Blackberry Smoke
Support: Bones Owens
17 September 2024
Poppodium 013, Tilburg (NL)
Tekst: Jos Verhagen | Fotografie: Marco van Rooijen.
Aanvankelijk waren voor deze heerlijke Southern Rock-avond naast Blackberry Smoke, The Steel Woods als voorprogramma aangekondigd. Echter werd dit gewijzigd in Bones Owens, een powerrocktrio uit Nashville. Caleb ‘Bones’ Owens is een zanger-gitarist die onder andere speelt in de touringband van Bon Jovi. Echter, als soloartiest heeft hij drie albums op zijn naam, waarvan de derde, Love Out of Lemons, in juli van dit jaar uitkwam. Bones Owens combineert de country van Nashville met classic rock-invloeden die live veel ruiger overkomen dan op de plaat. Vooral de vette bassound die Sonny Remlinger uit zijn bas toverde, deed die van Lemmy verbleken. Mede door deze sound en het stevige drumwerk van Doy Gardner was het een voorprogramma dat zeker beviel. Met nummers van al zijn drie albums waren het vooral de uptempo tracks als Goin’ Back Where I Came From, Love Out of Lemons en Lightning Strike die indruk maakten door het vette riffwerk van Caleb. Bones Owens was een verrassend voorprogramma en een aanrader.
Na dit geweld was het de beurt aan de hoofdact Blackberry Smoke, en dat is een geheel andere beleving. Vanaf de start met het vette All Over the Road nam bandleider Charlie Starr de band en het optreden bij de hand; vol energie gaf hij het voorbeeld. Hij leidde het aanwezige publiek langs nummers van hun laatste album, zoals Hammer and Nail, Like It Was Yesterday, en een mooi, gevoelige uitvoering van Azalea. Samen met de slidegitaar van Benji Shanks rolden de solo’s van Charlie de zaal in. De derde gitarist, Paul Jackson, beperkte zich grotendeels tot het ritmewerk, maar het waren vooral zijn vocale bijdragen die extra cachet aan de nummers gaven. Maar de grote man van Blackberry Smoke is toch Charlie Starr. In de set van 19 nummers nam hij gas terug waar nodig en stookte hij het vuurtje op wanneer gewenst. Mooi was het akoestische intermezzo, ingeluid voor Azalea en Everybody Knows She’s Mine, om vervolgens met The Wheels Fall Off weer vlammend door te pakken.
Wat een optreden van Blackberry Smoke ook zo bijzonder maakt, is de interactie met het publiek. Als Charlie na een zin stopt met zingen, maakt het publiek de zin vol overtuiging af. Zo wordt het optreden een gezamenlijke happening. Hey Delilah, Waiting for the Thunder en Ain’t Got the Blues Anymore krijgen zo een andere dimensie. Wat ook erg mooi was, is het nummer Free on the Wing met een geweldige dubbele slide-solo. Na het onvermijdelijke One Horse Town kwam er een einde aan het optreden. In de toegift liet Blackberry Smoke nogmaals horen een topband te zijn, met onder andere de Little Feat-cover Willin’ en het magistrale Ain’t Much Left of Me.
Na dik twee uur kwam er een einde aan de show, waarvan je het gevoel had dat het pas net begonnen was. Dat is de kracht van Blackberry Smoke: het simpel laten lijken, maar toch op hoog niveau musiceren.
Fotoalbum: Blackberry Smoke 2024
Benji Shanks is de derde gitarist en Paul Jackson al sinds jaar en dag de tweede. Ik zit persoonlijk niet op die derde gitarist te wachten, de 5 mansband (gitaar, gitaar, bas, drums, toetsen) was voor mij de gouden bezetting. Paul is een prima gitarist voor BBS.
Toch jammer dat we geen melding hebben ontvangen over het niet aanwezig zijn van de Steelwoods .
5 hevig teleurgestelde Achterhoekers.