Droom van Stef komt uit
Gitarist-zanger Stef Woestenenk (40) uit het Achterhoekse Vorden is al jaren fan van Ronnie ‘Plonk’ Lane, de in 1997 aan de gevolgen van MS overleden basgitarist en songwriter van roemruchte Engelse bands als Small Faces, Faces en Slim Chance.
In zijn boek Loepzuiver (lees hier de recensie) uit 2017 beschrijft hij zijn ontmoeting met en verblijf bij de zoon van zijn idool en nu kreeg hij het voor elkaar dat Steve Simpson en Charlie Hart, twee oud-bandleden van Slim Chance (de band die Lane oprichtte na zijn vertrek uit de Faces), bereid waren om naar ons land te komen en samen met hem tijdens twee optredens een eerbetoon te brengen aan hun vroegere bandmaat. Stef Woestenenk is vooral bekend van de bands MoonYard en Claptunes, waarmee hij regelmatig ons land doorkruist. Zaterdag 8 december speelden ze in Deventer en zondagmiddag 9 december in Nr. 2 in Vorden. Blues Magazine was er die middag bij.
Tekst en foto’s: Harry Pater. (Let op: alle foto’s, video’s en teksten op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd. Het is niet toegestaan deze zonder voorafgaande toestemming te gebruiken, af te drukken of te publiceren.)
De gezellige bovenzaal van (vooral) gitaarwinkel Nr. 2 is al weken volledig uitverkocht en hoe kun je een regenachtige en winderige zondagmiddag nu beter doorbrengen dan met een leuk concert van uitstekende muzikanten… Op het lage podium staan van links naar rechts Stef Woestenenk (akoestische gitaar en zang), Steve Simpson (elektrische Fender Telecaster, mandoline, viool en zang) en Charlie Hart (keyboards, viool, accordeon en zang). Onder de titel “An Evening of Ronnie Lane and more” brengen de drie mannen op een ontspannen en vaak humoristische wijze een eerbetoon aan de persoon èn de muziek van Ronnie Lane, die in de sixties samen met Steve Marriott verantwoordelijk was voor veel van de grote hits van Small Faces, zoals All Or Nothing, Lazy Sunday, The Universal en Itchycoo Park en ook schreef hij samen met Ron(nie) Wood en Rod Stewart ook heel wat songs voor de band Faces.
De leadzangpartijen worden door het drietal beurtelings verzorgd en er is ook veel close harmony zang te horen. Tijdens het optreden zijn zowel songs van de Small Faces (zoals All Or Nothing), Faces (Debris, You’re So Rude, Ooh La La), Slim Chance (The Poacher, Anniversary) en songs van de soloplaten van Charlie Hart (die o.m. ook speelt bij Chris Jagger’s Atcha) en Steve Simpson (die speelde bij Frankie Miller en Roger Chapman).
Het is een zeer gevarieerd optreden met over twee sets verdeeld ruim twintig songs. Hoewel er maar kort gerepeteerd kon worden, want de mannen arriveerden vrijdagmiddag op Schiphol, waarna ze in de oefenruimte van Bennie Jolink in Hummelo de te spelen songs doornamen. Volgens Stef was Bennie erg enthousiast en zei hij dat hij ‘de volgende keer graag wil meespelen’; dit weekend was Jolink overigens verhinderd.
Steve en Charlie overnachtten bij Stef en werden zaterdagochtend wakker door het geluid van, volgens Steve nogal uit de kluiten gewassen, kippen. Hierna zetten ze het vermakelijke Chicken Wired in, nadat ze al de klassieker All Or Nothing hadden gespeeld. Voorafgaand aan het mooie Anniversary, waarbij beide Britten viool spelen, worden zij door Stef aangekondigd als The Fishpool Philharmonic. Op de originele plaatopname, op het tweede soloalbum Ronnie Lane’s Slim Chance, uit 1975, spelen beide mannen ook. Stef verzorgt hierbij de zang en het dubbele vioolspel klinkt mooi. Hierna wordt Debris gespeeld, deze door Ronnie Lane geschreven en gezongen song, die in 1971 als b-kant van de Faces hitsingle Stay With Me erg bekend werd. De eerste set wordt afgesloten met een leuke cover van Harry Belafonte: Man Smart (Woman Smarter).
Na een kwartiertje pauze wordt begonnen met een nummer van The Who, namelijk Squeeze Box van de elpee ‘Who By Numbers’. Ronnie Lane was namelijk bevriend met Pete Townshend van die band en speelde op verschillende van diens soloplaten mee. Charlie bespeelt hierbij de accordeon, wat een mooi effect geeft. Hierna volgt de meezinger Hey Ho (de titel zegt het al) en jawel, het publiek laat zich meteen goed horen, want in de Achterhoek is dit nummer beroemd in de uitvoering van Boh Foi Toch. Stef zingt de Achterhoekse tekst en Steve de Engelse. Een andere meezinger is One For The Road, verderop in de set. Na River Man volgen twee Faces songs: You’re So Rude en Ooh La La, waarmee nog maar eens duidelijk wordt gemaakt dat het niet alleen de door Rod Stewart gezongen songs de moeite waard waren en zijn!
Als toegift worden Never Can Tell, Annie Baby en tenslotte Goodnight Baby gespeeld, waarna de muzikanten na een daverend applaus afscheid nemen van het publiek. De volgende dag vliegen ze weer terug naar Engeland. Charlie, Steve èn Stef tonen zich na afloop erg tevreden over het concert. Voor Stef is een droom uitgekomen. Op naar de volgende…
SETLIST 9 december:
Set 1
Last Orders
Rats Tales
Done This One
All Or Nothing
Lads Got Money
Chicken Wired
Anniversary
Debris
Kuschty Rye
Man Smart (Woman Smarter)
Set 2
Squeeze Box
Hey Ho
The Poacher
Annie
Snatch
How Come
One For The Road
River Man
You’re So Rude
Ooh La La
Encore:
Never Can Tell
Annie Baby
Goodnight Baby
We horen graag je mening! Voeg reactie toe