eens kijken op het Grolsch schoeppingen Blues festival in Duitsland en zie hoe het al 22 jaar goed kan. Altijd nieuw talent daar. prachtig gewoon.
Andre W, kan je me uitleggen waarom het daar goed gaat? Het kan niet alleen aan het talent liggen want dat hebben we hier ook. Ben benieuwd.
In Duitsland is sowieso de belangstelling voor blues groot. Al eerdre gezegd, maar Zyfflich trekt ongeveer hetzelfde publiek als Eastside (jong tot oud) en is de laatste paar jaren uitverkocht.
Tja, desinteresse kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat er ergens anders toch wel 'grotere' namen spelen of tenminste 1 publiekstrekker; en dat hoeft echt geen Bonamassa te zijn. Liever niet zelfs. Kijk maar eens rond wat er toch gelouterde bluesacts spelen, ook in kleinere locaties als bluescafe apeldoorn, xxl wageningen, wilhelmina eindhoven en zo nog een paar. M.i. is het voor dit festival beter om terug te gaan naar de roots; de café's.
Ik heb een grandioze avond gehad ! En wil bij deze de organisatie bedanken, voor het feit, dat ze er in
geslaagd zijn om een goed programma in elkaar te zetten . De mening, dat er te weinig publiek was, kan ik niet delen. Wat heb je eraan, als de zaal uitpuilt door te veel mensen ? Naar mijn beleving was er publiek genoeg ! En gezien de reacties van het publiek werd er ook volop genoten . Er zullen altijd mensen zijn, die, op zijn Nijmeegs gezegd wat te "nuilen " hebben. Vaak bespelen ze zelf geen instrument.Maar als je zelf een instrument of instrumenten bespeelt, kun je alleen maar respect hebben, voor wat de bands op het podium presteren ! En dat er
gepresteerd werd staat buiten kijf. Persoonlijk werd ik erg geraakt door de sologitarist Chivy van de band
Chivy and the Blue Zicians . Er zijn veel goede sologitaristen, maar zoals hij speelt zijn er maar weinig !
Geniaal , een toptalent. Dat belooft wat voor de toekomst !
Het publiek heeft zeker genoten; dat was duidelijk te merken de hele avond. Of je ervaart of er nou te weinig of genoeg publiek was is voor iedereen persoonlijk natuurlijk, maar voor de organisatie is het natuurlijk wel prettig dat er voldoende bezoekers komen om uit de kosten te geraken. Wat dat betrfet had het van mij wel iets drukker gemogen.
onderschat geld problemen ook niet!