Dave Warmerdam Band
Loods 4, Lisserbroek
20 Juni 2020
Dave Warmerdam Band geeft een intiem concert
Het wordt het eerste “Corona” concert met een complete band dat ik bezoek. Het is wel een eindje rijden, maar dat heb ik er voor over, zeker nu het plaatsvindt in een loods, die is omgebouwd tot een jukejoint.
Tekst en foto’s: Bert Lek. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
De kringloopwinkels in wijde omgeving hebben de afgelopen weken goede zaken gedaan; alles wat maar op een stoel, tafel of bankstel lijkt staat er en de intieme verlichting maakt het erg gezellig. De surfplank met de frisdrank maakt het helemaal compleet. Slechts één toilet. Maar wel van een beter niveau dan in de Red’s in Clarksdale, Mississippi. Schoon en droog.
De podiumverlichting noopt mij om de DIN-waarde op te voeren tot boven de 5000. Dat laatste is jammer want zo kan je geen mooie foto’s maken. Er staat een “verhoogd” podium van pallets. De musici staan in een rechthoek op 1.5 meter van elkaar opgesteld.
Drummer Rick van de Voort zit met zijn geluidsscherm helemaal opgesloten en is voor de 30 bezoekers amper zichtbaar. Zangeres Janne Timmer is in tegenstelling tot anders, erg zenuwachtig en dat zegt ze heel eerlijk. “Het is allemaal anders, maar we zijn toch blij, dat we vanavond weer voor publiek kunnen spelen.” De band speelt twee sets. Elke set heeft vier nummers van het laatste album ‘Play’.
De opening is een bluesklassieker ‘Little By Little’. Van de zenuwen is niks te merken. Sonny Ray van den Berg laat ons genieten van heerlijke gitaarsolo’s, die hij zo mooi opbouwt. Hetzelfde doet Dave Warmerdam op zijn orgel of elektrische piano. Janne gaat helemaal op in haar zingen. Dan weer rauw of super lief. Haar lichaam krijgt geen moment rust. Daarachter hebben Rick en Lars Hoogland al binnen vijf minuten contact met elkaar. Lars glimlicht naar Rick dat het goed is en beide mannen zorgen voor een solide basis voor de rest van de band deze avond.
Met o.a. ‘Tears Ain’t Fun’, ‘Our Fire Stills Burns On’ en ‘The Mirror Mask’, het laatste nummer wordt op de cd akoestisch uitgevoerd, maar vanavond in de bandbezetting en dan krijgt het meer dynamiek in dik vijf minuten. Na de pauze gaat het er een stuk steviger aan toe met o.a. ‘Everyday I Have The Blues’. Hier heeft Sonny een prachtig B.B. King loopje in verwerkt. ‘Mean Man’ vormt een rustpunt en ‘Nobody Knows You When Your Are down And Out’ dat nieuw op de setlist staat. Heel apart is de uitvoering van ‘I’ll Play The Blues for You’ (op Janne’s setlist staat I’ll play dinges.) dat komt mede door de zang van Janne, leuk omdat eens te horen van een vrouw die het zingt.
Dan het muzikale hoogtepunt van deze avond ‘Strange Fruit’. Door de Black Lives Matter beweging is dit nummer van Billy Holliday uit de jaren dertig van de vorige eeuw nieuw leven ingeblazen. Het nummer gaat over ophangen van Afro Amerikanen aan bomen in Mississippi door de Ku Klux Klan. Er klinken onheilspellende klanken uit de gitaar van Sonny Ray. Daarna valt Janne omfloerst in, haar stem leent zich geweldig voor dit nummer. Daarna neemt Sonny het weer over en brengt “de zaal” tot een kippenvel moment, gevolgd door een donderend applaus van de aanwezigen.
Janne verontschuldigt zich door te zeggen dat het volgende nummer ‘I Won’t Complain’ eigenlijk niet zo aansluit. Maar dat doet het best. Met ‘Proud Mary’ komt er een swingend einde aan deze mooie avond. Voor de meeste bezoekers wordt het een dansend einde na de hele avond braaf op de stoel zitten. Dave gooit er een Jerry Lee Lewis riedeltje uit en de avond kan ondanks alle beperkingen niet meer stuk.
Dit is de eerste van de drie uitverkochte concerten. Bij meer belangstelling worden er extra concerten georganiseerd. Je kunt deze bijwonen door je aan te melden via info@groovetown.nl. Daarna ontvang je een uitnodiging.
We horen graag je mening! Voeg reactie toe