Bill Wyman & The Rhythm Kings featuring Mary Wilson (The Supremes), Luxor Live Arnhem, 11 november 2014
Tekst en foto’s: Patrick Struijker Boudier (http://twitter.com/p_okee).
Meer foto’s: https://flic.kr/s/aHsk63G22s
Een muzikaal feestje met songs variërend van klassiekers uit de pop en soul tot blues en rock ‘n roll. Gooi er ook nog een band in die erg goed speelt en een enthousiaste zaal en de avond met Bill Wyman & The Rhythm Kings is in een notedop beschreven.
Natuurlijk kunnen we beginnen met het vermelden dat Bill Wyman bijna 30 jaar in The Rolling Stones heeft gezeten als bassist. Maar die band heeft hij al ruim 20 jaar geleden verlaten. Wat telt is het nu. En het nu is dat hij al jarenlang met zijn band The Rhythm Kings rondtoert. Een band die bestaat uit geweldige muzikanten als bijvoorbeeld Frank Mead (sax, harmonica, zang), Albert Lee (gitaar, zang), Terry Taylor (gitaar, zang) en Geraint Watkins (toetsen/zang) en met regelmaat van de klok Nederland en Europa aandoet.
Bill Wyman in The Rhythm Kings is eigenlijk niet anders dan in de Stones. Stoïcijns op de achtergrond als bassist, maar wél aanwezig. Enige verschil dat ik hem in The Rhythm Kings vaker zie lachen dan in die andere roemruchte band. Misschien de ontspanning van een stel vrienden en muzikanten om zich heen en lekker muziek maken. Niets meer en zeker niets minder. Zo ook vanavond.
Special guest vanavond is Mary Wilson, oprichter van The Supremes. Voordat zij het podium betreedt voor een aantal nummers, hebben we al fijne Chicagoblues van Frank Mead gehoord (jankend op de bluesharp) en nog fijnere soul van Beverly Skeete. Gezapig is het nergens. Dit is een band zonder poespas (wel met toeters maar zonder bellen) die gewoon lol en muziek wil maken met een behoorlijke duik in de muziekgeschiedenis. En over muziekgeschiedenis gesproken: halverwege het eerste deel zingt Mary Wilson een aantal hits van The Supremes met een stem die misschien ietwat krakerig is maar nog steeds volop soul uitstraalt. Voor de pauze stampen Terry Taylor en Albert Lee nog even onvervalste rock ’n roll uit de microfoon, zeer tot tevredenheid van het enthousiaste publiek.
Na de pauze stoomt de soul, blues en poptrein van The Rhythm Kings door met hits uit de rijke historie van de muziek. De band is strak en heeft bovenal lol in het spelen. Prachtig om te zien dat dat spelplezier (h)erkend wordt door het publiek. Zag ik daar nou mensen dansen? Mary Wilson komt ook na de pauze met een aantal hits en ook die kunnen met het gemak onder het kopje soul gevangen worden. Bill Wyman is nooit een grote zanger geweest, maar hij waagt zich tot slot aan een nummer van Chuck Berry: a nasty and unpleasant man aldus Wyman. In de toegift krijgen Beverly Skeete en Albert Lee de zaal stil met een prachtige uitvoering van een The Everly Brothers evergreen, waarna Mary Wilson dit muzikale feestje eindigt met een uitstekende versie van Dancing In The Street.
Gezapig? Nee. Een feestje? Ja. En dat de band en Bill Wyman nog steeds populair zijn, blijkt wel uit dat na afloop het publiek zich verdringt voor het podium om een handtekening.
Setlist
1. Chicken Shack Boogie – Instrumentaal
2. Too Late – Terry Taylor
3. Sweet Soul Music – Beverly Skeete
4. Just Your Fool – Frank Mead
5. I’ll Be Your Baby Tonight – Albert Lee
6. Baby Love – Mary Wilson
7. Stop In The Name Of Love – Mary Wilson
8. My World Is Empty Without You – Mary Wilson
9. I’m A Fool To Care – Geraint Watkins
10. Good Rockin’ Daddy – Beverly Skeete
11. Talk To Me Baby -Terry Taylor
12. Rock This Joint – Albert Lee
—-Pauze—–
13. This Is A Man’s World – Beverly Skeete
14. 300 Pound Of Joy – Geraint Watkins
15. Sugar Babe – Frank Mead
16. That’s Rock & Roll – Albert Lee
17. Baby Workout – Beverly Skeete
18. Race With The Devil – Terry Taylor
19. Back In My Arms Again – Mary Wilson
20. Don’t Know Why – Mary Wilson
21. You Can’t Hurry Love – Mary Wilson
22. It’s Raining – Geraint Watkins
23. I’m Ready – Albert Lee
24. I Just Want To Make Love To You – Beverly Skeete
25. You Never Can Tell – Bill Wyman
Toegift
26. Crying In The Rain – Beverly Skeete/Albert Lee
27. Dancing In The Street – Mary Wilson
Bill Wyman – bas, zang
Henry Spinetti – drums
Frank Mead – sax, harmonica, zang
Nick Payn – sax, harmonica, dwarsfluit
Geraint Watkins – toetsen/zang
Terry Taylor – gitaar, zang
Beverly Skeete – zang
Albert Lee – gitaar, zang
Mary Wilson – zang (special guest)
Website: http://billwyman.com/
wederom een prima verslag; je proeft de sfeer!
A fabulous band, generally. Missed them here in France, good to catch a decent review of them nearby. Thanks, buddy!