FRANK CARILLO & THE BANDOLEROS
Q-Bus, Leiden
1 September 2009
Tekst : Jeroen Bakker | Foto’s : Bo Beckman
Concert Verslag
De naam Frank Carillo wordt altijd in verband gebracht met grote namen uit de muziekindustrie zoals Carly Simon, Peter Frampton, J. Geils Band, Van Halen, Tom Petty, John Hammond en, dichter bij huis, Anouk of The Golden Earring. Carillo timmert als zanger/gitarist ook zelfstandig aan de weg maar doet dat wel met behulp van zijn Bandoleros bestaande uit: Eddie Seville op drums, Norman Del Tuffo die allerlei percussie-instrumenten bespeelt en Karl Allweier op de contrabas. De samenwerking met The Bandoleros heeft inmiddels twee albums opgeleverd die, hoewel bescheiden succesvol, op enorm goede kritieken konden rekenen. Het volgende, derde, album is onderweg en zal ‘The Rail To Kingdom Come’ gaan heten. Verder wordt er gewerkt aan een album met George Kooymans maar daarover later meer.
Na een succesvol en drukbezocht optreden in 2007 is de Q-Bus in Leiden wederom goed volgelopen en kan deze avond worden beschouwd als officiële opening van het nieuwe muziekseizoen. Met ‘Lucky If You Can Breathe’, een nummer dat als lijflied van deze muzikant kan worden gezien, wordt de aftrap gegeven voor een avond vol Rootsrock, Blues en Americana. Degenen die Frank voor de eerste maal op het podium bezig zien zijn aangenaam verrast door de bescheiden houding van deze rasmuzikant. Frank lijkt oprecht onder de indruk voor alle aandacht en enthousiaste respons op zijn muziek.
Het contrast, een sleutelwoord in Frank’s carrière, is groot: ‘Bad Out There’ is in 2008 nog genomineerd door The Hollywood Music Association in de categorie Beste Blues Song moet het vanavond in de Leidse Q-Bus doen met een hartverwarmend applaus en enorme waardering van een paar honderd bezoekers. ‘Te gek dat jullie gekomen zijn op deze dinsdagavond of… Het is toch dinsdagavond of is het woensdag?’ vraagt Frank enigszins verward. De titeltrack van het eerste Bandoleros-album is typerend voor de muzikale koers van Carillo. Waanzinnig mooi gitaarwerk in combinatie met die rauwe, hese stem waarbij het stuwende ritme van de band niet onderschat mag worden. Vooral het percussiewerk van Norman is bijzonder aardig om te zien. De set bestaat uit blikken, kralen en kettingen en trommels, kortom alles waarmee een ritme geproduceerd kan worden.
Er wordt aandacht gevraagd voor enkele nieuwe tracks die de band gaat proberen. ‘Laat maar horen als het je bevalt maar mocht je er niets aan vinden zeg dan maar niets’. De reacties laten zich raden. Het nieuwe album is iets om naar uit te kijken.
De fles rode wijn is even zoek en Carillo lijkt nu even de weg kwijt maar al snel blijkt het euvel verholpen want er wordt gewoon een nieuwe fles opengetrokken.
‘The Record-business is not what it used to be’ zegt Frank en terwijl hij van de wijn geniet wordt er nadrukkelijk gewezen op de verkoop van de cd’s achter in de zaal.
Het volgende nummer heb ik al geschreven voordat Katrina ellende veroorzaakte in New Orleans: ‘Watcha Gonna Do (When The Levee Breaks)’ is een van de hoogtepunten uit het prachtige oeuvre van deze muzikant van wie we het komende jaar nog veel plezier gaan beleven.
Set-list:
Lucky If You Can Breathe
Don’t Get Sammy Started
Tail That Wagged The Dog
All In Chains
Everything Changes
Rail
Anything
Ground
With Her Pajamas On
Bad Out There
Roll The Bones
Someday
Eastern Time
–
Chapel Street
Red Queen
Watcha Gonna Do (When The Levee Breaks)
Interview
Na afloop van het optreden heeft BluesMagazine een kort gesprek met Frank dat regelmatig wordt onderbroken door fans die graag een gesigneerd exemplaar van ‘Someday’ mee naar huis willen nemen.
Je speelde vanavond enkele nieuwe nummers die bij vlagen erg uitbundig klonken. Zegt dat iets over je persoonlijke situatie op dit moment?
