Bernard Allison
Muziekcafe De Noot, Hoogland / Amersfoort
21 November 2010

Bernard Allison

Tekst : Jeroen Bakker / Foto’s : Huub Hoeberigs

Terwijl enkele dagen ervoor Nederland Muziekland op zijn kop stond in verband met de aanwezigheid van een grote kleine man uit Minneapolis, ook wel bekend als ‘His Royal Badness’ Prince, werd in Amersfoort enorm uitgekeken naar een andere geweldige muzikant uit dezelfde plaats. Met uitzondering van een korte onderbreking in Duitsland is Bernard Allison met zijn band tijdens zijn huidige tournee hoofdzakelijk in Frankrijk te vinden. Iets dat wellicht het gevolg is van de contakten die zijn vader, Luther Allison woonde enkele jaren in Parijs, daar ooit heeft gelegd. Amersfoort is voor Bernard geen onbekende plaats meer en voor Café De Noot wilde hij de tourbus met groot genoegen laten omrijden om zodoende de Nederlandse fans met een bezoekje te verblijden.

Het is zondagmiddag even na vieren als het instrumentale intro van zijn laatste album The Otherside klinkt. Het vormt tevens het begin van een show die met een tussenpauze van een klein half uur tot maar liefst kwart voor acht zal duren. De vijf muzikanten worden na Send It In spoedig bijgestaan door Allison die zeer ontspannen oogt en voor de gelegenheid, het is tenslotte zondagmiddag, zijn trainingspak heeft aangedaan. Met I Wouldn’t Treat A Dog (The Way You Treated Me), de tweede track van dit album, is het stel dus compleet en wordt al vroeg op de middag een ijzersterke troef uitgespeeld. Opvallend is de voorname rol van het Hammond-orgel en de bescheiden maar prachtige saxofoonklanken waarmee naar een prachtige climax wordt toegewerkt. Allison wordt nog steeds als ‘de nieuwe generatie’ beschouwd en is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met de nalatenschap van zijn vader wiens invloed meer en meer lijkt toe te nemen. Toch heeft de bijna 45-jarige Bernard een behoorlijk aantal eigen nummers geschreven dat kan wedijveren met het materiaal van Senior. Het prachtige Let’s Try It Again dat zeer ingetogen wordt uitgevoerd is misschien wel de mooiste uitvoering van een Luther Allison nummer ooit maar ook voor een Fire van Jimi Hendrix wordt de hand niet omgedraaid. De nieuwelingen Simple As That en Allison Way passen overigens ook uitstekend in de set die zich kenmerkt door de veelzijdigheid van de band. Er wordt moeiteloos geswitched tussen diverse bluesstijlen en aanverwante soorten als soul, jazz en funk.

Bernard Allison

Prachtig is het moment wanneer Bernard zijn sidekick, ‘tweede’ gitarist Michael Goldsmith opzoekt en vindt in het eveneens van Luther afkomstige Serious. Het ‘gitaarduel’ zegt veel over de sfeer binnen de band. Bernard grijnst van oor tot oor als hij Goldsmith, ooit begonnen als materiaalman tijdens een tournee, in de ogen kijkt. Uiteindelijk krijgt ieder bandlid zijn ‘moment of fame’, iets wat met een saxofonist als Jose James, Toby Marshall op de toetsen, George Moye op bas of Erick Ballard op drums geen overbodige luxe is. Het geeft Bernard even de gelegenheid om zich even terug te trekken om er vervolgens nog even uit te persen wat er in zit. Natuurlijk ontbreekt zijn ‘babbeltje’ met het publiek niet. Het is overigens wel zijn gitaar die het gesprek voert. Het is een vermakelijk stukje ‘Let The Guitar Do The Talking’ waarmee hij de lachers op zijn hand krijgt en vervolgens het café weer omtovert in een swingende jukejoint.

Met de organisator van het Highlands Bluesfestival in huis zouden de geruchten over een belangrijk optreden in de buurt tijdens het festivalseizoen best eens op waarheid kunnen berusten…

Bernard Allison

Ingestuurd verslag door Arie Verheul – www.bluesinwijk.nl

Afgelopen jaren behoorlijk veel goede blues gezien. Nederlandse bands, Amerikanen, Engelsen, het ene optreden nog beter dan het andere. Echt allemaal blues van de bovenste plank, zoals Primer, Popovic, Parker, Siegal, Sas, King Mo, Oberg, Twelve Bar Blues Band, Steckel, Paardekooper, BB-King, Veldman Brothers. Absoluut hoogtepunt was Joe Bonamass op 7 november live in Carre. Prachtige klassieke ambiance, mooi licht, uitmuntend geluid, fantastische blues en zinderend gitaarwerk. Werkelijk fenomenaal, Genieten met een grote G. Ik was er vast van overtuigd dat daar in 2010 toch echt niks meer overheen kon.

Maar dan is het zondagmiddag 20 november 2010. Op advies van Henk Hak kaartjes gekocht voor lekkere bluesmiddag in zijn Hooglandse Noot met Bernard Allison. Nog niet eerder gezien, maar volgens Henk een echte aanrader. Met Joe nog in het achterhoofd argeloos naar Hoogland, biertje erbij, lekker druk en dan begint de band. ………….. Hoor ik dat goed, ben ik niet dronken? …. man dit is BLUES zoals ik tot heden weinig hoorde, voelde en beleefde. Wat Allison met zijn band daar in de Noot vertoonde ging warempel over Bonamassa heen! Wat een tempo, wat een strakke blues, wat een gemak, wat een plezier en wat een hoog niveau. Ik wist niet wat me overkwam. Sprakeloos staan kijken en luisteren. En was ik nou de enige die me liet bedwelmen (wellicht een biertje te veel?) door die Amerikaan, welnee om me heen stond een zaal vol met sprakelozen die hun ogen en oren niet konden geloven. KLASSE! En het hield maar niet op, ruim 3,5 uur speelden die mannen maar door, het ene nummer nog pakkender dan het ander. Het was echt geweldig.

Natuurlijk aan de bar teruggeblikt. Wat is nou het geheim van die Bernhard en zijn mannen, wat maakt nou dat dit zo onwerkelijk goed is, waarom kunnen andere bands dit niet??? Gelukkig bood Henk uitkomst: …… ”FEELING” …. “het zit bij dit soort jongens in hun bloed en dat voel je, dat zie je”.

Bernard en zijn mannen trekken nog een weekje Frankrijk in en daarna gaan ze weer terug naar de USA.
In 2011 zijn ze weer terug in Europa.
Als ze bij je buurt zijn, ga ze zien!

Bernard Allison

Website : www.bernardallison.com


Ook op Blues Magazine ...