Concertverslag: Aynsley Lister – Bluescafé, Apeldoorn 20 November 2016

Aynsley Lister
Bluescafé, Apeldoorn
20 november 2016

Tekst en video’s: Nineke Loedeman / Foto’s: Edwin Birkhoff, hier zijn alle foto’s te zien.

Het is zondag 20 november en de eerste echte herfststorm raast over Nederland. In de middag uren, als de windkrachten voor mijn gevoel op zijn sterkst zijn, reis ik af naar het immer gezellige Bluescafé Apeldoorn waar uitbater Jan Kerseboom weer een topact op zijn planken heeft staan: Britse gitarist/singer/songwriter Aynsley Lister.
Al bijna 20 jaar komt Aynsley naar Jan’s Bluescafé en er is intussen een zeer goede relatie opgebouwd. Een optreden van deze sympathieke Britse artiest zorgt altijd voor een uitpuilend Bluescafé en het gezellige maar niet al te grote etablissement is vandaag dan ook vol, zeer vol. Aangezien dit Aynsley’s enige concert in Nederland is zijn de fans vanuit het hele land gekomen. En er niets lekkerder dan op een relaxte zondagmiddag genieten van een portie goede muziek onder het genot goed gezelschap en een fijn drankje. Dat kan allemaal in het Bluescafé.

Na enig oponthoud wegens enkele technische opstart probleempjes, trapt Aynsley in het gezelschap van zijn band af. We zien op de basgitaar Steve Amadeo, achter de drumkit is dat Boneto Dryden en achter de keyboard staat Andy Price. De mannen maken al enkele jaren deel uit van Aynsley’s ensemble. Na de instrumentale opener volgt een set van voornamelijk bekend en dus wat ouder werk. Nu heeft Aynsley in oktober zijn nieuwe album ‘Eyes Wide Open’ uitgebracht en daar horen we als eerste het mooie Il Grande Mafioso van. De intro is subtiel maar dan volgt een lekker relaxed nummer.

Tijdens het mooie Hyde 2612 (Wake Up) ontstaat er een aangename jam tussen Aynsley en bassist Steve Amadeo, welke uitmondt in een werkelijk superbe solo van Aynsley. Aynsley stelt zijn band niet veel later voor en benoemt ze daarbij ‘quite good’ (best goed) waarbij wij gewoon zeggen: stelletje klasbakken!

Na drie kwartier spelen is het pauze en is er voldoende tijd voor het publiek om een drankje te drinken of vooral om het zojuist uitgebrachte album aan te schaffen, indien gewenst met handtekening van Aynsley. Als de tweede set begint roept het publiek, en ik ook eerlijk gezegd, om wat nieuwe nummers en uiteraard voldoet Aynsley aan die vraag. Maar niet zonder eerst de prachtige slowblues Champagne and Reefer (Muddy Waters) ten gehore te brengen, met magnifiek ingetogen gitaarwerk. De band speelt dan nog enkele nummers van het nieuwe album zoals All Of Your Love en Other Part Of Me en het prachtige funky Stay.

Oplettende bezoekers hebben hem al in het publiek zien staan, de eveneens Britse gitarist maar in Nederland wonende Sean Webster! Sean en Aynsley kennen elkaar al jaren, maar hebben ieder hun eigen band en toeren veelvuldig. Zo vaak zien en spreken ze elkaar dus niet(meer). Vanmiddag is eigenlijk een mooie speelgelegenheid voorhanden en Sean wordt door Aynsley dan ook het podium op gevraagd om enkele nummers mee te spelen. Zonder vooraf overleg, want dat hebben deze artiesten eigenlijk niet eens nodig, brengen ze gezamenlijk twee nummers voor het blij verraste Bluescafé publiek, te weten Mr. Highway Man en Superstitious. De mannen weten er samen wel een echt feestje van te maken! Vooral het Mr. Highway Man swingt als een trein en de heren jammen er lustig op los, het is een en al gitaarbattle.

Aynsley is een uitstekend zanger en een meer dan fantastische gitarist. Hij is een ware snarentovenaar op zijn vetklinkende gitaren Probett Strat en Probett Les Paul. Niet voor niets sleepte hij bij de British Blues Awards in 2015 de award voor Guitarist of the Year binnen. Hij geeft ook veel ruimte aan de andere bandleden om hun kunnen te tonen. Het werkelijk flitsende toetsenwerk van Andy, de funky bastonen van Steve en de steady drumms van de ietwat stug kijkende Boneto. Wat een band staat hier.

De tijd vliegt om en Aynsley beëindigt, zoals praktisch altijd, zijn optreden met bluesy versie van Purple Rain, een meezinger waaraan het publiek graag aan deelneemt. Gelukkig is er nog tijd voor een toegift en dat is een uitgebreide en groovy versie van de Freddie King klassieker Tore Down.

Net na 19.00 uur is het concert voorbij en gaan de mensen zeer tevreden huiswaarts. Maar niet voor ze een album of een T-shirt van Aynsley hebben bemachtigd.
Hoewel er vier, stuk voor stuk uitstekende, muzikanten op het podium staan, vlamt het concert toch nauwelijks en krijg ik nergens echt kippenvel. Het kwam nu gewoon ietwat mat over. Dat heb ik toch wel eens anders meegemaakt. Maar niet getreurd, we hebben het fijne album ‘Eyes Wide Open’ (lees de recensie hier) nog en…. Aynsley heeft al toegezegd volgend jaar weer te zullen komen naar zijn geliefde bluescafé Apeldoorn!

Jan Kerseboom, hartelijk dank weer voor je gastvrijheid!

Ps.: Deze week hoopt Jan Kerseboom zijn 65e verjaardag te vieren en dat zal gevierd worden! Een aantal vrienden hebben hem blij verrast met een driedaags festival vol prachtige namen. Wanneer? 25, 26 en 27 november 2016. Lees er hier alles over!

Ook op Blues Magazine ...