Op dit moment overheerst de jetlag maar ik voel me inderdaad heel goed al moet ik bekennen dat ik mijn gezin erg mis. Mijn dochter staat nl. op het punt te bevallen. Verder ben ik me steeds meer bewust van het feit dat ik over een goede gezondheid beschik en in de loop der jaren heel veel goede vrienden heb om me heen heb verzameld. Ik ben daarnaast erg gelukkig met het feit hier te kunnen spelen en het is goed te horen dat de nieuwe tracks van ‘Rail To Kingdom Come’ goed worden ontvangen.
Over vrienden gesproken. De apparatuur die we vanavond op het podium gezien hebben is van The Golden Earring. In hoeverre ben je al gevorderd in de samenwerking met George en een eventueel uit te brengen album?
We kennen elkaar al zo lang en zijn echt heel goede vrienden. We gaan ook met elkaar op vakantie en dat is eigenlijk best bijzonder aangezien je in deze business toch niet echt veel echte vrienden heb. Meestal is het een puur muzikale relatie waar voor persoonlijke emoties weinig ruimte is. Vaak zijn deze relaties erg oppervlakkig maar met George is door de jaren heen echt iets bijzonders gegroeid. Deze tour kwam eigenlijk vrij onverwacht op ons pad terwijl ik veel telefonisch contakt met hem had betreffende het nieuwe album. Toen ik hem vertelde dat ik het niet zag zitten in verband met het transport van de nodige apparatuur bood hij meteen zijn hulp aan. The Earring zou het allemaal verzorgen. We zijn overigens al ruim tien jaar bezig met dit album en we hebben al eens gezegd te hopen dat we onze echte tanden nog hebben als het album uitkomt. De titel hebben we al: ‘On Location’ en er komt buitengewoon mooi materiaal op te staan.
Je bent altijd gewend om zowel het muzikale gedeelte als de teksten eigenhandig te regelen. Voelt het niet alsof je de regie uit handen geeft?
Aan de ene kant voelt dat inderdaad wel zo maar aan de andere kant kan het geweldige dingen opleveren. George en ik vullen elkaar heel goed aan. Zo kan het zijn dat hij een prachtige melodie in gedachten heeft en mij vraagt om daar de teksten bij te verzorgen. Onze drummer, Eddie Seville, is trouwens ook een geweldig songwriter. Hij is behalve drummer ook gitarist en heeft zijn eigen band Steel Rodeo. Ook hij draagt het een en ander bij. Ik juich dit alleen maar toe.
Hoe groot is de kans dat je samen met George op het podium dit album onder de aandacht gaan brengen?
Die kans is wel degelijk aanwezig maar het zal een kleine tournee worden want George heeft al tot, ik geloof 2015 de agenda gevuld met The Golden Earring. Het is overigens wel zo dat we elkaar altijd weten te vinden zoals dat ook het geval was tijdens mijn optredens van afgelopen zaterdag in Uden en de zondag erna in Rotterdam waar we op een festival speelden.
En jouw plannen?
Nog een paar dagen genieten in Nederland en dan snel terug naar de familie. Binnenkort heb ik nog een ontmoeting met Peter Frampton om ……
Frank is genoodzaakt om de ongeduldige fans in de zaal van een handtekening te voorzien, ‘the record-business is tenslotte niet wat het is geweest’, maar belooft spoedig een afspraak met BluesMagazine te maken voor een update met betrekking tot de nieuwe albums die we over enkele maanden kunnen verwachten. Wordt vervolgd dus ….
FRANK CARILLO & THE BANDOLEROS zijn deze dagen (t/m 13 september) nog op tournee in Nederland, check de concert agenda !
Website Frank Carillo : www.frankcarillo.com (Band website) | www.frank-carillo.com (Frank Carillo Discografie)
Heb hem Gisteren gezien in GIGANT Apeldoorn. Helaas NIET "Gigantisch " druk. Maar best aangenaam Americana feestje. Blij verrast met de samenstelling van de band percussions met al die kralen bijv.( het percussiewerk van Norman enz.
Naast mijn fav nrs: Lucky If You Can Breathe
Tail That Wagged The Dog,With Her Pajamas On
Bad Out There,Roll The Bones van zijn eerste 2 cds speelde Frank ook werk van zn in January uit te brengen 3e cd. Helaas vond ik het geluid niet goed afgestemd. Jammer.. Ik vond het te Blikkerig. Geluid met name uit de aan het plafond hangende Boxen verstoorde het geluid m.i.
Verder een sympatieke act van een relax artist Toppie