CHICKENFOOT
De Waerdse Tempel, Heerhugowaard
26 Juni 2009
Door Jeroen Bakker
Nadat de afgelopen weken in diverse media enige aandacht is besteed aan die ‘supergroep’ met die vreemde naam was na enige aarzeling de Waerdse Tempel, met een capaciteit van 2000 bezoekers, dan toch nog uitverkocht en stond er ver voor aanvang al een lange rij ongeduldigen. De ‘Tempel’ bleek als enige zaal in Nederland de eer te krijgen om deze unieke verzameling muzikanten te mogen verwelkomen: Sammy Hagar (zang/gitaar), Michael Anthony (bas), Chad Smith (drums) en Joe Satriani (gitaar).
Met het uitstekende, en inmiddels bijzonder succesvolle, gelijknamige debuut-album waren enige verwachtingen gewekt en volgens ‘betrouwbare’ bronnen, nl. Mr. Hagar himself, zou deze band de beste zijn sinds Led Zeppelin. Hoewel er veel Engels- en Duitstaligen zijn waar te nemen is het Noordhollandse nuchterheid troef wanneer om 21.45 uur Hagar ‘Hello Holland’ brult en de band met ‘Avenida Revolution’ opent. Vanaf dat moment is alle scepsis al lang verdwenen en blijkt het predikaat ‘supergroep’ zonder meer op zijn plaats. De heren hebben de schaapjes al lang op het droge en zijn deze groep, een project kun je het niet meer noemen, begonnen uit liefde voor de muziek en bovenal om samen met elkaar een fantastische tijd te hebben. Hagar grijnst van oor tot oor en samen met Anthony, die van links naar rechts en terug over het podium waaiert, wordt er stevig op los gedold tijdens ‘Soap On A Rope’: ‘I Got Money, I Got Fame, Fast Cars and Everything’ zingt Hagar en ja, voor het geld hoeft hij het het sinds de verkoop van zijn aandelen aan Campari vorig jaar, niet meer te doen.
‘Chili Pepper’ Smith doet ‘serieuze’ pogingen de gekste drummer aller tijden sinds Keith Moon te worden maar met speels gemak wordt een strakke fundering gelegd waardoor Prof. Satriani, die vanavond opvallend genoeg als echte teamplayer fungeert, onstspannen kan rocken in plaats van freaken, een rol die hem uitermate goed past. Hoewel de praatgrage Hagar superlatieven te kort komt om zijn waardering te laten blijken: ‘You guys are fucking awesome’ ligt het tempo hoog en wordt het gehele album in chronologische volgorde gespeeld: ‘Sexy Little Thing’ en vervolgens de prettige meebruller ‘Oh Yeah’ met de indrukwekkende lichtshow op volle kracht. Om ons heen wordt, hoewel gewaarschuwd, menig fotograaf gesommeerd zijn geheugen leeg te maken terwijl er druk gespeculeerd wordt of deze prettige, muzikale samenwerking een vervolg gaat krijgen. Chad ‘The Madman’ smijt, en we hebben het geteld, tijdens ‘Get It Up’ 25 drumsticks de zaal in.
Hoewel er, in tegenstelling tot eerdere berichten, geen Van Halen, Satriani of Red Hot Chili Peppersnummers worden gespeeld krijgt de Waerdse Tempel als nagerecht een ouderwets ronkende Montrose-kraker toegesmeten na een geweldig vol-elektrische-slide-intro van Hagar: ‘Bad Motor Scooter’ waarin Hagar en Satriani een gitaarduel uitvechten zoals er indertijd in Ahoy (’93) met een zekere E. Van Halen werd geduelleerd. Na een spetterende ‘Highway Star’ van Deep Purple (voormalig tijdelijk werkgever van Satriani) is het dan toch echt afgelopen en dat komt dan weer goed uit omdat het geheugen van uw verslaggever een capaciteit van slechts 1 GB kent.
Website Chickenfoot : www.chickenfoot.us
We horen graag je mening! Voeg reactie toe