Concertverslag: Beaux Gris Gris and the Apocalypse
Bluesmoose radio, Cafe de Comm Groesbeek
16 maart 2022
Tekst: Jos Verhagen, Foto’s: Andrew Helder
Na de corona crisis eindelijk weer eens een live concert bezocht, Beaux Gris Gris and the Apocalypse. De storm Eunice gooide roet in het eten anders was deze eer voor Leif de Leeuw geweest. Klokslag acht uur trapte Beaux Gris Gris and the Apocalypse af en hoewel het begin voor iedereen een beetje roestig was zat de stemming er gelijk in. Wat me direct opviel was dat Greta Valenti enorm gegroeid is als zangeres. In een betoverende outfit won Greta het aanwezige publiek voor zich. Met het nieuw album Good Times End Times op zak werden we getrakteerd op een mooie mix van nieuwe nummers en songs van Love and Murder. Klassiekers als Louisiana good ride, Heartbreaker en Don’t let the bastards drag you down konden op veel bijval rekenen en de laatste werd door het publiek uit volle borst meegezongen.
Robin Davey bewoog zich zeker in het begin wat op de achtergrond om Greta de ruimte te geven de show te stelen. Daarbij was er ook veel ruimte voor Emma Jonson; zoals zij haar handen als een soort spinnen over de toetsen liet gaan, fascinerend om te zien. Drummer Mark Barret was zo eager dat hij tot tweemaal toe spontaan het verkeerde nummer inzette. Het is een genot deze man te zien drummen, hij is een met zijn drumkit. Stephen Mildwater had Ali Coyle als bassist vervangen en deed dat met verve. Hij nam ook een belangrijk deel van de backing vocals voor zijn rekening.
Qua stijl, is met de nieuwe Cd, een andere minder op de blues gerichte richting ingeslagen wat tot uiting kwam in het nummer Is this the blues; een instant klassieker waarbij Greta zich sluipend tussen het publiek begaf. Andere nummers van de nieuwe Cd die goed ontvangen werden waren het vlotte Fill me up en Watching the world fall down. Na een uitstapje met wat muzikale frivoliteiten zoals Calypso van John Denver, sloot de band af What’s my name (Beaux Gris Gris), de lekkere meezinger. Als toegift werden we getrakteerd op een magistrale uitvoering van What’s up van de Four non blondes, heerlijk om zo een optreden af te sluiten.
Het was fijn om weer eens live muziek te beleven, en met een volle blues agenda valt er deze zomer nog veel te genieten. Beaux Gris Gris and the apocalypse was in ieder geval een goed begin.
(Let op: alle foto’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
Was prima avond! Mooi verslag en mooie foto’s
Jos, datum klopt niet, was niet 15 maart maar 16 maart.
Bedankt Andre, aangepast.