Ian Siegal ( www.iansiegal.com )
support: The Rhythm Chiefs ( www.rhythmchiefs.nl )
De Kade, Zaandam
woensdag 10 december 2008

Verslag geschreven door: Frank Langeweg

Bij binnenkomst in de Zaanse Kade waren de Rhythm Chiefs al druk bezig indruk te wekken bij het publiek. Ware het niet hun lage gemiddelde leeftijd van 17 lentes dan was het wel het plezier en de professionaliteit waarmee deze jongens speelden. De jeugdig onzekere houding en blik in de ogen deden niet af aan het spelplezier van de duidelijk zeer goed op elkaar ingespeelde muzikanten. Zo jong en nu al zo ‘into the blues’. Een belofte voor de toekomst!

Op naar Ian Siegal. Maar liefst een week lang tourt de hardwerkende bluesman door Nederland. Geen hoekje van ons kleine land lijkt hij te vergeten en daar zijn we blij mee want ondergetekende gaat twee keer van zijn kunsten genieten.
Het blijft toch leuk en ontnuchterend om de roadie in Mr Siegal te zien want hij helpt elke keer weer mee met het opbouwen en inpluggen van de set. Om vervolgens nog even een borrel in te schenken, achter het gordijn te verdwijnen en daarna gewoon doodleuk in dezelfde oude zwarte kleding (The new Man in Black?) op te komen en meteen te starten met een van zijn up-tempo bluessongs.
Na een song of drie kwam meneer op stoom en leek hij geroutineerd zijn klus te gaan klaren. Heerlijk rauwe versies van Groundhog Blues, Down in the Bottom, Rattlesnake en Let My Love passeerden de revue. Hoogtepunt She’s Got The Devil In Her / I’ve Got To Try You Baby (van bluesheld Buddy Guy) wordt niet vergeten en ook mijn persoonlijke favoriet Mortal Coil Shuffle werd in een bloedstollend mooie versie vertoond. Ook leuk voor de blueskenners was dat Siegal naast vele andere songs die hij vaak in die van hemzelf vermengd, ook al ‘One Kind Favor’ van de gelijknamige plaat van BB King verstopte.
Opvallend was dat er eigenlijk geen aandacht werd geschonken aan Ian’s laatste album ‘The Dust’. Concerten van de bluesman zijn altijd een feest om mee te maken vanwege zijn doorleefde bluesuiterlijk, zijn verhalende songs en grappige clous maar mede na het uitbrengen van een nieuwe plaat miste ik toch een klein beetje vooruitgang t.o.v. bijvoorbeeld zijn concert in Paradiso dit jaar.
Hoogtepunt van de avond waren natuurlijk de uitnodiging van voorprogramma voorman Dusty Ciggaar van The Rhythm Chiefs op het podium en het daaropvolgende gitaarduel tussen Ian en Dusty. Het spelplezier straalde er vanaf en je zag aan de jonge gitarist dat ie altijd al gedroomd moest hebben van een moment als deze.
Leuke toegiften waren een supersnelle versie van ‘Ain’t Nobody’s Business’ en een verrassende uitvoering á la Ian Siegal van de evergreen Let It Be Me (Becaud).
En was het nu maar vast zaterdag!

———-

Verslag geschreven door: Ton Kesteloo

Ian Siegal, vergezeld door drummer Nikolaj Bjerre en bassist Andy “Gunner La-di-dah” Graham,
verzorgde met zijn band (door Ian ook wel genoemd “The Random Navigators” of “The Beasts of Bourbon”) een boeiend en met humor doorspekt optreden.

Het veelzijdige gebruik van zijn rauwe stem en zijn geweldige gitaarspel, krachtig ondersteund door zijn begeleiders, zorgde voor een boeiende avond.

De songs waren voornamelijk afkomstig van “Swagger” en “Meat & Potatoes” terwijl je meer van “Dust” had mogen verwachten.

Zijn 2 uur durende optreden was er niet minder om.
Heel bijzonder was het duet met Rusty Ciggaar van “The Rhythm Chiefs”.
Jammer dat de opkomst tegen viel. De wegblijvers hadden ongelijk.


Ook op Blues Magazine ...